Κυριακή 28 Ιουλίου 2024

Στους Ασπραγγέλους Ιωαννίνων to 1955 .

 Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 2 άτομα και παιδί

1 σχόλιο:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

... τὸ ψωμί στὴν πινακωτή

ἔτοιμο γιά ϕούρνισμα στὸν ξυλόϕουρνο

ψωμί ζ υ μ ω τ ό...

ὄχι... (τάχα)... "ζυμωτό"...

ἤ (τάχα) "μὲ... προζύμι"...

καὶ ἄλλα χαριτωμένα(;) ἀστεῖα
τῆς βιομηχανίας αλεύρων καὶ ἀρτοπαρασκευασμάτων

ποὺ κάναν τὸ ψωμί νὰ μᾶς πειράζει στό στομάχι,

μὲ ἕνα σωρό δυσανεξίες
ποὺ ἤρθανε καὶ θρονιαστήκανε
κι ἐτοῦτες ξαϕνικά
παρέα μὲ τὰ ὅσα ἄλλα

στὴν καθημερινότητά μας

ποὺ ψάχνεται ἀπορημένη
τὶ ἄλλο νὰ τὴν περιμένει...

καθῶς...

ἀνέσεις... λούσσα... ἀϕρολέξ
ἐνέσεις... πάςς... ἄϕθονο ςεξ
γιουτοὺμπ, ϕεϊσμποὺκ, τουΐτ
και ἕξ
ποὺ ϕέρνουνε τὰ τρὶα ἓξ...
στὸ ἀγνώριστό μας τώρα πιά
μὲ τὰ μπακάπ καὶ τὰ ρηστάρτ
καὶ τόση ἀναβάθμιση
τοῦ ὑλικοῦ καὶ τοῦ σοϕτγουέρ

ϕρηκάουτ... τρέντυ... ἑλλαδέξ...

ποὺ τὄχει συνήθειο μὲν
ποτέ νὰ πεθαίνει ὡς ρεϕραὶν
αὐτοκτονεῖ δὲ... ον...κάμερα λάιβ
λιμοκτονῶντας πνευματικά... ἔνυτάϊμ...
καὶ κόβει ψυχή καὶ τὰ ἤπατα
σταγόνα σταγόνα ἢ ϕάστ
σϕαχτάρι ἀρνάκι στὸ γόνατο

ἀπαράμιλλου κάλους...


κι ἂς κλίνουμε γόνυ περήϕανο

ἐκπαιδευμένοι
στ'ἀϕεντικά ποὺ μᾶς ἔκλεψαν
ψυχή νοῦ κι ἀνάσα
πολύχρωμα...

ποτὲ μας νὰ κλίνουμε γὸνυ
δὲν μάθαμε

ἢ μήπως ξεμάθαμε


ὡς γόνυ βαθειᾶς μετανοίας... !