«ἀλαζόνες, φιλάργυροι, φίλαυτοι, ἀχάριστοι, ἀπειθεῖς, λιποτάκται, ἀνόσιοι, ἀμετανόητοι, ἀδιάλλακτοι, οἱ ἄρχοντες κοινωνοὶ ἀνόμων, οἱ ὑπεύθυνοι ἅρπαγες, οἱ κριτὲς δωρολῆπτες, οἱ μεσῖτες ψευδεῖς, οἱ νεώτεροι ἀκόλαστοι, οἱ γηράσαντες μεθυσμένοι, οἱ ἀστοὶ ἐμπαῖκτες, οἱ χωρικοὶ ἄλαλοι, καὶ οἱ πάντες ἀχρεῖοι»
Ἰωσὴφ Βρυέννιος 14 Ἀπριλίου 1419, Κωνσταντινούπολη
ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία του στὸ Παλάτι
2 σχόλια:
... ἴδια τὰ πάθη τῶν ἀνθρώπων
κι ὁταν αϕήνονται ἀνεξέλεγκτα νὰ ϕουντώσουν,
ἀν δὲν ὑποδαυλίζονται -ὕποπτα-
γεννοῦν τὴν ἐκτροπή καὶ τὰ ἔκτροπα
ὑπὸ τὴν... ὑψηλή... αἰγίδα
τῆς ἀποστασίας... !
(ἀλλά... ϕτάσαμε νὰ μιλοῦμε γιὰ τὰ στοιχειώδη...
λές και... ἀνακαλύψαμε -καὶ πάλι-
τὴν Σελήνη...)
Από τότε που γεννήθηκα ένα πράγμα βλέπω συνέχεια μπροστά μου την ΑΔΙΚΊΑ, το μεγάλο ψάρι τρώει πάντα το μικρό.
Δημοσίευση σχολίου