Τρίτη 8 Απριλίου 2025

'Η εβδομάδα της «βουβής»: Ώρα για αποχή από κάθε περιττή φασαρία του κόσμου''

 Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα


....Μια μέρα πριν ξεκινήσει η «βουβή», στην πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, η πάνσοφος Εκκλησία μας προσφέρει απλόχερα το εξαγνιστικό νέκταρ που δοκίμασε η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, δηλαδή το πανίσχυρο φάρμακο της μετανοίας που δύναται να θεραπεύσει κάθε έξη, κάθε τραύμα και κάθε νόσο που επιφέρει η αμαρτία. Μας φέρνει η Εκκλησία για παράδειγμα μια γυναίκα που πριν αγιάσει ήταν βουτηγμένη σε έναν ωκεανό ασωτίας, ώστε να μας διαλύσει κάθε απελπισία και κάθε αποκαρδίωση για τα δικά μας πάθη.
Και αφού εμψυχωθούμε με το φάρμακο της δικαιωμένης Οσίας, έρχεται η στιγμή που ησυχάζουμε και το αφήνουμε να δράσει στην καρδιά μας. Να ενεργήσει σαν παυσίπονο στα οδυνηρά κοσμικά ερεθίσματα, και σαν παυσίλυπο για τις στενάχωρες μέριμνες. Έρχεται η «βουβοβδομάδα», και αφού δεν μπορούμε να καταφύγουμε στην έρημο όπως έκανε η Οσία, φέρνουμε εκουσίως την «έρημο» στη ζωή μας. Αφού η Οσία το έκανε για 47 χρόνια, εμείς είμαστε αναπολόγητοι αν δεν μπορούμε να κάνουμε έναν αγώνα για λίγες μέρες.
Η «βουβή» εβδομάδα είναι η προεργασία της συνετής σιωπής, που θα μας συνοδεύσει σαν δισάκι στον ώμο με τα απαραίτητα εφόδια για την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Ένα δισάκι με λιβάνι, με κερί, με κομποσχοίνι, με λαδάκι για το καντήλι, με ένα προσευχητάρι και με ένα βιβλιαράκι με τις μεγαλοβδομαδιάτικες Ακολουθίες. Και σιωπή. Τίποτ’ άλλο δεν χρειάζεται. Είναι εκείνη η σιωπή που γίνεται εργαστήρι καλών λογισμών, που εργάζεται την ανοχή, την υπομονή, το κόψιμο του θελήματος, την ειρήνευση με τον αδερφό, τη συγκατάβαση, τη συγχώρεση.
Όλο το χρόνο περισσεύει η αργολογία που είτε παράγουμε – είτε αποζητούμε. Η «βουβή» εβδομάδα μας λέει ότι τώρα είναι ώρα της σιγής, ή των ψυχοφελών συζητήσεων που θα γίνονται προς δόξαν Θεού. Τα Θεία Δράματα είναι λεπτεπίλεπτα νοήματα που χρειάζονται ησυχία για να δονήσουν τις ψυχές στη συχνότητα της Σωτηρίας . Όχι περισπασμούς και παράσιτα ματαιότητας...
Ελευθέριος Ανδρώνης

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... μιά ἑβδομάδα, ἀποκορύϕωμα τοῦ συμμαζέματος στὸ ἐσωθέν μας

ὑπερῶον

ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς ξανοίξει στὰ ἀπέραντα λιβάδεια
τῆς ἀμαράντινης χαρᾶς
καὶ τῆς ἀδιασάλευτης εἰρήνης

ἑνός γρήγορου νοῦ
καὶ σώϕρονος λογισμοῦ
ἀπὸ μία καρδία νήϕουσα



ποὺ δὲν θὰ ϕτάσει μόνον ὡς τὰ κοψίδια τοῦ ὁβελία... !
μιά ὑποχρέωση,
ποὺ... ὅπως-ὅπως ἔπρεπε να τὴν βγάλουμε (ὡς συνηθίζουμε)
μένοντας μόνο στὰ λόγια...
(στὰ εὔκολα σχόλια... !)