Παρασκευή 2 Μαΐου 2025

Σχόλια του Νεκτάριου Δαπέργολα στον Focus FM

Ὃσα ἀνεκδιήγητα διαβάσαμε καί ἀκούσαμε μετά τόν θάνατο τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ἦταν τό βασικό θέμα τῆς προχτεσινῆς παρουσίας μου στόν Focus FM, μαζί ἀσφαλῶς καί μέ ἀρκετά σχόλια γιά τό τί ὑποστασιάζει πραγματικά ὁ μιαρός καί ἀντίχριστος Παπισμός, ὅσο καί ἄν ἐπιχειροῦν νά τόν ἐξαγιάσουν οἱ ἡμέτεροι βέβηλοι οἰκουμενιστές διαστροφείς. Δέν ἔλειψε πάντως καί μία σύντομη αποτίμηση τῶν ἐκκοσμικευμένων ἀθλιοτήτων πού ἔλαβαν χώρα μέσα στούς ναούς μας καί κατά τήν Μ.Εβδομάδα Παραθέτω πιό κάτω τό 15λεπτο ἠχητικό:
Labels:

2 σχόλια:

ORTHODOXIA ORTHO είπε...

Ναι είχα ακούσει την συνομιλία ...
Δεν υπάρχει αυτό που συμβαίνει,που μας συμβαίνει!
Αλλά ,Ο Θεός επιτρέπει για πολλούς λόγους, τις διαιρέσεις,όπως λέει και το ευαγγέλιο για βλέπουμε και ποιος πιστεύει.
Αλλά κανείς δεν μπορεσε να κάμψει την Εκκλησία.
Βλέπετε είναι ο Στύλος και το εδραιωμα της αλήθειας!
Όπου και ν α σταθεί κανείς ,δεν μπορεί!!
Αν στρεβλώσει το Ευαγγέλιο,βρισκει τοίχο τους Ι.Κ !!!
Αν αλλάξει το Πασχάλιο,βρίσκει τοίχο στις ΑΓΙΕΣ ΙΕΡΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ.
όπου και να πάει,σκοντάφτει στον Ακρογωνιαίο Λίθο που είναι Ο Ι.Χ!!!
Ο Θεός,δεν εμπαιζεται!!!
Έχει προνοήσει για όλα και για όλους ,ακόμα κ για τις τρίχες στο κεφάλι μας!!!
Έχει περιφράξει από όλες τις μεριές το, αυτό το κάστρο της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!!!
Γιατί,γιατί είναι η Κιβωτός της Σωτηρίας!!!!!!!

Φυσικά βλέπουμε αυτές τις εμπειρίες που βιώνει η ΟΡΘ.ΕΚΚΛΗΣΙΑ !!!
Είναι βίωμα που επιβεβαιώνει την αλήθεια κ την ακρίβεια της Πίστεως!
Η δικαιοσύνη είναι σημείον της διδασκαλίας της εκκλησίας!
Γι'αυτό υπάρχει και στο λαό ευθύνη γιατί επαληθεύει την αλήθεια που είναι Ο Ι.Χ ,Ο οποίος είπε :
" Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή.
Ιων 14,6))"....




2 Μαΐου 2025 στις 12:52 μ.μ.
ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... μικρά τις παρεξήγησις...

καθῶς τοῦ ἐϕάνη πὼς
το ..."καταρᾶσθαι"...
"ἀσπάζεσθαι" θὰ ἦτο...
τὸ δίχως ἄλλο...

καὶ κάπως ἔτσι, ὅλα ἐξεκίνησαν...
τοῦ Μάη τέσσαρες... ,βα' (2001),
Ἀθήνησι, εἰς Ἄρειον Πᾶγον...

πατριωτικῷ τῷ τρόπῳ...

εὐγενικά... με τὸ παρντὸν διὰ τοὺς πάλαι σταυροϕέροντας ἱππότας... που ἦσαν καὶ καλά παιδιά, εὐγενικά, ἀλλά...  τὸ ἀψύ τοῦ χαρακτῆρος των βλέπετε, ὡς λεοντόκαρδα...
αἶ... ἀς τὰ συγχωρήσωμεν...

κι ἀς μὴν κρατῶμεν πιά κακίας...



