Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου
Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει πραγματικὴ θεραπεία τῆς ψυχῆς ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει αὐθεντική σχέση μὲ τὸν Χριστὸ ἔξω ἀπὸ τὴ γνησία διδασκαλία τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν Πατέρων, τῶν Ὁμολογητῶν, τῶν Μαρτύρων καὶ τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας.
Το τονίζω αὐτό, γιατί στις μέρες μας, ὅπως καὶ σὲ κάθε ἐποχή, πολλοὶ εἶναι οἱ ψευδοδιδάσκαλοι ποὺ ἐμφανίζονται - ἀτυχῶς καὶ ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι φτάνουν στὸ σημεῖο νὰ ἀμφισβητοῦν τὰ ἔργα καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων, τα λόγια τῶν Πατέρων καί, ἔμμεσα, τὰ λόγια τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου μας.
Ἂς προσέξουμε, τί λέει σχετικὰ ὁ μέγας ὁμολογητής τῆς πίστεώς μας ἅγιος Μάξιμος:
«Αὐτός, ποὺ δὲν δέχεται τοὺς ἀποστόλους καὶ τοὺς προφήτας καὶ διδασκάλους καὶ δὲν ὑπολογίζει τα λόγια τους, δὲν ὑπολογίζει τὸν ἴδιο τὸν Χριστό... Αὐτός, ποὺ δέχεται τοὺς ψευδαποστόλους και ψευδοπροφήτας και ψευδοδιδασκάλους, δέχεται τὸν διάβολο. Αὐτός, λοιπόν, ποὺ βάζει τοὺς Ἁγίους μαζὶ μὲ τοὺς βδελυροὺς καὶ ἀκαθάρτους αἱρετικοὺς — δεχθεῖτε τὰ λόγια μου, λέγω τήν ἀλήθεια, προφανῶς βάζει στὴν ἴδια μοίρα τὸν Θεὸ μαζὶ μὲ τὸν διάβολο».
Εἶναι λοιπὸν ἀπαραίτητο, ἐὰν θέλουμε να ζήσουμε την ἐν Χριστῷ ζωή, να βαδίσουμε τὴν ὁδὸ τῆς μίας, ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας μας.
Νὰ ἐμπιστευθοῦμε τὴ θεραπευτικὴ ἀγωγὴ τῶν Πατέρων μας, χωρὶς γογγυσμούς καὶ γκρίνιες.
Νὰ βάλουμε ἀρχὴ μετανοίας στη ζωή μας.
Νὰ ἱεραρχήσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες.
Νὰ ζητᾶμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Νὰ ἱκετεύουμε τὸν Κύριό μας, νὰ μᾶς δώσει πνεῦμα διακρίσεως καὶ σωφροσύνης, νὰ ξεχωρίζουμε τὰ ἀληθινὰ ἀπὸ τὰ ψεύτικα.
Νὰ μᾶς δώσει τη δύναμη νά ἀποφεύγουμε τις συναισθηματικὲς ἐξάρσεις τοῦ βίου μας, τις ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες μας, ποὺ μᾶς καθηλώνουν στὴν ἀμετανοησία, στὴν ὀλιγοπιστία, ἐνίοτε καὶ στὴν ἀπιστία, ἔστω καὶ ἂν νομίζουμε ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας.
Τελειώνοντας, νὰ ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ μᾶς δώσει τὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν πίστη τῶν ἁγίων...
πηγή:Ομιλίες Τόμος Β΄,σελ. 228-229 - Λόγοι εμπειρικής θεολογίας αγίων Πατέρων και Μητέρων
Α' ἔκδοση: Αὔγουστος 2020 Έκδόσεις “Θεομόρφου”.
