🍂 ❝ οὐχ ἱκανῶ τοῦ ἐρωτᾶν, πότε νύξ, πότε ἡμέρα ❞ (δύσκολες λέξεις & φράσεις της υμνογραφίας)

 

Στο ιδιόμελο της υμνολογίας του εκ γενετής τυφλού υπάρχει μια από τις πιο συγκινητικές αποτυπώσεις του δράματος της τυφλότητας που έχουν γραφτεί ποτέ...

« Δεν αντέχω άλλο να ρωτάω
είναι νύχτα τώρα ή μέρα;; »

Το παραθέτουμε ολόκληρο με απόδοση στη Νέα Ελληνική:

❝ Ὁ Τυφλὸς γεννηθείς ἐν τῷ ἰδίῳ λογισμῷ ἔλεγεν·
Ἆρα ἐγώ, δι' ἁμαρτίας γονέων ἐγεννήθην ἀόμματος;
Ἆρα ἐγώ, δι' ἀπιστίαν ἐθνῶν ἐγεννήθην εἰς ένδειξίν;
οὐχ ἱκανῶ τοῦ ἐρωτᾶν, πότε νύξ, πότε ἡμέρα,
οὐκ εὐτονοῦσί μου οἱ πόδες τὰ τῶν λίθων προσκρούσματα·
οὐ γὰρ εἶδον τὸν ἥλιον λάμποντα,
οὐδὲ ἐν εἰκόνι τὸν ἐμὲ πλαστουργήσαντα·
ἀλλὰ δέομαί σου, Χριστὲ ὁ Θεός.
Ἐπίβλεψον ἐπ ἐμέ, καὶ ἐλέησόν με.❞

🙣

Ο εκ γενετής Τυφλός σκεφτόταν μόνος του κι έλεγε::
«Άραγε εγώ για αμαρτίες γονέων γεννήθηκα αόμματος;
Άραγε εγώ για την απιστία των εθνών γεννήθηκα, για να πιστέψουν;
Δεν αντέχω άλλο να ρωτώ: «Είναι νύχτα τώρα ή μέρα»;,
Ούτε τα πόδια μου αντέχουν να σκοντάφτουν πάνω στις πέτρες.
Διότι δεν είδα ποτέ τον ήλιο να λάμπει,
ούτε την εικόνα του Πλάστη που με δημιούργησε.
Αλλά Σε ικετεύω, Χριστέ ο Θεός:
Ρίξε πάνω μου το βλέμμα Σου, και ελέησέ με.