Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024

Παύλος Ράπτης

 

Διεθνούς φήμης ελληνοπολωνός τενόρος, που διακρίθηκε σε διαφορετικά είδη μουσικής και συνεργάστηκε επί σειρά ετών με την Εθνική Λυρική Σκηνή.

Παύλος Ράπτης (1936 – 2021)
Παύλος Ράπτης (1936 – 2021)

Ο Παύλος Ράπτης ήταν διεθνούς φήμης ελληνοπολωνός τενόρος. Συνεργάστηκε με την Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) από το 1973 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000, ενώ από το 1988 υπήρξε μόνιμο στέλεχός της. Με χαρισματική φωνή και τεχνική, ιδιαίτερη θεατρικότητα επί σκηνής, καθαρό, ευγενή, γεμάτο λάμψη ήχο, διακρίθηκε σε διαφορετικά είδη μουσικής: Από την όπερα, την οπερέτα, το ορατόριο και τις καντάτες μέχρι τις σερενάτες και τα τραγούδια.

Ο Παύλος Ράπτης γεννήθηκε στο Τρίλοφο Καστοριάς στις 29 Φεβρουαρίου 1936. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου εκπατρίστηκε στην Αλβανία και στη Ρουμανία, καταλήγοντας το 1950 στην Πολωνία. Εκεί σπούδασε σε μουσικό γυμνάσιο και αργότερα φωνητική στη Μουσική Ακαδημία του Πόζναν, με καθηγητές τους Μικάλ Πράβτζιτς και Κάζιμιρτς Κζαρνέτσκι, αποφοιτώντας με άριστα (1957-1961).

Πρωτοεμφανίστηκε στην όπερα του Μπιζέ «Αλιείς Μαργαριταριών» που ανέβηκε στην Όπερα του Βρότσλαφ (1961), ενώ για πολλά χρόνια υπήρξε σολίστ στο Μεγάλο Θέατρο του Λοτζ (1962-1988) και το Μεγάλο Θέατρο της Βαρσοβίας (1974-1988), ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους. Από τη δεκαετία του ‘80 συνεργάστηκε με λυρικά θέατρα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Εμφανίστηκε επίσης σε Νέα Υόρκη, Σικάγο, Μελβούρνη, Μόσχα, Παρίσι κ.ά., ενώ πραγματοποίησε πολυάριθμες ηχογραφήσεις σε πολωνικές δισκογραφικές εταιρείες. Το 1980 συμμετείχε στην πρώτη παρουσίαση του «Te Deumτου» Κρίστοφ Πεντερέτσκι στην Ασίζη της Ιταλίας.

Με την ΕΛΣ συνεργάστηκε κατά το διάστημα 1973-1998, τραγουδώντας σε 16 όπερες και οπερέτες, σε 31 παραγωγές ή αναβιώσεις παραγωγών: «Αλιείς Μαργαριταριών», «Τραβιάτα», «Τα παραμύθια του Χόφμαν», «Ριγολέττος», «Ευγένιος Ονιέγκιν», «Το ελιξίριο του έρωτα», «Χένσελ και Γκρέτελ» κ.ά. Συμμετείχε στις πρώτες παρουσιάσεις από την ΕΛΣ των έργων: «Η πολιορκία της Κορίνθου» του Ροσίνι, «Η λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ» του Σοστακόβιτς, «Η μνηστή του τσάρου» του Ρίμσκι-Κόρσακοφ. Δραστήριος σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του, ασχολήθηκε συστηματικά και με τη διδασκαλία.

Τιμήθηκε με πολλά βραβεία σε μουσικούς διαγωνισμούς, όπως του Κατοβίτσε (1960), της Κρακοβίας (1962), της Βουδαπέστης (1965) και των Παρισίων (Grand Prix, 1972). Το 2008 βραβεύτηκε από τους Πολωνούς στο πλαίσιο εκδήλωσης για τα εξηντάχρονα της παρουσίας ελλήνων μεταναστών στο Στετίνο.

Ο Παύλος Ράπτης πέθανε στις 21 Νοεμβρίου 2021 στη Βαρσοβία, σε ηλικία 85 ετών.

Δεν υπάρχουν σχόλια: