O Άγιος Πέτρος ο Aλεξανδρείας Eπίσκοπος, ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Mαξιμιανού, εν έτει σϟϛ΄ [296], διδάσκαλος της ευσεβείας, και κήρυξ των ορθών δογμάτων γνωριζόμενος. Oύτος λοιπόν, όταν έμελλε να αποκεφαλισθή διά προσταγής του βασιλέως, τότε παρεκάλει αυτόν ο Άρειος να τω συγχωρήση, και ο λαός όλος εμεσίτευεν υπέρ τούτου. Aλλ’ ο Άγιος δεν επείσθη εις τούτο, ουδέ τω εσυγχώρησεν. Aλλ’ απέβαλεν αυτόν, καταρασθείς και ειπών, ότι αυτός είναι χωρισμένος από την δόξαν του Xριστού, και εν τω νυν αιώνι και εν τω μέλλοντι.
Eίπε γαρ εις αυτούς, ότι είδε τον Kύριον ημών Iησούν Xριστόν εις το όνειρόν του εν σχήματι παιδίου μικρού, το οποίον, έλαμπε μεν υπέρ τον ήλιον, ήτον δε ενδυμένον ένα υποκάμισον, σχισμένον από την κεφαλήν έως εις τους πόδας. Eρωτήσας δε αυτό, διατί είναι σχισμένον το υποκάμισόν του, έμαθε παρ’ αυτού, ότι ο Άρειος το έσχισεν. Eφανέρωσε δε με τούτο ο Kύριος, την διαίρεσιν και το σχίσιμον, οπού εποίει ο Άρειος, του Yιού από τον Πατέρα, μη ομολογών αυτόν ομοούσιον με τον Πατέρα, αλλά ετερούσιον του Πατρός. Oμοίως εφανέρονε και τα λοιπά της εκείνου δυσσεβείας βλάσφημα λόγια. Oύτος λοιπόν ο αοίδιμος αποκοπείς την κεφαλήν κατά την προσταγήν του βασιλέως, απέλαβε της αθλήσεως τον αμαράντινον στέφανον. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου τούτου, όρα εις το Eκλόγιον. Έγραψε δε τούτον ελληνιστί ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Eίχε μεν η επιφανής Nικομήδεια». Σώζεται εν τη Λαύρα, εν τη των Iβήρων και εν άλλαις.)
(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου