Αγία Μαρία Σκομπτσόβα του Παρισιού,η δια Χριστόν Σαλή
«Σταμάτα να ψέλνεις και να τραγουδάς και να μουρμουρίζεις πάνω απ’ τις χάντρες του κομποσχοινιού σου!
Ποιόν λατρεύεις σ’ αυτή τη μοναχική σκοτεινή γωνιά της πολυτελούς εκκλησίας ( και της ψυχής σου)
με τις πόρτες όλες κλειστές;
Άνοιξε τα μάτια σου και δες πως ο Θεός σου δεν βρίσκεται μπροστά σου!
[ …;]
Βγές από τους στοχασμούς σου
και βάλε στην άκρη τα λουλούδια καί το λιβάνι σου!
Τι πειράζει αν τα ρούχα σου κουρελιαστούν και λερωθούν;(και η ψυχή σου)
Συνάντησέ Τον και στάσου πλάι Του στη σκληρή δουλειά με τον Ιδρώτα του προσώπου σου. ( και της ψυχής σου)
Ανοίξτε τις πόρτες σας στους αστέγους κλέφτες, αφήστε τον έξω κόσμο να περάσει και να γκρεμίσει το υπέροχο λειτουργικό σας σύστημα, ταπεινώστε τον εαυτό σας, αδειάστε τον, κάντε τον εαυτό σας ασήμαντο. Όσο κι αν το κάνετε αυτό, μπορεί νομίζετε, η κένωση του εαυτού σας να συγκριθεί με αυτή του Χριστού; Δεχτείτε τον όρκο της πενίας σε όλη του τη συντριπτική αυστηρότητα: καταστρέψτε κάθε άνεση, ακόμη και την μοναχική άνεση […].
Εξ άλλου, ο μοναχός είναι η κοπριά στη γλάστρα του Παραδείσου.»
Σεργκέι Χάκελ: Μαρία Σκομπτσόβα, μια «δια Χριστόν σαλή» στους μοντέρνους καιρούς. εκδ. ΑΚΡΙΤΑΣ. Μετάφρ. Νίκη Ι. Τσιρώνη
Οι δια Χριστόν σαλοί ήταν οι άγιοι της ελευθερίας. Η ελευθερία μας καλεί, ενάντια σ’ όλο τον κόσμο, ενάντια όχι μόνο στους ειδωλολάτρες, αλλά και σε πολλούς που αρέσκονται να λέγονται Χριστιανοί, να αναλάβουμε το έργο της Εκκλησίας σ’ αυτό το δρόμο ο οποίος είναι και ο πιο δύσκολος. Και θα γίνουμε σαλοί δια Χριστόν, γιατί γνωρίζουμε όχι μόνο τη δυσκολία αυτού του δρόμου, αλλά και την απέραντη ευτυχία του να νιώθουμε το χέρι του Θεού σε ό,τι κάνουμε.
το να δίνεις δεν αρκεί
αν δεν έχεις
μια ΔΟΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ…
Αντώνιος Σιατίστης :Ενθουσιάστηκε
άλλοτε τόσο πολύ με τη βιογραφία της οσίας Μαρίας Σκομπτσόβα, μιας
ρωσίδας αγίας με στοιχεία διά Χριστόν σαλότητας που έζησε στο Παρίσι,
ώστε μου άρπαξε κυριολεκτικά απ’το χέρι το βιβλίο* προτού να το τελειώσω, το διάβασε ολόκληρο και μου είπε με νόημα: «αυτή
μας κάνει σπουδαία κριτική όλων μας, κληρικών και λαικών κι έχει πολύ
δίκιο. Μαρίες Σκομπτσόβες και Παύλους Σερβίας θέλουμε»! Και μου το έδωσε πίσω να συνεχίσω το διάβασμα κι εγώ. *(Σεργκέι Χάκελ, Μαρία Σκομπτσόβα- μιὰ διὰ Χριστὸν σαλὴ στους μοντέρνους καιρούς, μετάφραση Νίκης Τσιρώνη, ἐκδ. ΑΚΡΙΤΑΣ )
Μαρτυρία π.Εφραὶμ Γ. Τριανταφυλλοπούλου
Χαίρε, Μαρία Σκόμπτσοβα όασι στην έρημο των ανθρωπίνων καρδιών·..
Χαίρε, Μαρία Skobtsova αγάπη της όμορφης Λεττονίας·
Χαίρε, διά Χριστόν σαλή στους μοντέρνους καιρούς·…
Χαίρε, Μαρία Skobtsova μοναχικό άνθος του Παρισιού·
Χαίρε, Μητέρα Μαρία ότι η Μονή σου ήταν όλη η Γαλλία·
(Χαιρετισμοί από την Ποιητική Συλλογή “Φύλλα…” του Άβελ-Αναστασίου Γκιουζέλη)
