Διερωτώμην ανέκαθεν πού μπορεί να φθάσει η ανθρώπινη δεξιοτεχνία. Βλέποντας μάλιστα χθες στη Χίο τα έργα του Κοσμά Ζερβούδη αντελήφθην ότι το έμφυτο ταλέντο και η ικανότητα των χεριών να "πλάθουν" δύσκολα υλικά, όπως το μάρμαρο, μπορεί να αγγίξει τα όρια του θείου! Ήταν δε τόση η φόρτιση που υπήρχε κατά την διάρκεια της συζήτησης που είχα με τον ταλαντούχο αυτόν γλύπτη, που κάποια στιγμή ακόμη και η ΔΕΗ κατέβασε διακόπτες!
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
1 σχόλιο:
Πάντως ὁ Κόντογλου μᾶς δίδαξε
πὼς
ἄλλο εἶναι ἡ ρεαλιστική ἀπεικόνιση, ἐπὶ τῆ βάσει ἑνός μοντέλου,
που εἶναι μὲν δεξιοτεχνία θαυμαστή (καὶ τῆς ὁποίας ὁ Μηχαήλ-Ἄγγελος ἴσως ὑπῆρξε ὁ
τελειότερος ἐκφραστής)
και ἄλλο ἡ δημιουργία μίας
ἰ δ α ν ι κ ή ς μ ο ρ φ ή ς
ὄπου ὁ ἀρχαϊκός καὶ ὁ κλασσικός ἑλληνισμός ἐμεγαλούργησαν
πλήν,
ὄχι ὡς ἄτομα μεμονωμένα,
αλλʹ ὡς -τρόπον τινά- ἕνα
σ ύ ν ο λ ο ἀνθρώπων
μὲ κοινή στοχοθεσία...!
Δημοσίευση σχολίου