Χαιρετίσματα στη δεσποτική εξουσία Πατρέων

Γράφει ο Μέτοικος

Τι τάραξε τα φρένα σου επίσκοπε Πατρέων; Φαρμάκι βγαλμένο απ’ τα θολά του Βόσπορου τα βάθη ή παγωμένος άνεμος που πνέει απ’ τη Θράκη;

Χαμένο το παιχνίδι, η επισκοπική εξουσία έχει από «χέρι», όταν για «απείθεια, εξύβριση και σκανδαλισμό» διώκει όσους «εις Χριστόν εβαπτίσθησαν» και «Χριστόν ενεδύθησαν» για όλο τον επίγειο βίο.

«Του κάκου ιδρώνεις [για την εξουσία, επίσκοπε Πατρών Χρυσόστομε με ανόητες διώξεις] έμπα σ’ άλλη στράτα, [ορθόδοξη!] τον νου μας πρώτα στύλωσε και χτίσε, [με των Αποστόλων και Πατέρων την έγγραφο και άγραφο παράδοσή μας].

«Δάσκαλος γίνε [αν μπορείς και, αν στα] αλήθεια ήρωας [θέλεις να] είσαι [κήρυξε Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών και τους Αυτού αγίους] που, ουδέποτε, επίσκοπε, [υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως] όπως [κατά συρροή τους εξυβρίζει] ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος.

«Τα πράγματα [Χρυσόστομε] δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Αποικία [των Φαναριωτών στην Ουκρανία]. Τυφλός, θεόστραβος πρέπει να είσαι αν την αλήθεια δεν βλέπεις πως, δυστυχώς, συμβαίνουν άτοπα και εγκλήματα πολλά απ’ τους διώκτες Ορθοδόξων χριστιανών σε αυτή τη χώρα.

Όθεν επίσκοπε, μη σκανδαλίζεις τους πιστούς, διακηρύσσοντας ψευδώς πως «κάποιος κατά συρροή τους σκανδαλίζει»!
«είν’ επικίνδυνον πράγμα [επίσκοπε] η βία», αυτός που την ασκεί αργά ή γρήγορα δίκαιη θα λάβει μισθαποδοσία και, σαν διώκτης χριστιανών θα μείνει στην ιστορία.

Το κυνήγι της εξουσίας επίσκοπε Πατρών Χρυσόστομε δημιουργεί [μια επιβλαβή ευθύνη] για όσους δεμένοι είναι «στη Βαβέλ των κακών στοιχείων».

Ποιος σε καταφρονεί επίσκοπε αν όχι εσύ, με έργο δίωξης τον ίδιο εαυτό σου;
Σαν τον ασπάλαθο, τα όποια χαρίσματά σου μεταποιείς σε αγκάθια εξουσίας μα, άνθρωπε! κατανόησε πως, άλλης σποράς γέννημα είσαι συ, κι’ αυτό δεν το ξεχνούν οι Φαναριώτες.

Μη γίνεσαι διώκτης ορθοδόξων χριστιανών επίσκοπε Πατρέων! Το «στολισμένο καράβι» με αγώνες Αγίων και, βαμμένο με το αίμα Χριστού του Θεού μάταια φορτώνεις με μαύρες πέτρες, δεν είσαι ικανός να το βουλιάξεις.

Πριν από σε επίσκοπε, εξουσιαστές, καλύτεροι σε αιρέσεις και διώξεις
μα και στο σφάξιμο και πνίξιμο Μοναχών και Ιερέων μαστόροι
μάταια προσπάθησαν να βυθίσουν το καλοφτιαγμένο
από της «πίστεως τα δόγματα και τις παραδόσεις καράβι,
που έχει ιστό του το Σταυρό και ναύτες Αποστόλους και Αγίους»
και, έχει, ταλαίπωρε επίσκοπε Πατρών Χρυσόστομε
άγκυρα μία και χρυσή και Καπετάνιους Τρεις στην Πλώρη
γι’ αυτό και χιλιάδες χρόνους σε άγριες θάλασσες, ταξίδια μυριάδες έχει κάνει.