Άλλο ένα κομπλεξικό παραλήρημα Τατσόπουλου

 

Το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης δεν ονομάζονταν πάντα έτσι. Αρχικά ονομάστηκε "Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης" και σαν έμβλημά του είχε τον Άγιο Δημήτριο.

Ο Τατσόπουλος αγνοεί ή κάνει πως αγνοεί το παραπάνω γεγονός και διαμαρτύρεται πως το "Αριστοτέλειο" έχει έμβλημα τον Αγιο και όχι τον Αριστοτέλη -ο οποίος δεν πάτησε ποτέ το πόδι του εκεί μια που η Θεσσαλονίκη τότε δεν υπήρχε ακόμη...

 

 

 

Ακολουθεί τεκμηριωμένη ανάρτηση

Ο Πέτρος Τατσόπουλος αναρωτιέται γιατί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης έχει στο λογότυπό του τον Άγιο Δημήτριο και όχι τον Αριστοτέλη…

Σαρκάζει για την διπολική διαταραχή της χώρας μας… και εν μέρει έχει ένα δίκιο…

Είναι συγγραφέας και ερευνητής και σίγουρα γνωρίζει την ιστορία ιδρύσεως του Πανεπιστημίου. Αλλά καταφεύγει στην προσφιλή του τακτική, τον σαρκασμό, για να μας «ξεβλαχέψει» και αυτός από τις εκκλησιαστικές επιρροές… άθελά του όμως λέει μία αλήθεια (και εδώ είναι η διπολική διαταραχή): ο Άγιος Δημήτριος έχει σχέση με την Θεσσαλονίκη, ο Αριστοτέλης καμμία απολύτως…

Για του λόγου το αληθές παραθέτω αυτά που βρήκα με μία σύντομη αναζήτηση…

«Φυσικά, ὅλοι γνωρίζουν ὅτι ἡ ἀρχικὴ ὀνομασία (1925) τοῦ Α.Π.Θ. ἦταν Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κι ὅτι μόνο 30 χρόνια ἀργότερα προστέθηκε τὸ «Ἀριστοτέλειο» (1954). Ἀναμενόμενο λοιπὸν ἦταν ὅτι τὸ «Πανεπιστήμιο τῆς Θεσσαλονίκης» θὰ ἔχει ὡς λογότυπό του τὸν ἅγιο Δημήτριο: Τὸν πιὸ διάσημο Θεσσαλονικέα στὴν εὐρωπαϊκὴ ἤπειρο μαζὶ μὲ τοὺς θεσσαλονικεῖς Κύριλλο καὶ Μεθόδιο, ξακουστὸ ὣς τὴν Ρωσία, ἀλλὰ καὶ γνωστὸ κατὰ τὰ βυζαντινὰ χρόνια χάρη στὴν ὑπερεθνικῆς φήμης βυζαντινὴ ἐτήσια γιορτὴ τῶν «Δημητρίων». Συνεπῶς, τὸ λογότυπο τοῦ Πανεπιστημίου παρέμεινε τὸ ἴδιο παρὰ τὴν προσθήκη τοῦ «Ἀριστοτέλειο» τὸ 1954 στὴν ὀνομασία τοῦ πανεπιστημίου. Ἐπίσης, τίποτε τὸ περίεργο: Ἐξακολούθησε νὰ τιμᾶται ὁ πιὸ διάσημος πολίτης τῆς πόλης στὴν ὁποία ἑδρεύει τὸ Πανεπιστήμιο. Ἂν κάτι εἶναι τὸ πραγματικὰ παράδοξο, αὐτὸ εἶναι ὁ Ἀριστοτέλης στὴ Θεσσαλονίκη, στὴν πόλη στὴν ὁποία κατὰ γενικὴ παραδοχὴ δὲν ἔζησε ποτέ (ἀφοῦ αὐτὴ ἱδρύθηκε 6 χρόνια μετὰ τὸ θάνατό του), σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν (τουλάχιστον, σύμφωνα μὲ τὴν ζώσα παράδοση τῶν τελευταίων 1.700-1.600 ἐτῶν) θεσσαλονικέα ἅγιο Δημήτριο.

… Οὕτως ἢ ἄλλως, τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης στὸ λογότυπό του ἔχει τὴ φράση «Ὁ Κύριος εἶναι τὸ φῶς μου». Τὸ πανεπιστήμιο τῆς Μπολώνιας (1088) ἔχει στὸ λογότυπό του τὸν ἅγιο Πέτρο καὶ ἄλλους ἁγίους. Τῆς Χαϊδελβέργης ἕναν ἅγιο. Τῆς Πάδουας τὸν ἀνεστημένο Χριστό. Τῆς Λειψίας ἁγίους καὶ σταυρούς. Τῆς Γένοβας ἕναν κληρικὸ ἢ ἅγιο. Συνεπῶς, παρὰ τὴν ἐκκοσμίκευσή της ἡ Δύση, στὰ πιὸ γνωστὰ κι ἀρχαῖα πανεπιστήμιά της, δὲν ἐγκατέλειψε τὰ χριστιανικὰ σύμβολα. Φαίνεται ὅτι οἱ ἕλληνες μιμητὲς τῆς Δύσης ἀγνοοῦν ἀκόμη καὶ τὸ νόημα τῆς σημερινῆς χρήσης τῶν χριστιανικῶν συμβόλων στὴν ἐκκοσμικευμένη Δύση.»

 Nektarios Tsilis