Το σκότος το περήφανο της μαύρης της ημέρας, Επάνω σου ήρθε με οργή· σε δρόσισε η προσευχή, Σε δρόσισε ο αέρας, Γονάτισες κομμάτιασες της αμαρτίας κάστρα, Και βρέθηκες στα άστρα, Μ᾽ αγγέλους να υμνείς. Ποιος είσαι συ και τι μπορείς; Η άβυσσος φωνάζει, Ποιος είσαι συ και πως μπορείς, Το αίμα σου να χύσεις, Γι᾽ αυτούς να μαρτυρήσεις; Είναι η αμαρτία αβάσταχτη, Ποτέ δεν θα νικήσεις, Ποιος είσαι συ; ποιον έχεις για πατέρα; Μειδίασε ο σκοτεινός και νύχτωσε η ημέρα. Στο όρος στην Γεθσημανή, Μέσα στον ελαιώνα, Το σκότος φωτοπλήχτηκε, Με αίμα με αγώνα, ‘Ελυσες το σκοτάδι το μυστικό το βράδυ, ‘Ελυσες το σκοτάδι με του Θεού το χάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου