Η φωνή ενός Γάλλου στρατιωτικού για τη σφαγή της Χίου

 

Στα απομνημονεύματα του για την Ελληνική Επανάσταση ο Γάλλος στρατιωτικός Olivier Voutier αφιερώνει σελίδες και στη σφαγή της Χίου το 1822 :

” … Ο ωραίος αυτός τόπος ερημώθηκε, τα σπίτια πυρπολήθηκαν , ο πληθυσμός ολόκληρος εσφάγη, τα παιδιά συντρίφτηκαν πάνω στις πέτρες, ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΒΕΒΗΛΩΘΗΚΑΝ, τα οστά των νεκρών πετάχτηκαν στους δρόμους και έγιναν χίλια δυο φριχτά πράγματα που η Ιστορία δεν αναφέρει κανένα ανάλογο παράδειγμα … Γιατί να μην είναι εκεί αυτοί οι δημοσιολόγοι που ζυγίζουν τόσο ψυχρά πάνω στη μακιαβελική τους ζυγαριά συμφέροντα χιμαιρικά ! Το αίμα που χύθηκε στη Χίο έχει αποτυπώσει επί των μωαμεθανών τη σφραγίδα της ευρωπαϊκής αποδοκιμασίας … “
 

Ο Voutier εξιστορεί και την περίπτωση ενός νεαρού Χιώτη γιατρού που προσπαθούσε να εξαγοράσει τις δύο αδελφές του που είχαν πουληθεί στη Σμύρνη. Ο πατέρας και η μητέρα του σφάχτηκαν και μόνο η 16χρονη γυναίκα του, που ήταν ετοιμόγεννη, σώθηκε από θαύμα. Ο Γάλλος βοήθησε το γιατρό στις αναζητήσεις του και , μαζί, κατάφεραν να απελευθερώσουν τη μια αδελφή. Αλλά τότε πρόσεξε ότι το ένα της χέρι ήταν κομμένο από χαντζάρα Τούρκου.
Η άλλη αδελφή είχε χειρότερη τύχη. Ήταν πιο όμορφη και ο Τούρκος που τη σκλάβωσε ¨πήρε την άτυχη Μαρία στη Σμύρνη”, την έβαλε στο χαρέμι του και την ανάγκαζε να αλλαξοπιστήσει για να την παντρευτεί. Η Μαρία το ΑΠΕΦΥΓΕ, βυθίζοντας ένα μαχαίρι στη καρδιά της.

Υ.Γ1. Αυτές οι μαρτυρίες είναι συγκλονιστικές. Η ανώνυμη Χιώτισσα Μαρία είναι μια από τα εκατομμύρια Νεομαρτύρων Ρωμιών, Νεοελλήνων, που για 9 αιώνες προτίμησαν να πεθάνουν, παρά να αρνηθούν τον Ιησού Χριστό και την Ορθόδοξη πίστη τους. Κάθε γωνιά της σημερινής Ελλάδας, αλλά και άλλων περιοχών που κατοικούσαν Έλληνες-Ρωμιοί είναι ποτισμένο με το αίμα των αδούλωτων Ρωμιών-Νεοελλήνων μαρτύρων της Ορθόδοξης πίστης.
Λείψανα άγια, άγνωστα, ενωμένα με το αίμα της πίστης, τότε που στην δύσμοιρη Ελλάδα δεν υπήρχαν άθεοι, νεοπαγανιστές, αμερικάνοφερτες αιρέσεις και παραθρησκείες του 20ου αιώνα.

Και πάνω εκεί ψηλά το νέφος των εκατομμυρίων μαρτύρων και νεομαρτύρων της Ορθόδοξης πίστης, που θυσιάστηκαν για να έχουμε εμείς σήμερα την ελευθερία να βρίζουμε τον Χριστό, τη Παναγία, τους Αγίους , την Ορθόδοξη Εκκλησία, το Άγιο Όρος, θα κλαίει και θα θρηνεί για το κατάντημα των Νεοελλήνων, σε Ελλάδα, Κύπρο, εξωτερικό !

Σώπασε, Μαρία … Μη κλαις, μη θρηνείς το κατάντημά μας … Εκεί στη Σμύρνη, στο συνωστισμό, ίσως , έχασες τη ζωή σου. Τώρα είσαι μαζί με τον Νυμφίο Χριστό, μαζί με τους δεκάδες χιλιάδες σφαγιασθέντες Ορθόδοξους Χριστιανούς της Χίου, του Πόντου, των Ψαρών, της Κάσου, του Σουλίου, της Σμύρνης, της Κύπρου, κάθε αιματοβαμμένης γωνιάς της δύσμοιρης αυτής χώρας, που έχει γίνει έρμαιο στα χέρια ελάχιστων ανθρώπων σε μεγάλες δημόσιες θέσεις ( πολιτικά κόμματα, ΜΜΕ, μπλογκ ), υποκινούμενων από ιδεολογικό φανατισμό, από διάφορες παραθρησκευτικές, αποκρυφιστικές, νεοποχίτικες-νεοπαγανιστικές οργανώσεις, από αμερικάνοφερτες αιρέσεις. Προσευχήσου για εμάς, να μας λυπηθεί και να μας ελεήσει και να μας συγχωρέσει ο καλός Θεός.

ΥΓ.2 Αν η Μαρία της Χίου και η κάθε ηρωίδα γυναίκα του Ζαλόγγου, του Ανάβατου, του Πόντου, της Μικράς Ασίας θυσιάστηκαν για να έχουμε “ελεύθερη” τηλεόραση και ΜΜΕ των διαπλεκομένων, της παρακμής, των ριάλιτυ, της εκπόρνευσης και του εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, αν όλες αυτές θυσιάστηκαν για να έχουν οι Νεοέλληνες μεγάλα αμάξια, βίλες, κότερα και διασκέδαση τύπου Μυκόνου, ε, από κει πάνω θα είναι “περήφανες” για την θυσία τους ! Τι “χαζές” που ήταν ! Διάλεξαν το θάνατο από μια τιμητική θέση σε ένα χαρέμι !

μ.Σ.

Ανδρέας Κάλβος

 ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ.

Όσοι το χαλκέον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ΔΟΥΛΕΙΑΝ ας έχωσιν !Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.

ΕΙΣ ΧΙΟΝ.
Τα γαλακτώδη μέλητων παρθένων της Χίουπλέον εσύ δεν ραντίζεις,ω λαμπρόν του Αιγαίουιερόν ρεύμα.…
Ω λαιμοί των αθώωνπαιδιών μας, ω πλευράσεβάσμια των μητέρων,γερόντων κόμαι εις τ’ αίμααθλίως βρεγμέναι!

ΕΙΣ ΨΑΡΑ
“Χαίρετ’, ελπίδες. – Ήλθε“της Άγαρ το υπερήφανον“σπέρμα· επάνω εις τας όχθας“των Ψαρών, αλαλάζον“σφόδρα, κατέβη.
“Ω πατρίς, την εκούσιον“δέξου θυσίαν”… – Αστράπτει. -Σεισμός πολέμου ακούεται.Υπό τύμβον υψήνοραήρωες κοιμώνται.
Επί το μέγα ερείπιονη Ελευθερία ολόρθηπροσφέρει δύο στεφάνους·εν’ από γήινα φύλλα,κι άλλον απ’ άστρα.