~ Άγιος Ιουστίνος Πίρβου ο Ρουμάνος, ο «πρίγκιππας της Ορθοδοξίας» O Χριστιανισμός δεν επιβιώνει μέσω των πολλών αλλά μέσω των ολίγων, χάρις στην υπομονή τους, διότι μέσα από την υπομονή γεννήθηκαν οι άγιοι… Ο αληθινός χριστιανός αναζητεί μέσα του τη Βασιλεία των Ουρανών και δεν φοβάται τίποτε στην εφήμερη τούτη ζωή...

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἰουστίνου Πίρβου τοῦ Ρουμάνου, τοῦ Θαυματουργοῦ (2013)

Αναφερόμενος ο Γέροντας στη σύγχρονη ζωή είπε: «Σήμερα, οι άνθρωποι ζουν για το ‘φαίνεσθαι’ και είναι τόσο δειλοί, ώστε δεν θέλουν ούτε καν ν΄ αναζητήσουν την Αλήθεια, πόσο δε μάλλον να υπερασπιστούν το Όνομά Του. Είμαστε αποδυναμωμένοι, εξουθενωμένοι και σκανδαλισμένοι απ’ αυτόν τον κόσμο, που ενδιαφέρεται για το πώς να κομματιάσει τις ζωές μας και τα έθνη μας. Υπάρχει μια συνεχής τάση για θρυμματισμό και διάβρωση του πνευματικού, του Ορθόδοξου ‘είναι’ μας. Το κλειδί είναι η διατήρηση της πίστης μας, παρ’ όλες τις κακουχίες και τα δεινά».

Πρόσθεσε ακόμη: «Δεν είναι εύκολο να ζεις στις μέρες μας. Αν όμως ο Κύριος επέτρεψε να υποφέρουμε στην εποχή μας, οφείλουμε να υπακούσουμε και να δεχθούμε ευχαρίστως όλα όσα μας συμβαίνουν, ως προερχόμενα από το χέρι του Θεού κι όχι του εχθρού. Είναι πιο δύσκολα τώρα, διότι συνηθίσαμε στις ανέσεις, στην τηλεόραση, την τρυφηλή ζωή και τις διάφορες ελευθερίες. Λοιπόν, αγαπημένοι μου, το επιζήμιο αποτέλεσμα αυτών των ελευθεριών μόλις τώρα φαίνεται: οι δυνάμεις της ψυχής μας έχουν ατονήσει. Ο νους είναι βεβαρημένος και το σώμα εξασθενημένο απ’ τις δηλητηριώδεις τροφές, που μας ταΐζουν αυτοί που μας κυβερνούν· και δεν είμαστε συνηθισμένοι στο να διεξάγουμε οποιονδήποτε πόλεμο, είτε πνευματικός είτε σωματικός είναι αυτός. Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, μην ψάχνετε για λύσεις! Αγαπητοί μου, δεν υπάρχουν ανθρώπινες λύσεις. Η λύση είναι να πεθαίνεις για τον Χριστό».

Κατανοούσε ότι όλη η ζωή μας, ως χριστιανών, χρειάζεται να είναι ένα συνεχές μαρτύριο του αμαρτωλού εαυτού μας και μια προετοιμασία για μαρτυρικό θάνατο – χρειάζεται ν’ αποκτήσουμε την αγνότητα της καρδιάς ενός παιδιού και να έχουμε μεγάλη ανδρεία σε καιρούς διωγμού.

***

Ο πατήρ Ιουστίνος προσπαθούσε να εμπνεύσει τους ανθρώπους να προετοιμαστούν πνευματικά για οποιαδήποτε ζωή τους επιφυλάσσεται:

«Σε καιρούς διωγμών οι χριστιανοί πρέπει να συνάζονται γύρω από τους ιερείς…. Η Θεία Λειτουργία και τα Τίμια Δώρα θα δίνουν στους χριστιανούς τη δύναμη για να υπομείνουν την πείνα και θα τους διαφυλάσσουν από κάθε κακό, κάτω από τη σκέπη και την προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου. 

 Επίσης, είναι ανάγκη να λένε την Ευχή στον Ιησού και να προσεύχονται στην Παναγία, λέγοντας: Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς! ή τη Υπερμάχω Στρατηγώ … Οι σύντομες αυτές προσευχές μας έσωσαν μέσα στη φυλακή κι έτσι μπορέσαμε ν’ αντέξουμε τον διωγμό του κομμουνιστικού καθεστώτος, χωρίς να υποταχθούμε στο κόκκινο θηρίο.

