H Φωτεινή Δάρρα «Σήμερα δεν υπάρχουν αξίες όπως τις ξέραμε»

 

Ποια είναι η δική σας … jazz πλευρά;

Εγώ είμαι μόνο jazz από κάθε άποψη! Καταρχάς λατρεύω τη τζαζ, με ηρεμεί με βάζει σε μια διαδικασία να ταξιδεύω στον χρόνο, σε εποχές που δεν έχω ζήσει και που θα ήθελα πολύ να ζήσω. Εδώ που βρισκόμαστε, στο ιστορικό Galaxy Βar, μόλις ξεκινάει να παίζει η μουσική αισθάνεσαι διαφορετικά, μεταφέρεσαι σε άλλη εποχή, σε ένα mood πιο χαρούμενο, πιο ξέγνοιαστο ή μελαγχολικό, αλλά πάντα ποιητικό, κάτι που νομίζω ότι χρειαζόμαστε σήμερα. Τρέχουμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και προσπαθούμε να προλάβουμε πράγματα, ενώ εκείνη η εποχή είχε άλλους ρυθμούς. Είχε ταυτόχρονα κάτι σκοτεινό και κάτι πολύ λαμπερό. Αυτό το σκοτεινό στοιχείο της τζαζ με κάνει να μου αρέσουν και οι blue notes που είναι πιο μελαγχολικές νότες. Εκτός από την μουσική τζαζ πλευρά μου, υπάρχει και η τζαζ εκδοχή μου, η τρέλα του καλλιτέχνη, το ταμπεραμέντο.

Πόσο σημαντική είναι η οικογένεια για εσάς;

Πάρα πολύ, είναι το αποκούμπι. Είναι αυτό στο οποίο επιστρέφεις το βράδυ, είναι οι άνθρωποι που είναι εκεί και ξέρεις πως ό,τι και να γίνει δεν θα φύγουν ποτέ και δεν θα φύγεις ούτε εσύ από κοντά τους. Είναι ταυτόχρονα ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για την ευτυχία ενός ανθρώπου που τον τραβάει μια δύναμη έντονη, όπως αυτή που τραβάει εμάς τους καλλιτέχνες, είναι μια αντίρροπη εξισορροπητική δύναμη. Επιστρέφεις μετά από την ένταση μιας συναυλίας στο σπίτι και ηρεμείς, πέφτεις στα μαλακά. Δεν βυθίζεσαι  στη μοναξιά σου. Ισορροπείς καλύτερα ανάμεσα σε δυο κόσμους, τον υπερβατικό και τον ρεαλιστικό.

Οπότε η οικογένεια είναι το μυστικό της ισορροπίας σας;

Από τότε που ήρθε η κόρη μου στον κόσμο είμαι πιο ευτυχισμένη παρα πότε. Καταρχάς ξέρω πολύ καλύτερα ποια είμαι. Ξέρω καλύτερα τα πατήματα μου, τα όρια μου. Είμαι πιο συνειδητοποιημένη, πιο χαρούμενη, έχω έναν λόγο παραπάνω να υπάρχω, δεν είναι  αυτοσκοπός η σκηνή. Αν δεν έχεις οικογένεια ή δεν αφιερώσεις τον απαιτούμενο χρόνο σε άλλες εξισορροπητικές δυνάμεις, μπορεί να σε ρουφήξει η σκηνή και να μείνεις στην προσωπική σου ζωη ένας άνθρωπος μόνος.

 

Η  ΣΥΝΈΧΕΙΑ εδω