Στο επίκεντρο βρίσκεται το ενδεχόμενο αμερικανικής πρότασης που θα συνδέει την παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στο νησί με ένα ευρύτερο πακέτο συνεργασίας, με γεωπολιτική και ενεργειακή διάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Το Washington Examiner μετέφερε πρόσφατα εκτιμήσεις ότι η Ουάσιγκτον εξετάζει μια προσέγγιση «ανταλλαγής κινήτρων» με στόχο τη δημιουργία νέου διαπραγματευτικού πλαισίου γύρω από το Κυπριακό.
Η πληροφορία αυτή ενεργοποίησε σειρά παρεμβάσεων στον τουρκικό δημόσιο λόγο. Σε άρθρο του στην Diriliş Postası, ο διευθυντής της εφημερίδας Ersoy Dede διατυπώνει με σαφήνεια ότι η Τουρκία δεν προτίθεται να συζητήσει μείωση της στρατιωτικής της παρουσίας στο νησί. Σημειώνει ότι η Κύπρος αποτελεί, κατά την έκφρασή του, «ζήτημα τιμής» και θεμελιώδες στοιχείο της τουρκικής ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο Dede αναφέρει πως η παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων μετά το 1974 δεν θεωρείται προσωρινή αποστολή, αλλά «ιστορική αποστολή προστασίας». Υποστηρίζει ότι η τουρκική στάση δεν συνδέεται με οικονομικές ή ενεργειακές παραχωρήσεις και ότι η Άγκυρα δεν θα αποδεχθεί ανταλλάγματα έναντι οποιασδήποτε μεταβολής του στάτους ασφαλείας στην Κύπρο. Παράλληλα, τονίζει ότι η Τουρκία ενεργεί στη βάση «δικών της κυριαρχικών αποφάσεων και γεωπολιτικών κριτηρίων».
Η παρέμβαση αυτή ακολουθεί την πάγια ρητορική της τουρκικής κυβέρνησης περί μη διαπραγμάτευσης «κυριαρχικών δικαιωμάτων» στην Ανατολική Μεσόγειο. Επισημαίνεται επίσης ότι η Άγκυρα θεωρεί τον ρόλο της καθοριστικό για την περιφερειακή ισορροπία και δηλώνει πως η παρουσία των στρατευμάτων στην Κύπρο δεν αποτελεί θέμα ανταλλαγής έναντι οικονομικών συμφωνιών ή ενεργειακών projects.
Την ίδια στιγμή, διαφορετικός τόνος καταγράφεται σε ανάλυση του Serbestiyet, όπου παρουσιάζονται απόψεις ακαδημαϊκών και ειδικών για το ενδεχόμενο μιας νέας αμερικανικής πρωτοβουλίας στο Κυπριακό, μια προοπτική που περιγράφεται σε ορισμένα σημεία της συζήτησης ως πιθανή «ειρήνη Trump».
Σύμφωνα με τις παρεμβάσεις που φιλοξενεί το μέσο, αναλυτές εκτιμούν ότι η αλλαγή στην αμερικανική διοίκηση, οι ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή και η σταδιακή μείωση της επιχειρησιακής παρουσίας του ΟΗΕ στο νησί μπορούν να διαμορφώσουν νέο διπλωματικό περιθώριο. Επισημαίνεται ότι το 2017, στη διάσκεψη του Crans Montana, είχε πλησιάσει η πιθανότητα συμφωνίας, ωστόσο απουσίασε, κατά την άποψη των ειδικών, η απαραίτητη πολιτική βούληση.
Παράλληλα, αναφορά γίνεται στον διορισμό του John Breslow ως νέου Αμερικανού πρέσβη στην Κυπριακή Δημοκρατία, ο οποίος αναμένει την έγκριση της Γερουσίας.
Η επιλογή Breslow, επιχειρηματία με πολιτική και οικονομική στήριξη σε προεκλογικές εκστρατείες στις ΗΠΑ, ερμηνεύεται από ορισμένους ως πιθανή ένδειξη μιας πιο «συναλλακτικής» αμερικανικής γραμμής για το Κυπριακό, σε συνάρτηση με το προφίλ της τρέχουσας αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, οι ίδιοι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι η Κύπρος παραμένει σύνθετο και πολυεπίπεδο ζήτημα, με ιστορικά, θεσμικά και γεωστρατηγικά εμπόδια.
Επισημαίνουν ότι οι επαφές ενδεχομένως θα εξαρτηθούν από τις εξελίξεις στις σχέσεις Τουρκίας–ΗΠΑ, τη δυναμική στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και την εσωτερική πολιτική κατάσταση στις δύο πλευρές της Κύπρου.
Στις τοποθετήσεις αναγνωρίζεται ότι η ύπαρξη «ρεαλιστικών ηγεσιών» μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον εξερεύνησης πρωτοβουλιών, αλλά σημειώνεται ότι είναι νωρίς για συγκεκριμένες προβλέψεις και πως οποιαδήποτε συζήτηση απαιτεί ώριμες συνθήκες και αμοιβαία αποδοχή του πλαισίου.
Ακούστε και τον Σάββα Καλεντερίδη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου