Δεκέμβρης του 44 η μάνα μου ετοιμόγεννη, γυρίζει ο θανατάς, να η μαμή ανασηκώνει το μανίκι έτσι γεννήθηκα στην Σαλονίκη,
Και ύστερα από καμιά δεκαριά χρόνια γεννηθήκαμε κι εμείς που μεγαλώνοντας στην εφηβεία κοντά καταλάβαμε ότι είμασταν λίγο περίεργοι, λίγο παράξενοι αφού μας άρεσαν οι στίχοι σου και οι μουσικές σου.
Άκου να δείς τώρα, εσύ να κάνεις οτοστόπ και με ένα φορτηγό μας εγκαταλείπεις και κατεβαίνεις στην Αθήνα κι εμείς να ψάχνουμε τι εννοείς με το Βιετνάμ που οι γιε-γιε πυρπόλησαν το ρύζι και αναπνέεις με καλάμι για να ζήσεις, ποια είναι η νταρντάνα η Ζωζώ και να την ψάχνουμε στα λαδάδικα η στα σπίτια με τα κόκκινα φανάρια, ποιοι είναι οι μάγοι στην σκηνή? τι βγάζουν από τα καπέλα τους και τι ακριβώς κάνει η μαϊμού στους Πλανόδιους σου,
Και μετά εκείνα τα χρόνια τα δύσκολα της νιότης μας μιας συντηρητικής κοινωνίας εμείς του 60 οι εκδρομείς να τραγουδάμε στην αμμουδιά μη μιλάς άλλο για αγάπη, ήλιε-ήλιε αρχηγέ, τα κορίτσια που πηγαίνουν δυο-δυο, οι παλιοί μας φίλοι!
Δεν θα γράψω για το μετά, για τα άλλα σου τραγούδια και τους στίχους, θα μείνω στο Φορτηγό σου του 66 που με αυτό γνωριστήκαμε κι ας είμασταν από την ίδια πόλη γείτονες,
Έφυγες και σχεδόν απέφευγες να μιλάς για την πόλη σου ίσως γιατί θυμόσουν ότι εκεί γνώρισες όλους τους ποιητές, γιατί εκεί είναι τα κάστρα τα ανεμισμένα, τα καίκια μέσα στο φώς και στην προκυμαία βεγγαλικά και του ορφανοτροφείου του Παπαφείου η μπάντα, εικόνες και χρόνια που η φαντασία μας τα λέει παιδικά, μα όταν ρωτούσαν πως λογαριάζεις να βρείς την άκρη δηλαδή? εσύ πάντα έλεγες ότι γεννήθηκες στην Σαλονίκη και ξέρεις απ΄έξω την διαδρομή.
Καλό ταξίδι Νιόνιο καβάλησες την Συννεφούλα σου και πήγες να συναντήσεις τον Πεντζίκη, τον Χριστιανόπουλο, τον Παπάζογλου κι εμείς εδώ κάτω θα τραγουδάμε να κρατήσουν οι χοροί και θα βρούμε άλλα στέκια γιατί την ξέρουμε από έξω την διαδρομή τόσα χρόνια που κάνουμε μαζί σου παρέα!
θεία Ευτέρπη
1 σχόλιο:
Υπέροχος!
Δημοσίευση σχολίου