Είναι έγκυρος ο αφορισμός του Αμβροσίου κατά Πρωθυπουργού, Κεραμέως και Χαρδαλιά;

Δημοσιεύεται λόγω επικαιρότητας

Του Κυριάκου Κυριαζόπουλου
καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ., δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, θεολόγου

1 – ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Είναι ευρύτατα γνωστό ότι, προκειμένου να αντικατασταθεί ο Χριστός από τον Αντίχριστο – όπως αποκαλύπτεται στο θεολογικότατο και τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής και της Καινής Διαθήκης, την Αποκάλυψη του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου (σχετικώς παραπέμπω στα 101 ωριαία μαθήματα πατερικής ερμηνείας της Αποκαλύψεως από τον Γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο, τα οποία υπάρχουν σε ηχητικά αρχεία, σε βίντεο και σε απομαγνητοφωνήσεις) – πρέπει να αμφισβητηθεί η θεία φύση του Θεανθρώπου Χριστού, έτσι ώστε ο Χριστός να υποβιβαστεί σε απλό άνθρωπο, ιδρυτή της δήθεν ανθρωπογενούς θρησκείας του Χριστιανισμού, στο ίδιο επίπεδο με τους ανθρώπους – ιδρυτές ανθρωπογενών θρησκειών.

Kληρικοί και θεολόγοι, καθώς και εύποροι εκκλησιαστικοί χρηματοδότες θρησκευτικών ιστότοπων (sites) και διαχειριστές τέτοιων ιστότοπων (οι οποίοι μπορούν να αποκλείουν εξ αυτού του λόγου ακόμη και επιστημονικά δημοσιεύματα τα οποία δεν συμφέρουν ή δυσαρεστούν τη θρησκευτική παγκοσμιοποίηση) – οι οποίοι είναι οπαδοί της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης ή διεθνισμού ή οικουμενισμού, ή ελέγχονται επαγγελματικά ή οικονομικά από τέτοιους οπαδούς – έχουν διαμορφώσει και πλασάρει στην εκκλησιαστική και πολιτική πιάτσα το εξής σοφιστικό δίλημμα: «μεσότητα ή ακρότητα (ή εξτρεμισμός)».

Με τον όρο μεσότητα εννοούν είτε την άμεση και χονδροειδή αμφισβήτηση είτε την έμμεση και λεπτεπίλεπτη αμφισβήτηση της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού. Κατά την εναλλακτική «λογική» των οπαδών της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης, όλες οι προσωπικότητες της γραμμής της ανομίας (δηλαδή της αμφισβήτησης του αληθινού Θεού) της Αγίας Γραφής από τον Κάιν μέχρι τον Ιούδα και μέχρι σήμερα εφάρμοζαν και εφαρμόζουν τη «μεσότητα».

Με τον όρο ακρότητα (ή εξτρεμισμό) εννοούν την ειλικρινή και σαφή υπεράσπιση της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού. Κατά την εναλλακτική «λογική» των οπαδών της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης, όλες οι προσωπικότητες της γραμμής της ευσεβείας (δηλαδή της υπεράσπισης της πίστης στον αληθινό Θεό) από τον Άβελ μέχρι τον ληστή επί του Σταυρού και μέχρι σήμερα, περιλαμβανομένων των Μαρτύρων, των Ομολογητών και των Οσίων, εφάρμοζαν και εφαρμόζουν την ακρότητα (ή τον εξτρεμισμό).

Με την ίδια εναλλακτική «λογική» τους, αποδέχονται, σε προσωπικό επίπεδο ή σε κλειστό κύκλο, αλλά όχι δημόσια, ενίοτε και δημόσια αλλά με λεπτεπίλεπτη αμφισβήτηση, τα εξής: «Μα τί ακραίοι ήταν αυτοί οι Μάρτυρες! Δεν θα μπορούσαν να ρίξουν λίγο θυμίαμα προς τιμήν των ειδώλων, για να μην τους βασανίσουν και να μην τους σκοτώσουν οι δήμιοί τους και έτσι να γλυτώσουν τη ζωή τους; Αλλά τί μας νοιάζει εμάς τους σημερινούς; Εμείς, ως κληρικοί και θεολόγοι, θα τους επαινούμε στις δημόσιες ομιλίες μας, αλλά προσωπικά θα αποφεύγουμε το παράδειγμά τους ως ακραίο»!!!

