Την ''Πριγκιπέσα'', την έγραψα ως δώρο γενεθλίων σε μια γυναίκα, επειδή δεν είχα λεφτά να της πάρω κάτι.
Μαγείρευε να φάμε φακές, που ήταν ό,τι είχε απομείνει, κι ενώ την έβλεπα, σκέφτηκα: Αυτό αξίζει τον κόπο να το τραγουδήσει κάποιος.
Το έγραψα κατευθείαν, χωρίς να μεσολαβήσει καθόλου χρόνος.
Όταν το έπαιξα, λύθηκα στα γέλια. Το θεώρησα τόσο αστείο.
Η φίλη μου, η οποία δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική, άφησε κάτω τις κουτάλες και μου είπε:
''Πότε το έγραψες αυτό το τραγούδι; Το ξέρεις ότι είναι πολύ καλό; Απορώ γιατί γελάς...''
Τη γυναίκα αυτή, την παντρεύτηκα.
Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου,
μέσα σ' αυτό το σπίτι
Πριγκιπέσα μου
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας,
απίστευτος ο κόσμος
και ο χαρακτήρας μας.
Σωκράτης Μάλαμας
Άλλα θέλω κι άλλα κάνωΠώς να σου το πωΈλεγα περνούν τα χρόνιαΘα συμμορφωθώ
Μα είναι δώρο άδωροΝ' αλλάξεις χαρακτήραΤζάμπα κρατάς λογαριασμόΤζάμπα σωστός με το στανιό
Έξω φυσάει αέραςΚι όμως μέσα μουΜέσα σ' αυτό το σπίτιΠριγκιπέσα μουΤο φως σου και το φωςΧορεύουν γύρω μαςΑπίστευτος ο κόσμοςΚι ο χαρακτήρας μας
Άλλα θέλω κι άλλα κάνωΚι έφτασα ως εδώΛάθη στραβά και πάθηΜ' έβγαλαν σωστό
Ξημερώματα στο δρόμοΡίχνω πετονιάΠιάνω τον εαυτό μουΚαι χάνω το μυαλό μου
Έξω φυσάει αέραςΚι όμως μέσα μουΜέσα σ' αυτό το σπίτιΠριγκιπέσα μουΤο φως σου και το φωςΧορεύουν γύρω μαςΑπίστευτος ο κόσμοςΚι ο χαρακτήρας μας
1 σχόλιο:
...ἁπὸ τὰ ὀμορϕότερα "λα'ι'κὰ"
τῶν ἡμερῶν μας...!
Δημοσίευση σχολίου