Όμως αυτά είναι για τους χλιαρούς χριστιανούς, διότι οι ένθερμοι είναι πάντοτε έτοιμοι – δεν περιμένουν τον καιρό του διωγμού ή του πολέμου για να επιμεληθούν τα της ψυχής τους! Για τον αληθινό χριστιανό δεν έχει σημασία πότε θα έλθει ένας πόλεμος ή ένας διωγμός. Ο αληθινός χριστιανός είναι πάντα έτοιμος, προετοιμασμένος με αναμμένη τη λαμπάδα της ψυχής του, για να συναντήσει τον Ουράνιο Νυμφίο. Ο γνήσιος χριστιανός δεν ζει με φόβο και αγωνία για το πότε θα ξεσπάσει ένας πόλεμος ή πότε θα πέσει μια βόμβα στο κεφάλι του. Αναζητεί τρόπους να θυσιάζεται περισσότερο για τον πλησίον του και για τον Θεό. Ο αληθινός χριστιανός αναζητεί μέσα του τη Βασιλεία των Ουρανών και δεν φοβάται τίποτε στην εφήμερη τούτη ζωή. Γι’ αυτόν, η λύπη είναι χαρά και ο Σταυρός είναι ανάσταση .

Ούτως ή άλλως, η ζωή μας είναι στα χέρια του Θεού και μόνον Εκείνος γνωρίζει το τέλος του ανθρώπου. Επομένως, ας μην φοβόμαστε όταν ακούμε για πολέμους και άλλα φοβερά γεγονότα, διότι όλα αυτά πρέπει να συμβούν, όπως είπε ο Σωτήρας μας (πβ. Ματθ. 24,6 και Μαρκ. 13,7). Φόβο θα έπρεπε να έχουμε για το γεγονός ότι οι ψυχές μας δεν είναι έτοιμες να συναντήσουν τον Χριστό».

Όταν βλέπουμε τον αδελφό μας να κάνη κάποια αμαρτία, δεν πρέπει να βιαστούμε να του «πετάξουμε την πέτρα», αλλά πρέπει πρώτα να σκεφθούμε ότι εμείς είμαστε ένοχοι για την ίδια αμαρτία, και έτσι αναπαύεις τον αδελφό σου. Αυτή η εργασία είναι πολύ ευάρεστη στο Θεό. Μια πνευματική κατάσταση σε διευκολύνει να δεις μέσα σου την πτώση όλης της ανθρωπότητας• δηλαδή ο καθένας φταίει για όλους και όλοι φταίνε για τον καθένα. Αυτό βοηθάει πολύ τον αδελφό σου. Στο κάτω – κάτω αυτή είναι η αλήθεια.

***

Ο Θεός κατά κάποιον τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία. Αυτό σημαίνει ότι τα πάθη μάς τύφλωσαν τόσο πολύ που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το καλό από το κακό.
Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να μετανοήσουν…
Όπως λέει και η Γραφή ο καθένας είναι αλυσοδεμένος από κάποιο πάθος. Και όταν θα μας βρει το κακό τότε δεν θα έχουμε τη δύναμη να μετανοήσουμε. Ο καθένας προσπαθεί να ικανοποιήσει το πάθος του. Οι καρδιές έχουν πετρώσει. Αυτός που δεν αγωνίστηκε εναντίον των παθών του δεν θα βρει θεία βοήθεια στον καιρό των διωγμών. Ο Θεός μας στέλνει σημάδια για να έλθουμε ”εν εαυτώ” και να μετανοήσουμε. Να πάμε στους πνευματικούς για να εξομολογηθούμε, να κοινωνήσουμε με το σώμα και το αίμα του Χριστού για να πάρουμε δύναμη..”

***

«Αυτήν την ώρα ο κόσμος διευθύνεται από μία μοναδική παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία κατευθύνει όλες τις «κυβερνήσεις» των κρατών. Εμείς κατηγορούμε τους κυβερνήτες μας αλλά αυτοί, σαν μαριονέτες, δεν έχουν σχεδόν κανένα δικαίωμα. Ο, τι τους λέει ο αρχηγός αυτό κάνουν».(σ. 183).
…Όσο ο λαός εξακολουθεί να πιστεύει και όσο υπάρχουν μάρτυρες του Θεού, ο Θεός θα κρατήσει την οργή των ξένων μακριά από το έθνος μας.