Το σοφιστικό δίλημμα [μεσότητα ή ακρότητα (εξτρεμισμός)] των οπαδών της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης – η οποία ακριβώς οικοδομείται πάνω στην άμμο της αμφισβήτησης της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού – διαφοροποιεί από τώρα τους συντασσόμενους απερίφραστα και χωρίς περιστροφές κάθε είδους με τη θεία φύση του Θεανθρώπου Χριστού, από εκείνους που την αμφισβητούν με διαφόρους τρόπους εμφανείς ή συγκεκαλυμμένους.

Το σοφιστικό δίλημμα [μεσότητα ή ακρότητα (εξτρεμισμός)] των οπαδών της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης – η οποία ακριβώς οικοδομείται πάνω στην άμμο της αμφισβήτησης της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού – δημιουργεί από τώρα το πλαίσιο της σύνταξης των οπαδών της με εκείνους που θα διώκουν στο προσεχές μέλλον τους πιστούς της αληθινής Εκκλησίας, του λείμματος κατά τον Απόστολο των Εθνών΄Παύλο και κατά τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη τον Θεολόγο στην Αποκάλυψη, με τη χρήση του καταδιωκτικού ποινικού μηχανισμού του κράτους, όταν θεσπιστεί το έγκλημα του «θρησκευτικού εξτρεμισμού», κατά εκείνων που δεν αποδέχονται τη θρησκευτική παγκοσμιοποίηση, καθώς και με τη χρήση των σύγχρονων βασανιστηρίων, όταν τεθεί πιθανώς η ψυχιατρική επιστήμη στην υπηρεσία του ήδη διαμορφούμενου αυταρχικού κράτους, το οποίο θα έχει ως πρότυπό του τα κομμουνιστικά καθεστώτα του 20ου και του 21 αιώνα.

Το σοφιστικό δίλημμα [μεσότητα ή ακρότητα (εξτρεμισμός)] των οπαδών της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης – η οποία ακριβώς οικοδομείται πάνω στην άμμο της αμφισβήτησης της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού – αντιμετώπισε και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης τότε εν ενεργεία και σήμερα πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος στη αντιπαράθεσή του με συνάδελφο Μητροπολίτη, προς τον οποίο απηύθυνε, πριν λίγα χρόνια, ανοικτή επιστολή που επικεντρώνεται στο εν λόγω σοφιστικό δίλημμα.

Το σοφιστικό δίλημμα [μεσότητα ή ακρότητα (εξτρεμισμός)] των οπαδών της πολιτικής παγκοσμιοποίησης αντιμετώπισε και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ (βλ. «Μαίνεται» ο… πόλεμος twitter – Τραμπ! Του μπλόκαρε σχόλιο για την κατάσταση στη Μινεάπολη!

Το ζήτημα του αφορισμού από τον Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, της Υπουργού Παιδείας – Θρησκευμάτων κας Νίκης Κεραμέως και του Υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων κ. Νίκου Χαρδαλιά – ανεξάρτητα από την εγκυρότητά του ή μη – ανάγεται επίσης στο σοφιστικό δίλημμα [μεσότητα ή ακρότητα (εξτρεμισμός)] των οπαδών της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης – η οποία ακριβώς οικοδομείται πάνω στην άμμο της αμφισβήτησης της θείας φύσης του Θεανθρώπου Χριστού.

Η απάντηση στο ερώτημα αν είναι έγκυρος ο αφορισμός του Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, ο οποίος επιβλήθηκε σε βάρος του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, Πρωθυπουργού, της κας Νίκης Κεραμέως, Υπουργού Παιδείας – Θρησκευμάτων και του κ. Νίκου Χαρδαλιά, Υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων, προϋποθέτει την απάντηση στα προηγούμενα και ειδικότερα ερωτήματα, που διατυπώνονται ως τίτλοι των υποκεφαλαίων του κεφαλαίου 3 του παρόντος άρθρου.

2 – ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΚΑΤΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΚΑΙ ΧΑΡΔΑΛΙΑ

η συνέχεια...