Του παραδείσου λεμονιά

 

Του παραδείσου λεμονιά ένα κλαδάκι λησμονιά φύλαξε και για μένα, φύλαξε και για μένα Που `χω δυο χρόνια στο λαιμό δεμένο αναστεναγμό και χείλη κλειδωμένα, και χείλη κλειδωμένα Γέμισε μύρα κι ευωδιές το κορμάκι μου που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου που σταματούν τον πόνο Στείλε μου το λευκό σου ανθό με τ’ αρώματα πριν πέσω και πριν μαραθώ σ’ άλλα σώματα πριν πέσω και πριν μαραθώ σ’ άλλα σώματα πριν μπω στον τρίτο χρόνο Του παραδείσου λεμονιά κρύψε τα ρούχα του φονιά στης πίκρας το ντουλάπι, στης πίκρας το ντουλάπι τα ματωμένα τα λερά να βγάλω πάλι τα φτερά που μου 'σπασ’ η αγάπη, που μου 'σπασ’ η αγάπη Γέμισε μύρα κι ευωδιές το κορμάκι μου που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου που σταματούν τον πόνο Στείλε μου το λευκό σου ανθό με τ’ αρώματα πριν πέσω και πριν μαραθώ σ’ άλλα σώματα πριν πέσω και πριν μαραθώ σ’ άλλα σώματα πριν μπω στον τρίτο χρόνο