"Ήθελα νά κάνω τό Σταυρό μου, όπως τόν έκανε ή αγράμματα γριά γιαγιά μου", έλεγε μέ καϋμό ένας ρασοφόρος. "Χωριάτικη πίστη", αποκαλούσαν οι μεγάλοι Γέροντές μας, (Πορφύριος (+ 1991) και Παΐσιος (+ 1994) αυτή την άδολη, την απλή, παιδική (γνησία!). Πίστη, που είχαν οι αγράμματοι πατέρες μας, παππούδες μας και γιαγιάδες μας! Αυτή η Πίστη τους έδινε ελπίδα, κουράγιο στη σκληρή, μαρτυρική ζωή τους. Έκανε και θαύματα! Φευ! Αυτή η Πίστη στις ημέρες μας τείνει να εξαφανιστεί..
6 σχόλια:
... εὔχομαι ὁ Θεός νὰ μὲ κάνει ἕναν τέτοιον χωριάτη...!
ἄλλος κανείς...;
👍👍 Μαζί σου αδελφέ με τις ευχές σου..
Χωράω κι' εγώ στην γωνίτσα, παρακαλώ;
... και ϕυσικά...! πῶς ὄχι...;
μὰ... ὄχι στὴν γωνίτσα βρέ Νεκτάριε...
Γωνίτσα, να ακουμπάει η πλάτη και λίγο μπακλαβά γωνία, πού 'ναι λίγο παραπάνω τραγανός, και μόνο με μέλι, καθόλου ζάχαρη, λουσμένος κατά την έξοδο από τον φούρνο, όπως είναι καυτός να λιώσει το μέλι και να απορροφηθεί άμεσα.
... νά κι ἕνα μυστικό... γιὰ τὸν σωστό ἀτόϕιο μπακλαβᾶ...
μὲ τὸ ἀγνό τὸ μέλι...
τὸ ἰαματικό...
τώρα ποὺ τὰ μελομακάρονα
ἀπό ἤδη... ζαχαρομακάρονα ποὔχανε γίνει
ἐγίναν πιὰ γλυκοζομακάρονα
κι ὅλα τριγύρω ἀλλάζουνε...
στοχεύοντας
στό... ἄ μ ε σ ο τῆς γεύσης...
ξεχνῶντας τὴν ἐ π ί γ ε υ σ η ποὺ μᾶς ἀϕήνουνε
τὰ ὅσα τόσα ἀνύποπτοι καταναλώνουμε καταβροχθίζοντας
ποὺ... ἄλλο λένε ὁτι εἶναι...
και ἄλλο εἶναι...
καθῶς ϕανερώνεται μετά...
συχνά... ἐκεῖ... στό τέλος... !
Δημοσίευση σχολίου