Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2024

Κανένας δὲν ἀγαπάει πραγματικά ἐκεῖνον ποὺ φοβᾶται.


Ἀριστοτέλης

4 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... ἔτσι διατυπωμένο, (προϕανῶς λόγῳ τῆς ἀπόδοσης στὴν "νέα"... τὴν ϕτωχούλα μας τὴν γλῶσσα)

δὲν σᾶς ϕαντάζει διϕορούμενο...;


δηλαδή,
τί νὰ μᾶς λέει ἅραγε ... ὁ ποιητής...

πὼς...

δὲν ἀγαπᾶμε τοὺς ϕοβισμένους...;

ἤ δὲν αγαπᾶμε... αὐτὸν ποὺ ϕοβόμαστε...

...

Νεκτάριος είπε...

Νομίζω το δεύτερο, αυτόν που μας προκαλεί φόβο, που μας θέλει φοβισμένους. Απ' την άλλη κρατάμε άφοβα τον φόβο Θεού, τον αναγκαίο για να κρατάει μακριά τους άλλους.

ΑΧΙΛΛΕΑΣ είπε...

Φόβος Θεού, είναι ο φόβος να μην διακοπεί η σχέση με τον Θεό. Τρέμω κάθε φορά που κάνω κάτι που μπορεί να διακόψει αυτή τη σχέση. Δηλαδή σχεδόν συνέχεια. Γι'αυτό προσπαθώ να έχω συνεχώς την αγία μετάνοια που είναι η μόνη που μπορεί να με σώσει. Γι'αυτό αγαπώ τον Κύριο, επειδή συνεχώς με συγχωρεί.

Νεκτάριος είπε...

Παίρνοντας ιδέα απ' το σχόλιό σου και το όνομά σου, θεωρώ ότι η αδιαφορία για μετάνοια είναι η αχίλλειος πτέρνα μας.