Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2025

Ραβάσια Μεγίστης Λαύρας (1912-1913), «Η περίοδος της απελευθέρωσης του Αγίου Όρους και των ρωσικών διεκδικήσεων»

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η αλληλογραφία των Μοναστηριών με τους Αντιπροσώπους τους στις Καρυές (Ραβάσια) αποτελεί μοναδικής αξίας ιστορική πηγή, όποια περίοδο και αν ήθελε επιλέξει κανείς.

Το βιβλίο βασίζεται στη μελέτη των ραβασίων της Μεγίστης Λαύρας της περιόδου από τον Σεπτέμβριο του 1912 και μέχρι τον Οκτώβριο του 1913. Μεταφέρει στον αναγνώστη πλούσια αποσπάσματα της αλληλογραφίας συνοδευόμενα από σχόλια και κάποιες ιστορικές πληροφορίες που ο συγγραφέας επέλεξε προς αρτιότερη και ευκολότερη κατανόηση.

 

Έτσι παρουσιάζονται: εικόνες της καθημερινής ζωής, οι σχέσεις με τις οθωμανικές αρχές, οι ειδήσεις για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, οι μαρτυρίες για την απελευθέρωση του Αγίου Όρους και τους φρενήρεις πανηγυρισμούς στις Καρυές και στη Λαύρα, την άφιξη του στρατού και την φιλοξενία του, την έλευση και την αναχώρηση βουλγαρικού αποσπάσματος, την απόδοση τιμών στην βασιλική οικογένεια από την Ιερά Κοινότητα στη Θεσσαλονίκη κ.λπ.

Σημαντικό μέρος του βιβλίου αφιερώνεται στις εντυπώσεις και τα συναισθήματα που προκάλεσε στους αγιορείτες η επιχείρηση της τσαρικής διπλωματίας προς διεθνοποίηση του Αγίου Όρους τον Δεκέμβριο του 1912 και μέχρι τον Οκτώβριο του 1913 και στις αποφάσεις και άλλες εναγώνιες ενέργειές τους προς απόκρουση των συγκεκριμένων διεκδικήσεων.

 

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... ο Πανσλαυισμός ,

δημιούργημα κατ' ουσιαν τού Μ. Πέτρου
που με το ζόρι επιβλήθηκε σε λαό και ηγεμόνες

ως... υποχρεωτικότητα...

έσχισε πρώτος και
τ ε λ ε σ ί δ ι κ α
την φυσική ενότητα
των Ορθοδόξων λαών

δίνοντας βάση και παράδειγμα για να γεννηθούν και οι άλλοι
ε θ ν ο φ υ λ ε τ ι σ μ ο ί

ως τά μόνιμα πλέον αγκάθια στο σώμα τού Γένους
και ως μία...

τάχα ...

κ α ν ο ν ι κ ό τ η τ α

που εντέχνως συντηρείται κι ανανεώνεται απ' τους έμπορες τών εθνών
που το διαίρει και βασίλευε είναι το μεγαλο τους όπλο

γιά σαλαμοποιηση...

κι ευκολη κατάποση των μεριδων

στις παγκοσμιοποιήσεις
και τους
ο ι κ ο υ μ ε ν ι σ μ ο υ ς

τών ονείρων τους... !


(όποια πέτρα κι αν σηκώσεις... εν τέλει
θα τούς βρείς νά 'ναι κρυμμένοι από κάτω...
ας έχουμε έτσι,
μία στάλα τον νού μας λοιπόν... )