"Άν έρθω εγώ στά κατατόπια σου,ξέρω καλά πώς θά μέ ποτίσεις πίκρα καί μιζέρια,γιατί είμαι απλός κι εσύ δασκαλεύεσαι μέρα νύχτα απ' τό διάολο.
Μά άν τύχαινε κανένας άνεμος νά σέ ρίξει σέ τούτο τό έρημο μέρος πού ζώ κι άν μπορούσα, γιά μιά στιγμή νά σού δανείσω τό μυαλό καί τή καρδιά μου,τότες θά βλέπες,τότες θά καταλάβαινες γιά ποιά μυστήρια σού μιλώ."
Στίς 13 Ιουλίου τού 1965 έφυγε γιά τήν Άνω Ιερουσαλήμ...
τήν Ελλάδα τών Αγίων καί τών Ηρώων,
....
Τού μακαριστού
Φωτίου Κόντογλου.
Αιωνία η μνήμη
1 σχόλιο:
... πρόλαβε νὰ γράψει... κάπου ἐκεῖ γύρω στὸ '63
γιὰ τὴν Ἑλλάδα,
ποὺ εἶχαν γίνει πιά ἀγνώριστοι
οἱ ἄνθρωποί της
εἰδικά στὰ νησιά, ποὺ ὁ τουρισμός διαγούμιζε ἤδη -εὐγενικά- μὲ....
τὸ συνάλλαγμα...
κι ὅλα σιγά-σιγά ἔπρόκειτο νὰ μποῦν σὲ διατίμηση...
νὰ βγοῦνε στὸ παζάρι... !
Δημοσίευση σχολίου