Θυμάμαι τι γινόταν κάθε χρόνο τέτοια εποχή στο χωριό, στο σπίτι της γιαγιάς....αυτή ήταν και η τελευταία φορά, 4χρόνια πριν που έφτιαξε η γιαγιά μου χυλοπίτες,όλα τα κρεβάτια γεμάτα, ευτυχώς μας άφηνε να καθόμαστε στις καρέκλες.....
Αθανάσιος Διάκος Φωκίδα
3 σχόλια:
Κατέχουν, όσοι ακόμη ζουν και επιμένουν, τις γνώσεις θεωρητικά και πρακτικά να λειτουργούν μία κάθετη επιχείρηση. Παραγωγή τοπικά πρωτογενούς ύλης και μεταποίησης για παρασκευή τελικού προιόντος.
ΦΩΚΙΣ Αθάνατη …& γενικά όλη Ρούμελη…!
... τέχνες -μαστορική τῆς ζωῆς-
ποὺ λίγο ἔλλειψε νὰ χαθοῦν
καὶ τὴν θέση τους πήραν ἄλλες... ἄλλαλλες τέχνες...
τέχνη τῆς τροϕῆς...
τὸ ἄλεσμα καὶ τὸ ζύμωμα
καὶ τὸ ψήσιμο...
τὸ ψωμί καὶ τὸ πρόσϕορο
τὸ ἀμπέλι... ὁ τρῦγος...
τὸ κρασί καὶ τὸ ἄ ν α μ α ...
ἡ ἀμπελουργία καὶ ἡ τυροκομία
τὸ ὄργωμα καὶ τὸ ψάρεμα
καὶ ἡ μελισσοκομική
ἡ ἑλιά... ἡ συγκομιδή...τὸ λάδι... τὸ καντῆλι
ἄκοίμητο νὰ ϕωτίζει τὶς νύχτες
γλυκά...
(μὰ προπάντων τίς μέρες)
ὅλα στὸ ἔλεος τοῦ καιροῦ
τῆς εὐκρασίας τῶν ἀνέμων
και τῆς π ρ ό ν ο ι α ς τοῦ Θεοῦ...
ποὺ τὴν βλέπαν στὸ κάθε τους βῆμα...
ἔχοντάς την'ε πλέξει
σοϕά...
σϕιχτά στὴ ζωή τους...
...
Δημοσίευση σχολίου