ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΪΤΑΝΟΣ:
Κάποτε είχα επισκεφτεί ένα χαριτωμένο μοναστήρι και γνώρισα σε αυτό μια καλή γερόντισσα ενενήντα ετών! Με πλησίασε από μόνη της με αγάπη και θέλησε να μιλήσουμε. Ήταν ξεχωριστός ο χαρακτήρας της και ο τρόπος που εκφραζόταν. Μεταξύ πολλών άλλων, τη ρώτησα πώς βιώνει τη μετάνοιά της και τη ζωή της ως μοναχή. Μου είπε πολλά και θαυμαστά.
Ένα, όμως, θυμάμαι που με εντυπωσίασε πολύ εσωτερικά: « […] Μια μέρα, παιδί μου, ήμουν άρρωστη στο κρεββάτι και παρακαλούσα τον Θεό να με στηρίξει. Στη διάρκεια της βραδιάς είδα έναν άνδρα στο δωμάτιό μου, ο οποίος έλαμπε και ήταν γεμάτος αγάπη και απλότητα. Ήταν ο άγιος… Μετά από λίγο κι άλλος κι άλλος… Ήταν ο άγιος…., ο άγιος…, ο άγιος… Άρχισε να γεμίζει το δωμάτιό μου, μετά ο διάδρομος έξω από αυτό, οι σκάλες, όλη η αυλή του μοναστηριού∙ παντού όλο το μοναστήρι ήταν γεμάτο άνδρες και γυναίκες! Συνειδητοποίησα ότι ήταν άγιοι, που ήρθαν, να με παρηγορήσουν πνευματικά και σωματικά. Ένιωθα μια χάρη, μια χαρά που πλημμύριζε τα πάντα γύρω μου. «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις Αὐτοῦ!» ». Μετά από καιρό, αυθόρμητα σκέφτηκα να καταγράψω, μεταξύ άλλων, για πρώτη φορά σε ακαδημαϊκό επίπεδο και τα απολυτίκια όλων των πολιούχων αγίων της Ελλάδας και της Κύπρου, έτσι, ώστε εκτός από την καλλιτεχνική, ιστορική, φιλολογική, μουσικολογική και θεολογική προσέγγισή τους να χρησιμεύσουν και ως ένα αιώνιο εργαλείο για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας! Άρχισα να συλλέγω ένα-ένα τα απολυτίκια των πολιούχων αγίων των πόλεων, των κωμοπόλεων και των νησιών, να τα διαβάζω, να τα μελετάω, να επιλέγω μεταξύ πολλών όσα είναι «τὰ ψαλλόμενα ἐν τοῖς ναοῖς», αφού εκεί ακριβώς εἶναι ο χώρος, όπου τιμώνται και εορτάζονται οι άγιοι. Μια χαρά ήρθε μέσα μου. Τόσοι άγιοι― τόσοι άξιοι συνάνθρωποί μου― που μας βοηθούν με τις πρεσβείες τους και μας κάνουν άξιους ως ανθρώπινο γένος στους ουρανούς! Ξαφνικὰ θυμήθηκα την αναφορά της γερόντισσας και… να! Αισθάνθηκα μυριάδες αγίων να γεμίζουν τα πάντα γύρω! Αχ! Και τι χαρά ήταν αυτή! Μετά, κάθε φορά που έσκυβα να εργαστώ γι’ αυτή τη δουλειά, γέμιζε ο χώρος αοράτως με μυριάδες αγίους και η χαρά αυτή σαν αναδιδόμενη ευωδία γέμιζε τα πάντα με καθαρότητα! Δεν επρόκειτο για αυτό που ζούσε η άξια γερόντισσα ―εκείνη θα το ζούσε έντονα και αισθητά και, βέβαια, άξια· σε μένα ακόμη και αυτή η εσωτερική θαυμάσια αίσθηση αρκεί, αφού η ζωή μου δεν επιτρέπει μάλλον να αξιώνομαι τέτοιων υψηλών εμπειριών. Έτσι, πέρασαν μέρες πολλές. Μπήκα στο στούντιο και ηχογράφησα αυτά τα 120 απολυτίκια όλων αυτών των Πολιούχων! Είθε η εργασία μου αυτή για το χορό αυτών των αγίων να γίνει σημείο αναφοράς και να γεμίσει το κενό μας με ό,τι άξιο, δίνοντας αφορμή σε όλους μας να εμπνευστούμε από τους άξιους και τα άξια αυτών έργα, ώστε να αξιωθούμε κι εμείς προσδίδοντας αξιοσύνη στη ζωή μας να κινηθεί το είναι μας προς τον Άξιο! Ο Κύριος ζει! Αυτός, που είναι ὁ Ὤν, και οι άγιοί Του οἱ ὄντες, είθε να ορίζουν τὴν ὄντως ὀντολογία τῶν ὄντων τοῦ ὄντως Ὄντος! Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν! Είθε κι εμείς, που τώρα ανήκουμε και διανύουμε την πορεία μας μέσα στη Στρατευομένη Εκκλησία, να ενταχθούμε μαζί σας στην τελική και Θριαμβεύουσα! Ἀμήν!
Πέτρος Γαϊτάνος Αθήνα, 2 Νοεμβρίου 2024 μ.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου