Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2025

Το Αγόρι Που Έδωσε Το Ψωμί Του — Μπέργκεν-Μπέλσεν, 1945

 Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 1 άτομο και παιδί

Τις τελευταίες αγωνιώδεις μέρες πριν την απελευθέρωση του Μπέργκεν-Μπέλσεν, ένα πεινασμένο αγόρι με το όνομα Τζέικομπ βρήκε ακόμα κάτι να δώσει. Κάθισε δίπλα σε ένα ετοιμοθάνατο κορίτσι, έσπασε το τελευταίο κομμάτι ψωμί του στη μέση και σιωπηλά της το πρόσφερε. "Δεν θέλω να τρώω μόνος πια", ψιθύρισε.
Ο Jakob πέθανε δύο μέρες αργότερα - το σώμα του τα χάλασε, αλλά η καρδιά του αδιάσπαστη. Το κορίτσι έζησε. Και ποτέ δεν ξέχασε. Στα 80 της, ακόμα στρώνει το τραπέζι της, κλείνει τα μάτια της πριν από κάθε γεύμα και λέει απαλά το όνομά του: "Jakob. ”
Σε έναν κόσμο που χτίστηκε για να καταστρέψει κάθε τι ανθρώπινο, η καλοσύνη του άντεξε - ζώντας περισσότερο από το στρατόπεδο, τον πόλεμο και τον ίδιο

2 σχόλια:

Θαλασσινός είπε...

Αυτό το κορίτσι γεύτηκε την καλοσύνη ολοζώντανη και την κράτησε στον κόρφο της, άραγε ως βίωμα, ή ως και απλή ανάμνηση; Αναρωτιέμαι, άραγε, κατάλαβε ποτέ πως παρά το θρήσκευμα της, η πηγή της Ζωής, ως και αυτής τής από το πουθενά καλοσύνη, είναι ο Δεσπότης μας Χριστός ;
Αν το κατάλαβε και Τον ακολούθησε τότε η Καλοσύνη πού γεύτηκε από τον Jacob, καρποφόρησε τα μάλα, αν όχι τότε ήταν μια ανάμνηση πού παρέμεινε ανάμνηση, παρά τις Δεσποτικές ωχλήσεις για την γνωριμία με την Αλήθεια. Το μόνο σίγουρο πως ο φιλότιμος Δεσπότης μας, όλους εμάς σε όλο τον δρόμο της ζωής μας, μάς διώκει βάναυσα το Έλεος Του, για να γίνουμε ελεύθεροι, μέλη της Άγιας Πίστης μας, άλλως η αδυσώπητη σκλαβιά τού διαβόλου, παρά την καλοσύνη του Jacob και την κάθε Καλοσύνη που ο Δεσπότης μας μας φέρει στο διάβα της ζωής μας, θα μας στοιχειώνει περισσότερο, θα πλατιάζει αμείλικτα σκληρή.

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... ϕυσικά, σὲ αὐτές τὶς γωνιές,
μίας ἐπὶ γῆς... ἐσχατιᾶς -λές-

τῆς κολάσεως...

ὅπου καὶ πειραματίζονταν οἱ... καλύτεροι ἐπιστήμονες (ψυχολόγοι)
τοῦ ἄκοσμου κόσμου μας,

πάνω στὰ ὄρια, τῆς ἀνθρώπινης συμπεριϕορᾶς,

ἀναζητῶντας συστηματικά, τοὺς βαθμούς... τὶς συνισταμένες...
τὶς...  "διαδρομές"...

τῆς ἀπανθρωπίας...

στὸν ἀνθρώπινο ψυχισμό...

μὲ θηριώδεις μεθόδους...

χάριν, ὅπως πάντα
τῆς... "γνώσης"...
τῆς "ἐπιστήμης"...
(τὸ γνωστό δίλημμα/ὀχετός)
ποὺ... ὅλο πρέπει ἡ καλή μας
νὰ προχωρᾶ,
ἔστω καὶ μὲ κάποιες...
"παράπλευρες (λέει) ἀπώλειες",

τὸ ἀντίθετο

ὑπῆρξε, ἀλίμονο,

ὁ κανόνας... •



ἱστορίες ποὺ 'γίναν γνωστές
καὶ μὶα τεράστια βιομηχανία... ἐξήγησης (καὶ ἄρσης τῆς κάθε παρεξήγησης) τοῦ πράγματος…

ἐστήθη,

καὶ μὲ τὴν χολυγουλάνδη,
ὅπως πάντα,

νὰ πρωταγωνιστεῖ... !



(καὶ τὸ λεγόμενο  "τρίτο νόημα", ἔχει ἐν... τοιύτῃ περιπτώσει...

πάντοτε τὴν τιμητική του...

καὶ...
ὅποιος κατάλαβε... κατάλαβε... !)