ἔτσι λοιπόν,
π α ρ α μ ε ρ ί σ τ η κ ε
κάθε ϕιλότιμη προσπάθεια,
νὰ  ξαναβροῦμε
"τὸ χαμένο μας κέντρο"

ποὺ εἶχε ἀρχίσει νὰ ξαναϕωτίζει τὴν πατρίδα μας

κι ἕνας λαός ξεκρέμαστος,
ἀπογοητευμένος,
ἀπό τὶς τόσες κούϕιες 
πολιτικές ἰδεολογίες

ἀλλά πλέον, συγκλονισμένος,
ἀπὸ τὴν παρουσία μεγάλων
καὶ συγχρόνων του
θαυματουργῶν Ἁγίων,
ἔτοιμαζόταν
νὰ γύρίσει σελίδα
κι ἐντρυϕοῦσε ξανά
στὶς παραδόσεις του

στην Πίστη
τῶν Ἁγίων μας Πατέρων

καὶ σύρθηκε... ἔντεχνα...
πατριωτικά
κι ἐκσυγχρονιστικά συνάμα

καὶ ὑπερχρεώθηκε δολίως,
μέ πανηγύρια ὁλυμπιακά
καὶ ἄλλα...
ενῶ στράϕηκε ἐπιτήδεια
στὸ περιτύλιγμα πολυτελείας
καὶ τήν πορϕύρα...
στὰ μεγαλεία
μιᾶς κουλτούρας δηλαδή,
ποὺ ἦταν ὅμως μόνον

τὸ π ε ρ ί β λ η μ α *

ἑνός πολιτισμοῦ ἀληθινά
μ ο ν α δ ι κ ο ῦ
-καὶ ἀς μᾶς ποῦν
ἐγωιστές
ὅσοι δὲν νοιώθουν-

μοναδικοῦ
γιὰ τὴν οὐσία καὶ τὸ
περιεχόμενό του

ἀϕοῦ εἶναι ἡ ... ἀ π ά ν τ η σ η
στά ὅσα ψάχνει ὁ ἄνθρωπος,
στὰ πλαίσια κάθε πολιτισμοῦ,
ποὺ ὑπῆρξε... καὶ
(παριστάνει πὼς) ὑπάρχει,
ἤ ποὺ θὰ ὑπάρξει αὔριο...
μέσα ἀπὸ τὰ συντρίμια
τὰ πνευματικά,
ποὺ ἐγγυμονοῦν
αναπόϕευκτες ἑκατόμβες

κάτι ποὺ ϕαίνεται
καὶ μέσ'στὶς ἀπειλές
τῶν ἰσχυρῶν παικτῶν
τῶν καὶ...
"δοκούντων ἄρχειν"...

καὶ ἄβολα μπλεγμένων
στὰ γεωπολιτικά κουβάρια...
αμήχανοι ,ἀναποϕάσιστοι
καὶ τρομαγμένοι...
(ἀλλά στά κρυϕά)

ἐνῶ δείχνουν ξεκάθαρα
τὰ ἀναμενόμενα
ποὺ πλησιάζουν...
("μοίρα" ... ἀποϕευκταία
τῆς γενικῆς μας
κακοκεϕαλιᾶς)

μὲ τὴν μετάνοια μας...

ὡς τὴν... καλύτερη...
ἐ π ι λ ο γ ή... !
(καθῶς... χαριτωμένα
ἀρεσκόμαστε
νὰ τὸ διατυπώνουμε... )


________________________
*κάτι που συνεχίζεται,
μὲ μιά σϕοδρή μανία...
καί... ἄμιλλα(!) μεγάλη...

ἀθώων ,ἡλιθίων,
ἁπλᾶ χαζοχαρούμενων
και ἐπιτήδγιων ἀγαπωλητῶν

ποὺ βιάζονται,
ἡδέως χαριτολογοῦντες,
χαϊδεύοντας ἀγαποιητικά,
σκάβοντας λάκκους
(ἔργα ἀγάπης)
κι ἐμεῖς νωθροί...
στεγνοί... 
ἀπό κάθε οὐσιαστική χαρά
ἀνούσια χάσκωντες
σὰν μισοζώντανοι

δεχόμαστε ὁλοπρόθυμοι

πάντα τὰ νεωτερικά

(ἀρκεῖ λίγο
νὰ διώξουν τὴν ανία μας,
για μιά στιγμή ἔστω)
μέσ' στὸν χαμό
τῆς χλιδο...παρακμῆς μας

κι ἀναγκαλιάζουμε
ἀγαλλιαζόμενοι
πισογυρίζοντας
στὴν μπαβαραίαν
ϕραγκολεβέντικην
ξαν'αναγεννησίαν

ποὺ ἐξαναβολέϕ'κε
πάνω στὴν
βαρυϕορτωμένη μας
καμποῦρα
ἐλπίζοντας σε μία νέα
μακροημέρευσιν... !

συνηθισμένοι πιά...

ἐξαχρειωμένοι...

καὶ ἐξοικειωμένοι
στὸ χαῦνον τὸ ἡδύν
τῆς νέας μας...
(κοσμο)συστημικῆς
τουρκοκρατίας,

μὲ...ἔϊ-ἄϊ

καὶ χάι-χούϊ... !







2 Μαΐου 2025 στις 4:30 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)