Εις Γέροντα Εφραίμ Ξηροποταμινόν

Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης

Ξηροποτάμου Μονής ηγούμενος, εύροός τε και βαθύρροος ποταμός
ενθέου χάριτος ανεδείχθης Εφραίμ μακάριε.

Όρους Αγίου βλάστημα, εξ υπακοής αγίας αρδευθέν,
εις δένδρον αγλαόκαρπον και εμπεδόκαρπον ταχέως ηυξήθης,
και μετεφυτεύθης υπό Φιλοθεΐτου Εφραίμ,
εκ της Φιλοθέου εις Ξηροποτάμου Μονήν αρχαιοτάτην, Εφραίμ φιλόθεε.
Σχήματι συ φέρων το Μέγα Αγγελικόν, εν βίῳ και εν ύμνοις Αγγέλους εμιμήθης
τη ση ηδυφωνίᾳ άσματα θεία άδων ως πνεύμα λειτουργικόν.

Τοις αγίοις ακόλουθος συ επορεύθης της νήψεως την οδόν,
της Αγίας Τριάδος μυστικώς προσελκύων την Χάριν ησύχως διαγαγών.
Εκ νεότητος τον Χριστόν εκζητήσας και τον καλόν αγώνα αθλήσας,
τέκνα πνευματικά άμα τε και πατέρας και αδελφούς ασμένως ανώρθους.
Το τάλαντον ειργάσθης το θεολογικόν και ων συ τοις πάσι πάνυ αγαπητός,
συνήγαγες εν κόποις απολωλότων πλήθος εις την αυλήν προβάτων τωόντι λογικών.

Χάριτι της Πανάγνου, Υπερευλογημένης, Δεσποίνης Θεοτόκου,
εις των Εισοδίων Αυτής την εορτήν, έτυχες εξοδίας προς την όντως ζωήν.

Ως εύσχημος μάρτυς εν Σχηματαρίω βιαίως ετελεύτησας,
αίματος λύτρον καταθείς καθ’οδόν
εις του Ευαγγελίου την δικαίαν οδόν.
Εις ουρανίους μονάς νυν ευφραινόμενος, Εφραίμ Θεόφρον, πρέσβευε τω Κυρίω
υπέρ πάντων των διά πίστεως περιπατούντων, ίνα την καλήν ομολογίαν
έως τέλους κρατήσωσι.

Επεξηγηματικό σημείωμα:

Την Δευτέρα που μας έρχεται γιορτάζουμε τη Θεομητορική γιορτή των Εισοδίων της Παναγίας μας. Σαν τέτοια ημέρα πριν από 37 χρόνια, στις 21 Νοεμβρίου του 1984, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα (σε ηλικία 44 ετών) ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Εφραίμ που ήταν Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους.

Το ατύχημα έγινε έξω από το Σχηματάρι των Θηβών, καθώς ο μακαριστός Γέροντας πήγαινε στην Αθήνα να δώσει μια ομιλία. Οι συνθήκες του δυστυχήματος δεν έχουν ξεκαθαριστεί τελείως.

Δεν γνώρισα ποτέ αυτόν τον Γέροντα. Τον πρωτοείδα σε μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία νεκρό· προφανώς είχε τραβηχτεί στην κηδεία του. Την είχε κρεμασμένη στον τοίχο του μικρού κελιού όπου εξομολογούσε τον κόσμο ο προηγούμενος πνευματικός μου πατέρας και Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου του Αγίου Όρους, ο μακαριστός Γέροντας Αγάθων († 7/12/2020). Μνήμη θανάτου, σκέφτηκα. «Ποιος είναι αυτός Γέροντα;», ρώτησα. «Αυτός ήταν πολύ αγαπημένος μου φίλος· ήμασταν σαν αδέρφια»· αυτή ήταν η λιτή του απάντηση.

Εκ των υστέρων έμαθα ότι ήταν και οι δυο τους στην ακολουθία του Γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη († 7/12/2019) του λεγόμενου και Αριζονίτη (εξαιτίας του τεράστιου ιεραποστολικού του έργου στις ΗΠΑ). Εκεί στην Ιερά Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους άρχισε να μεγαλώνει η ευλογημένη ρίζα που φύτεψε ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης († 15/8/1959).

Το πνευματικό του τέκνο, ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης, αυτή η αγία πνευματική μορφή του καιρού μας, στελέχωσε τις σχεδόν ερημωμένες Ιερές Μονές Κωνσταμονίτου και Ξηροποτάμου με συνοδείες μοναχών που απέστειλε για το σκοπό αυτό από τη Φιλοθέου. Τα δύο του πνευματικά τέκνα, οι Ιερομόναχοι Αγάθων και Εφραίμ, που ήταν αγαπημένα πνευματικά αδέρφια και φίλοι, έγιναν Ηγούμενοι στην Κωνσταμονίτου και Ξηροποτάμου αντίστοιχα.

Ο νυν Ηγούμενος της Κωνσταμονίτου, Γέροντας Χαράλαμπος, δεν ξεχνά τον Γέροντα Εφραίμ τον Ξηροποταμινό. Τον αγαπούσε πολύ ως έναν χαριτωμένο Γέροντα που τον επηρέασε θετικά, ώστε να εισέλθει και αυτός ως τελειόφοιτος φοιτητής της Θεολογικής στον μοναχικό βίο.

Θυμάται, μάλιστα, την ξεχωριστή παρουσία του στο ψαλτήρι και το σχεδόν υπερκόσμιο ύφος της ψαλτικής του. Πράγματι, πριν από καιρό έτυχε να τον ακούσω να ψέλνει τον ύμνο «Ο Άγγελος εβόα» σε παλιά ηχογράφηση που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Δάκρυσα. Είπα πως δεν είναι πρέπον τέτοιους πατέρες να τους ξεχνάμε.

Κι έτσι πιάστηκα να γράψω αυτό το ποίημα που διαβάσατε παραπάνω στη μνήμη του. Είθε αυτοί οι αγιασμένοι πατέρες μας που είναι κοντά στον Χριστό, να εύχονται για όλους εμάς που ζούμε σε αυτούς τους πονηρούς και πνευματικά επικίνδυνους καιρούς.