Αγαπάω εκείνους που είναι λίγο τρελοί.
Τις ξαφνικές αγκαλιές.
τις αυθόρμητες χειρονομίες.
Τα χαμόγελα χωρίς λόγο
Αυτούς που χαιρετάνε πρώτοι,
που σου δίνουν προσοχή,
που σε κοιτάζουν μεσα στα μάτια όταν σου μιλάνε.
Αγαπώ αυτούς που μεθάνε από συναισθήματα.
Και σε παρασύρουν στη χαρά!
5 σχόλια:
Καλημέρα και σε εσένα συνταξιδιώτη αδελφε Τρελόγιαννε.
Και εγώ αγαπώ περισσότερο τούς διά Χριστόν Σαλούς, που πνίγονται από λαχτάρα να ποδοπατούν την εγωπάθεια του έσω τους και του έξω τους.
Αγαπώ τούς Σαλούς γιατί μέθυσαν από τον οίνο τού ένθεου έρωτα και ως σίτο αλέθουν τον εαυτόν τους για να αναγεννηθεί εν Χριστώ στην ψυχή τους, καθάριος ο ανακαινισμένος, αυθεντικά ερωτικός άνθρωπος.
Τρελόγιαννε στο αφιερώνω, επειδή οι μουρλοί δια Χριστόν, ψάχνουν Τόν Χριστόν, εκεί που οι άλλοι οι της πειθήνιας κοσμικής λογικής νομίζουν πως δεν υπάρχει.
https://m.youtube.com/watch?v=vauo4o-ExoY
Έρως μεγάλος, θαλασσινός έρως... 😅
Α, μας αρέσουν κι εμάς οι σαλοί και ο οίνος και...το ύδωρ το ζων!
... ἡ σαλότητα, μπορεῖ νὰ εἶναι
(νομίζω...) καὶ... ἐμπριμέ... καὶ πουά...
ἤ και δὲν ξέρω τὶ ἄλλο... νὰ ϕαίνεται ὁ,τι εἶναι...
ὅμως,
πῶς θὰ ἤταν μιά... βολεμένη σαλότητα...
καὶ... ὁ Διογένης... γειτονιά...
δυό στενά παρακάτω σὲ κυριλέ ρετιρέ
νὰ τρώει τὶς ϕακές του σὲ λάϊβ στὸ γιουτιούμπ...
καὶ νὰ εισπράττει ἀπό... διαϕημίσεις ... τοποθετήσεις προϊόντων... σπόνσορες καὶ δὲν συμμαζεύεται...!
Βλέπω μια νεότητα ταξιδευτής ψυχής μοιρασμένη σε πολλά βαγόνια, που ξεκίνησε κάποτε από την νοσταλγία μιας ολόκληρης αιωνιότητας, καί έγινε ανεκπλήρωτος πόθος. Στο βάθος ξέρουμε πως ο,τι μοιρασθεί έχει παντοτινή Χαρά και αυτό δίνει αναπόφευκτα, μεγάλο νόημα στην ζωή, για τις μεγάλες συναντήσεις.
Δημοσίευση σχολίου