Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023

"Το τέλος της Θεωρίας της Εξέλιξης , Αποθέωση του Σαρκικού Ανθρώπου, Προετοιμασία και Πορεία προς τον αντίχριστο."

Ομιλεί ο Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Χίρς, Διδάκτωρ Θεολογίας.

  

Η ομιλία έγινε στην Ημερίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2023 . Ολόκληρη η ημερίδα  εδώ

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πηγαίνουμε προς τον Αντίχριστο της Αποκάλυψης του Ιωάννη, με το σύμβολο 666.
Δυστυχώς, κάποιοι Χριστιανοί (ΟΧΙ όλοι), αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν.

Ανώνυμος είπε...

Εννοείται πως πάμε προς τα εκεί, φαίνεται ολοκάθαρα.

Ανώνυμος είπε...

Ε λοιπόν, τι καλύτερο; Έρχεται ο Κύριός μας, επιτέλους.

Ανώνυμος είπε...

Μάλιστα. Λοιπόν για όποιον δεν το ξέρει, ο π. Πέτρος είναι τεξανός, δηλαδή καουμπόης. Προχτές προσπάθησε να μας ξεστραβώσει ένας ινδιάνος, απόψε ένας καουμπόης!

Πολυξένη Γ. είπε...

Έχουμε γίνει Φαρ ουεστ!! Βλ.σχετικά και εδώ..[Από τόν Ubermensch στόν Transhumanism_
Ἡ Δυτική ἐπιστήμη
ἀποκαλύπτει τό πραγματικό (καί) ἀπάνθρωπο πρόσωπό της...]
Τranshumanism ἤ διανθρωπισμός, ὅπως μᾶλλον ἀτυχῶς μεταφράζεται στά Ἑλληνικά καθώς αὐτή ἡ λέξη οὔτε ὑπάρχει στό λεξιλόγιό μας, οὔτε ἔχει κάποιο νόημα– εἶναι σύμφωνα μέ τόν ὁρισμό τῆς ἐγκυκλοπαίδειας Britannica, «ἕνα κοινωνικό καί φιλοσοφικό κίνημα, πού προωθεῖ τήν ἔρευνα καί τήν ἀνάπτυξη ἰσχυρῶν τεχνολογιῶν, πού βελτιώνουν τόν ἄνθρωπο. Αὐτές οἱ τεχνολογίες θά ἐπεκτείνουν ἤ θά αὐξήσουν τά ἀνθρώπινα ἐρεθίσματα μέσῳ τῶν αἰσθήσεων, τή συναισθηματική ἤ τή γνωστική ἱκανότητα, καθώς καί θά βελτιώσουν ριζικά τήν ὑγεία ἐπεκτείνοντας καί τή διάρκεια τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Τέτοιες τροποποιήσεις, πού προκύπτουν ἀπό τήν προσθήκη βιολογικῶν ἤ φυσικῶν τεχνολογιῶν θά εἶναι περίπου μόνιμες καί ἐνσωματωμένες στό ἀνθρώπινο σῶμα».
Δέν πρόκειται γιά νεωτερισμό τοῦ 21ου αἰῶνα ἤ κάποιο ρεῦμα, πού ξεκίνησε σήμερα, ὁ ὅρος transhumanism *ἐπινοήθηκε* ἀπό τόν Ἄγγλο βιολόγο καί φιλόσοφο Sir Julian Sorell Huxley στό δοκίμιό του μέ τίτλο «New bottles for new wine», δηλ. «νέοι ἀσκοί γιά νέο κρασί»–πού ἔγραψε τό 1957. Ὁ Huxley ἀναφερόταν, κυρίως, στή βελτίωση τοῦ ἀνθρώπου μέσῳ τῆς κοινωνικῆς καί πολιτιστικῆς ἀλλαγῆς, ἀλλά τό δοκίμιο καί τό ὄνομα ἔχουν υἱοθετηθεῖ ὡς θεμελιώδη στοιχεῖα ἀπό τό διανθρωπιστικό κίνημα, πού δίνει ἔμφαση στήν _ὑλική τεχνολογία_. Ὁ Huxley ὑποστήριξε ὅτι, παρ’ ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα εἶχε ἐξελιχθεῖ φυσικά, οἱ κοινωνικοί θεσμοί ἔχουν τήν δυνατότητα νά ὑποκαταστήσουν τήν ἐξέλιξη στόν ἐξευγενισμό καί στή βελτίωση τοῦ εἴδους. Στό πνεῦμα τοῦ δοκιμίου τοῦ Huxley –ἄν ὄχι στό γράμμα του– μποροῦμε νά διακρίνουμε τή δέσμευση τοῦ μεταανθρωπισμοῦ, νά ἀναλάβει ```~τό ἔργο τῆς``` ```ἐξέλιξης```~, ἀλλά μέσῳ τῆς τεχνολογίας καί ὄχι τῆς κοινωνίας.
