Και η ανθρωπογνωσία του συνίσταται στο να μπορεί να γράφει για τις νευρώσεις, τις ψυχώσεις, τους δαίμονες, τα πυρετώδη πάθη των άρρωστων και αμαρτωλών ηρώων του. Ο Ρασκόλνικωφ, ο Σταυρόγκιν, ο Μίτια Καραμαζώφ, η Γκρούσενκα αιματοκυλιούνται και αυτομαστιγώνονται σε μια άυπνη πάλη με τον σκοτεινό εαυτό. (O Τολστόι συνήθιζε να λέει ότι ο Ντ. ειναι σπουδαίος αλλά όλοι οι ήρωές του είναι σχιζοφρενείς...)
Είναι σίγουρα πλάσματα αυτοβασανιζόμενα γεμάτα μεγάλες οι μικρές ιδέες που τους τυρρανούν. Σα βδέλλα που ρουφάει το αίμα, ο κόσμος τούτος τούς στενεύει υπερβολικά την υψηλή θεία τους προέλευση. Επιθυμώντας να αγαπήσουν μισούν.
Θα τους σώζει μόνο η αγάπη, η θεία χάρις, ένας φορέας θείας χάριτος όπως η Σόνια, ο πρίγκιπας Μίσκιν, ο Αλιόσα, ο Ζωσιμάς. Κανείς, κανείς άλλος συγγραφέας εντέλει δεν έχει τέτοια συνεπή θεματολογία! Μας ελκύει συνειδητά, και πιο πολύ ασυνείδητα, διότι αυτή είναι η θεματολογία της ύπαρξης.
Μάρω Βαμβουνάκη
2 σχόλια:
... γιομᾶτο μὲ φραγκογιανοῦδες και φραγκογιαννόπουλους...
ποὒχε ἤδη γεμίσει ἡ Ρωσσία...
κι ἔκανε καὶ έξαγωγές, στὰ μέρη τὰ δικά μας
τὴν Πόλη καὶ τὸ Ἁγιονόρος
πράγματα ποὺ ἔχοντάς τα γιὰ ὁρθόδοξα
τὰ κάναμε ἀσυλλόγιστα κομμάτι τῆς ζωῆς μας
(την νοθευμένη ἁγιογραφία ἐξαιρέτως...)
καὶ βρέθηκαν τότε μονάχα,
οἱ κολλυβᾶδες Πατέρες
μιά χοῦφτα, λίγοι, ὅπως πάντα
ἀλλά ποὺ σήκωσαν ἀνάστημα... μέσα... κι ὄχι πηδῶντας ὄξω ἀπʹ τὸ καράβι
διώχτηκαν φυσικά καὶ ἐξορίστηκαν καὶ λίγο ἔλλειψε νὰ τοὺς δολοφονήσουν,
ἀλλά τὸ ἕργο τους σπουδαῖο ἔμεινε καὶ δικιώθηκε -ἄγνωστο ἀκόμη στοὺς πολλούς-
γιὰ νὰ φωτίζει ἔστω καὶ τοὺς λίγους
τὴν μικρά ζύμη ποὺ ἀντιστέκεται...
-διώχνεται καὶ παραμερίζεται-
μὰ ὁ Θεός, πάντα φυλάει τοὺς δικούς του
ὅπως καὶ τώρα στὰ ὕπουλα χρόνια τῆς ἐκκοσμίκευσης,
τῆς ὑποτέλειας στὴν γοητεία τῶν γλυκόπικρων παράδων...
τῆς λατρείας τῆς ὕλης...
καὶ τῆς χαμοζωῆς μέσα στὴ λάσπη...
μὲ περηφάνεια καὶ καμάρι...!
Νομίζω άλλο είναι η παραδοχή της ανεπάρκειας μας και άλλο να ψάχνει κανείς εις βάθος,βαθύτερα την ανθρώπινη ψυχή με τον πνευματικό και ο ίδιος να τα τοποθετεί αυτά που μελέτησε μπροστά στο εξομολογηταριο,ενώπιον Κυριου.Και πολλά περισσότερα δεν ξέρουμε .Γι'αυτό επιθυμούμε όσα ο Θεός θεωρεί αναγκαία για μας και τον καθένα ξεχωριστά .Γι'αυτό ενώ βλέπω τον αγ.Νικοδημο τον Αγιορείτη να καταγίνεται με τόσους ιερούς Κανόνες ,θαύμα όμως δε φαίνεται να έκανε που έκαναν κάποιοι άλλοι! Η οσιος Κλεοπας Ήλιε στο βιβλίο πνευματικοί διάλογοι όπου απαριθμεί εντολές,κανόνες,Γραφικά χωριά,σε αντίθεση με τους σύγχρονους γεροντους ,οι οποίοι ήσαν απλούστεροι, αλλά όμωςτους έδωσε αλλά χαρίσματα πνευματικά και θαύματα και πολλά άλλα δωρηματα και μερικοί τους έλεγαν ότι είναι πλανοι.Που να τους μιλούσε ο γ.Κλεοπας ;
Δίκαιος Ο ΘΕΟΣ !!
Αλλά για ποιο λόγο να ζηλωφθονουν κάποιοι τα χαρίσματα του άλλου,εφόσον Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΑΔΙΚΕΙ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙ;
Και τελικά είναι αμαρτία κατά Του Αγίου Πνεύματος για τα χαρίσματα που έδωσε Ο ΘΕΟΣ στον άλλον ,και πρέπει να τρέξουμε γι'αυτό κ να καλλιεργούμε την αγάπη κ την υπομονή ,ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ!!
ΜΑς λέγαν οι παππούδες μας από τη Μ.Α αυτό που δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε στη ζωή και το καταλαβαίνω τώρα .
" Όσα και αν αποκτήσετε στη ζωή,όσα θέλει Ο Θεος θα σου δώσει".....
Δημοσίευση σχολίου