Σαντορίνη _Ο βράχος του Σκάρου , με το εκκλησάκι της Παναγίας Θεοσκέπαστης .

 

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σήμερα ότι σε

αυτόν τον απότομο βράχο ήταν κάποτε το κέντρο του νησιού , μια ολόκληρη καστροπολιτεία με 200

σπίτια , καλντερίμια και εκκλησίες .

Ο Σκάρος ήταν ο πιο παλιός και ίσως ο πιο σημαντικός από τους πέντε οχυρωμένους οικισμούς της Σαντορίνης . Επίσης είναι ο μόνος από τον οποίο δεν διασώζεται σχεδόν τίποτα.

Ο Σκάρος ήταν η πρωτεύουσα της Σαντορίνης μέχρι τον 18ο αιώνα , αν και η εκκένωση του οικισμού είχε ξεκινήσει στις αρχές του 17ου αιώνα .Ο βράχος είχε κλονιστεί επανειλημμένα από ισχυρούς σεισμούς. Οι σεισμοί κατά τις εκρήξεις του 1650 , 1701 - 1711 και 1866 -1870

προκάλεσαν σημαντικές ζημιές . Φαίνεται πως οι

σεισμοί την περίοδο 1701 - 1711 είναι που ώθησαν τους κατοίκους να τον εγκαταλείψουν οριστικά , σε συνδιασμό με το γεγονός ότι είχε περάσει πια η εποχή της πειρατείας και δεν υπήρχε λόγος οι νησιώτες να στριμώχνονται σε

απόκρημνα και δύσβατα σημεία .

Σύμφωνα με σκίτσα και τις αναφορές του κόμη

Choiseul - Gouffier , ο οποίος επισκέφθηκε τη Σαντορίνη το 1770 , υπήρχαν ακόμη τα σπίτια του Σκάρου εκείνη την εποχή .Όταν όμως ο αρχαιολόγος Ludwig Ross επισκέφθηκε τη Σαντορίνη το 1836 , ο Σκάρος ήταν τελείως άδειος.

Ο βράχος του Σκάρου σήμερα , είναι εντελώς ακατοίκητος . Υπάρχει μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία Θεοσκέπαστη και λίγα ερείπια από παλιές κατοικίες του οικισμού.