Τα Ματωμένα χώματα είναι ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα της Διδώς Σωτηρίου. Εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1962 και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (μεταξύ των οποίων αγγλικά, βουλγαρικά, εσθονικά, γαλλικά, γερμανικά κ.ά.). Στο βιβλίο περιγράφεται η ζωή του Μανώλη Αξιώτη ο οποίος υπηρέτησε στα οθωμανικά Αμελέ Ταμπουρού (Τάγματα Εργασίας) του 1914–1918, αργότερα έγινε φαντάρος του Ελληνικού προσφυγιά. Το βιβλίο αναφέρεται γενικότερα στη ζωή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και στη Μικρασιατική Καταστροφή.
2 σχόλια:
Καμία θυσία δεν πάει χαμένη, Ο Δίδων την σωτηρίαν θα δώσει ζωή στα ματωμένα χώματα, τα ποτισμένα με σταγόνες ζωής...
... ἀπὸ τὴ μιὰ οἱ συνωστισμοί... μὴν και κακοκαρδίσουμε τὸν γείτονα
ποὺ τὸν χαϊδεύουν οἱ μεγάλοι
γιατὶ ʹναι πρόθυμος γιὰ κάθε τους βρωμοδουλειά
καὶ γιατὶ φυλάει τὴν Πόλη...
(ἀπὸ τοὺς Έλληνες... )
ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἡ ἐνθύμιση τῆς ἀπάνθρωπης ὄψης ἑνός ἔθνους
κουρελοῦ
ἀπὸ ἀνάκατα μπαλώματα τῶν ὀρδῶν τοῦ ψευτοπροφήτη,
καὶ τῆς ἐκκοσμικευμένης τους
καὶ... ἴσως ἀκόμη χειρότερης ἐκδοχῆς...
ποὺ γιὰ νὰ τὴν τραγουδήσει κάποιος, πρέπει νὰ ἔχει ξεσκολίσει τὸν Ὄμηρο, τὸν Μακρυγιάννη καὶ
τὸν Κόντογλου
μὰ πάνω ἀπʹὅλα, νὰ ʹχει κάπως ἐντρυφήσει, ὅσο τὸ μπορεῖ καὶ ὅσο τοῦ χαρίζεται,
στὸν Ἠσαΐα τὸν Ἰερεμία καὶ τὸν Ἰεζεκηίλ...
ἀλλοιῶς,
κοιτῶντας μὲς στὸ χ ά ο ς ,
μέσα ἀπό τὰ προστατευτικά κρύσταλλα ἑνός θρηνητικοῦ ρομαντισμοῦ,
ἡ προφάνεια τῆς ἀποκτήνωσης,
καὶ ἡ ἀποπνιχτική ἀτμόσφαιρα σφαγείου,
ἁπλά, μονάχα θὰ ματώνει τὶς ψυχές,
μὲ κίνδυνο νὰ πλημμυρίσουν μὲ ἀπόγνωση, παθητικότητα κι ἕνα σπασμένο ἡθικό
ἑνῶ ἡ δρᾶση, ἔχει ἀνάγκη,
ἀπὸ ψυχρή ματιά και κοφτερή,
κι ἀπό νηφάλια ψυχή
πιστή καὶ ψυχωμένη...
Δημοσίευση σχολίου