Άγιος Κάλλιστος καί Άγιος Ιγνάτιος (οί Ξανθόπουλοι)
Μέθοδος καί κανόνας ακριβής γιά όσους διαλέγουν τήν ησυχαστική ζωή.
Στό άγιο βάπτισμα δεχόμαστε δωρεάν τή θεία χάρη· αφού όμως τή συγκαλύψουμε ύστερα μέ τά πάθη, τήν καθαίρουμε πάλι μέ τήν εκπλήρωση τών εντολών
6. Αλλά τότε στή θεία μήτρα, δηλαδή στήν ιερή κολυμβήθρα, δεχόμαστε έξ ολοκλήρου τέλεια δωρεά τή θεία χάρη. Άν όμως κατόπιν τή σκεπάσουμε, ενώ δέν έπρεπε, μέ τήν κακή χρήση τών προσκαίρων καί μέ τή φροντίδα τών βιοτικών υποθέσεων καί μέ τήν αχλύ τών παθών, έχουμε πάλι τή δυνατότητα, ακόμα κι έτσι, μέ τή μετάνοια καί μέ τήν εκπλήρωση τών θεουργικών εντολών νά ξαναπάρουμε καί ν’ ανακτήσουμε τήν υπερφυσική αυτή λαμπρότητα καί νά τή δούμε νά προβάλλει ολοφάνερα.
Βέβαια, κατά τό μέτρο τής επιμέλειας καί τής πίστεως καθενός γίνεται καί ή φανέρωσή της· καί πρίν από αυτά, μέ τή βοήθεια καί τήν αγαθότητα τού Κυρίου Ιησού Χριστού, όπως λέει ό άγιος Μάρκος: «Ό Χριστός, επειδή είναι τέλειος Θεός, δώρησε τέλεια τή χάρη τού Αγίου Πνεύματος σέ όσους βαπτίστηκαν. Αυτή ή χάρη δέν δέχεται προσθήκη από μας, αλλά αποκαλύπτεται καί φανερώνεται σέ μάς ανάλογα μέ τήν εργασία τών εντολών. Καί ή ίδια μας προσθέτει πίστη, μέχρις ότου καταλήξουμε όλοι στήν ενότητα τής πίστεως καί στήν πλήρη ωριμότητα πού μέτρο της είναι ό Χριστός. Ό,τι λοιπόν προσφέρουμε όταν αναγεννηθούμε από Αυτόν, καί τούτο από Αυτόν προέρχεται, καί από Αυτόν ήταν κρυμμένο μέσα μας».
Όποιος πολιτεύεται σύμφωνα μέ τό θέλημα τού Θεού πρέπει νά ασκεί όλες τίς εντολές, αλλά τήν περισσότερη εργασία νά τήν αφιερώνει σ’ αυτές πού είναι σπουδαιότερες από τίς άλλες καί κάπως γενικότερες.
7. Ή αρχή λοιπόν καί ή ρίζα, όπως είπαμε, όλης αυτής τής προσπάθειας είναι νά ζούμε σύμφωνα μέ τίς σωτήριες εντολές, ενώ τό τέρμα καί ό καρπός είναι νά επανέλθουμε στήν τέλεια χάρη τού Πνεύματος πού μάς πρωτοδωρήθηκε μέ τό βάπτισμα. Καί είναι βέβαια αυτή ή χάρη μέσα μας, γιατί ό Θεός δέν ανακαλεί τίς δωρεές Του, αλλά είναι καταχωμένη από τά πάθη καί αποκαλύπτεται μέ τήν εργασία τών θεουργικών εντολών.
Γι’ αυτό πρέπει, μέ τήν κατά τό δυνατόν εκπλήρωση όλων αυτών τών εντολών, νά σπεύδουμε μέ κάθε τρόπο νά ανακαθάρουμε τήν ψυχή γιά τή φανέρωση τού Πνεύματος καί νά δούμε τή χάρη ολοφάνερα.
Γιατί, όπως λέει πρός τόν Θεό ό μακάριος Δαβίδ, «ό νόμος Σου είναι λύχνος γιά τά βήματά μου καί φως γιά τούς δρόμους μου» καί:
«Ή εντολή τού Κυρίου φέγγει από μακριά καί φωτίζει τά μάτια μου», καί: «Συμμορφωνόμουν μέ όλες τίς εντολές Σου».
Καί ο επιστήθιος Μαθητής λέει: «Όποιος φυλάει τίς εντολές Του μένει μέσα σ’ Αυτόν κι Αυτός μέσα σ’ εκείνον», καί:
«Οί εντολές Του δέν είναι βαριές».
Καί ό Σωτήρας λέει: «Όποιος κρατά τίς εντολές μου καί τίς τηρεί, αυτός είναι πού μέ αγαπά·
κι όποιος μέ αγαπά,
θά αγαπηθεί από τόν Πατέρα μου·
θά τόν αγαπήσω κι εγώ καί θά τού φανερώσω τόν εαυτό μου. Άν μέ αγαπά κάποιος θά τηρήσει τό λόγο μου καί θά τόν αγαπήσει κι ό Πατέρας μου· θά έρθουμε σ’ αυτόν καί θά εγκατασταθούμε μέσα του. Όποιος δέν μέ αγαπάει, δέν τηρεί τούς λόγους μου».
Καί μάλιστα, στίς πρώτες καί γενικότερες εντολές, πού είναι σάν μητέρες τών λοιπών, νά αφιερώνουμε τήν περισσότερη εργασία μας. Έτσι λοιπόν, μέ τή βοήθεια τού Θεού, θά επιτύχουμε αλάνθαστα καί τό σκοπό μας, δηλαδή τήν καλή έναρξη αλλά καί τό τέλος τής επιθυμίας μας, πού είναι ή φανέρωση τού Πνεύματος.
Από τήν «Φιλοκαλία τών Ιερών Νηπτικών», τόμος ε’, μετάφραση Αντώνιος Γαλίτης, τών εκδόσεων, τό Περιβόλι τής Παναγίας.(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