Σέ ἕνα ἄρθρο μέ τίτλο «The History of Transhumanism» («ἡ ἱστορία τοῦ μεταανθρωπισμοῦ»), πού δημοσιεύτηκε στό “Notes & Queries” τόν Ἰούλιο τοῦ 2015, οἱ Peter Harrison καί Joseph Wolyniak σωστά ἐπισημαίνουν ἕνα κοινό λάθος, πού ἐντοπίζεται σέ τυπικά ἀκαδημαϊκά ἄρθρα καί στό Διαδίκτυο, σύμφωνα μέ τά ὁποῖα ἡ λέξη transhumanism “*ἐφευρέθηκε*” ἀπό τόν Sir Julian Sorell Huxley τό 1957 (ἤ ἀκόμα καί τό 1927, ὅπως ἰσχυρίζονται ὁρισμένες πηγές). Ἀναφερόμενοι στή χρήση τοῦ ὅρου ἀπό τόν Καναδό δοκιμιογράφο W. D. Lighthall (1857-1954) –ὁ ὁποῖος παραπέμπει στόν «μεταανθρωπισμό τοῦ Ἁγίου Παύλου»— οἱ συγγραφεῖς κάνουν μιά σύνδεση μεταξύ αὐτῆς τῆς θρησκευτικῆς χρήσης τοῦ ὅρου (transhumanism ὡς ἱκανότητα τοῦ ἀνθρώπου νά ὑπερβαίνει τήν ἀνθρώπινη κατάσταση στή συνάντησή του μέ τόν Θεό) _καί τή χρήση τοῦ ὅρου ἀπό τόν Δάντη_ στή «Θεία Κωμωδία», μέσῳ τοῦ Ἰταλικοῦ ρήματος, πού ἐπινόησε –```trasumanar```– τό ὁποῖο ὁ Carey, ὁ Ἄγγλος μεταφραστής τοῦ Δάντη, μετέφρασε τό 1814 ὡς μετά-ἀνθρώπινη ἀλλαγή (as transhuman change).
Ἡ ἔρευνα τῶν Dard καί Moatti μᾶς ἀποκαλύπτει πολλά σχετικά μέ τή χρήση τοῦ ὅρου, καί, συνεπῶς, γιά τό πόσο παλιό εἶναι (καί) αὐτό τό σχέδιο:
Ἡ ἰδέα ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι ἱκανή νά ξεπεράσει τήν ἀνθρώπινη κατάσταση γιά νά φτάσει σέ μιά κατάσταση «μεταανθρωπισμοῦ» εἶναι διάχυτη στίς οὐτοπίες τοῦ Νέου Ἀνθρώπου τῆς δεκαετίας τοῦ 1930. Αὐτές οἱ οὐτοπίες τείνουν σέ δύο φαινομενικά διαφορετικές κατευθύνσεις. Ἡ πρώτη εἶναι θρησκευτική. Ἀσχολεῖται μέ τή συνάντηση ἀνθρώπου καί Θεοῦ καί μπορεῖ νά βρεθεῖ στόν Lighthall –στό ἔργο του μέ τίτλο «Pauline transhumanism», πού γράφτηκε τό 1940– καθώς καί στό ἔργο τοῦ Γάλλου Ἰησουίτη παλαιοντολόγου Pierre Teilhard de Chardin (1881–1955). Ἡ δεύτερη κατεύθυνση εἶναι κοσμική καί ἐπιστημονική. Ἀσχολεῖται μέ τό ὅτι ἡ ἀνθρωπότητα ὑπερβαίνει τήν ἀνθρώπινη κατάσταση μέσῳ τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας. Αὐτός εἶναι ὁ ὑπερανθρωπισμός τοῦ Huxley, μεταξύ ἄλλων, _*μιά_* *_Θρησκεία χωρίς Ἀποκάλυψη_.* Πηγή: https://www.agnikolaos.gr/articles/1215-apo-ton-ubermensch-ston-transhumanism

Ανώνυμος είπε...

ΜΕΤΑ από την ΠΤΩΣΗ του Αδάμ και της Εύας στον αρχαίο Παράδεισο του Θεού, ολόκληρο το ανθρώπινο γένος βρίσκεται σε κατάσταση (ψυχοσωματικής) ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ και ΦΘΟΡΑΣ (μέχρι να καταλήξει στον γνωστό μετα-πτωτικό σωματικό θάνατο).

Αυτή η ΑΡΡΩΣΤΗ κατάσταση των ανθρώπων, μπορεί να θεραπευτεί (όχι απόλυτα και πλήρως) ΜΟΝΟ μέσα στην Εκκλησία του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Όσοι θέλουν να δημιουργήσουν ένα δήθεν "υπεράνθρωπο", ΕΚΤΟΣ της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού, και ΜΟΝΟ με ΚΑΘΑΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ μεθόδους, προφανώς ΔΕΝ κατάλαβαν ΤΙΠΟΤΑ ΤΙΠΟΤΑ από την πραγματικότητα, και είναι πάρα πολύ επικίνδυνοι για τον εαυτό τους και για τους άλλους.