Στην περίπτωση που ξεσπάσει ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος, ασφαλώς κι εμείς θα επηρεαστούμε και θα εμπλακούμε. Διότι τα μεγάλα κράτη προστατεύουν πάντα τα δικά τους εδάφη και δεν ανοίγουν πεδίο μάχης στο έδαφός τους. Αυτοί ανοίγουν πεδία μάχης στους Ρουμάνους, στους Βουλγάρους και ς’ άλλα κράτη που δεν τα υπολογίζουν. Σε αυτά επεμβαίνουν μόνον όταν έχουν ένα ειδικό συμφέρον. Μη νομίσουμε ότι θέλει κανείς το καλό μας και προστατεύει το κράτος μας…(184)
...Η δηλητηρίαση είναι μια πολύ εύκολη μέθοδος πολέμου γι’ αυτούς, μέσω της τοξικής τροφής και του μολυσμένου αέρα. Δεν είναι τίποτε άλλο, από τον διαβολεμένο στόχο να θερίσουν ανθρώπους και να μειώσουν τον πληθυσμό. Ο πόλεμος που ετοιμάζουν, πάλι προς το συμφέρον τους, έχει σκοπό την αλλοίωση και καταστροφή της ανθρωπότητας, την ‘’επίλυση’’ των προβλημάτων πατώντας επί πτωμάτων…
Έχουμε να κάνουμε με προδότες της χώρας μας και με πολλά αφεντικά, στα οποία δεν τολμάμε να αντισταθούμε…. (σελ.186)

***

«Πιστεύετε ότι οι διεθνείς οργανισμοί, όπως ΟΗΕ και ΝΑΤΟ θέλουν στ’ αλήθεια την ειρήνη των λαών; Αυτές είναι ανοησίες, για να αποβλακώνονται οι μάζες! Μόνον αφελείς αναγνώστες των εφημερίδων μπορούν να πιστεύουν πλέον αυτές τις κουταμάρες. Αυτοί οι οργανισμοί κάνουν πόλεμο στο όνομα της ειρήνης ώστε, μετά, αυτοί πάλι να φαίνονται ως “σωτήρες του κόσμου”• ενώ στην πραγματικότητα μετά τον πόλεμο πάλι αυτοί θα κερδίζουν, δρέποντας τους καρπούς και τη δόξα, μοιράζοντας μεταξύ τους τα κέρδη, όπως επιθυμούν.
Να ξέρετε όμως ότι και τις “Μεγάλες Δυνάμεις” ο Θεός θα τις παιδαγωγήσει κατάλληλα. Θα τις πατάξει, όταν δεν θα το περιμένουν και τότε θα ηττηθούν. Τι απέγινε η Ιταλία με τον Μουσολίνι; Τι απέγινε η Γερμανία με τον Χίτλερ; Όλους τους διαίρεσε ο Θεός. Ο Θεός και αυτούς θέλει μετανοιωμένους, όχι μόνον τους χριστιανικούς λαούς. Ο Θεός προνοεί έτσι ώστε πολλοί ειδωλολάτρες να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία.
Ο πόλεμος ποτέ δεν έρχεται από τους χριστιανούς, πάντα από τους ειδωλολάτρες. Ένας ηγέτης που είναι μέλος της Εκκλησίας δεν συμμαχεί ποτέ με τους ειδωλολάτρες, ούτε εναντίον ορθοδόξων κρατών.».

***

Η Γαλλική Επανάσταση ήταν το αποκορύφωμα του ‘’ανθρωπισμού’’ και του ‘’μηδενισμού’’ . Όλος ο μοντερνισμός έχει ως βάση την φαινομενικά δημοκρατική αυτή θεωρία περί ελευθερίας, ισότητας, αδελφοσύνης. Ο αθεϊσμός και ο κουμμουνισμός είναι δικά της βλαστάρια, παιδιά της. Ήταν η πιο δαιμονιώδης μέθοδος για ν’ αλλάξει όψη ένας ολόκληρος πολιτισμός, με την ουτοπία αυτής της ψεύτικης ελευθερίας. Δεν ήταν παρά μια εξαπάτηση, ένα υποκατάστατο, διότι ‘’τέλειο κράτος’’ ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ. Πρόκειται για την αλλαγή του τρόπου σκέψης της ανθρωπότητας, που βάζει στο κέντρο του κόσμου τον άνθρωπο, όχι πια τον Θεό.
Έστησαν ένα κατάλληλο περιβάλλον, στο οποίο αναπτύχθηκε η μασονία και όλο το πολιτικό και κοινωνικό κακό. Ακόμα και ο οικουμενισμός αποτελεί εργαλείο της μασονίας. Η μασονία, καλλιεργώντας μια σχετικότητα των αξιών, αποσκοπεί στο να προσκυνάς έναν απρόσωπο ψευδοθεο, τον οικουμενικό ‘’θεό’’. Ο οικουμενισμός συμβαδίζει με την παγκοσμιοποίηση. Η ισοπέδωση όλων των εθνών, η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης και ενός ενιαίου κράτους – ταυτόχρονα με τον οικουμενισμό, που αποσκοπεί στη δημιουργία μιας πανθρησκειας η οποία θα ‘’ενώσει’’ όλες τις θρησκείες σε μια – όλα αυτά στοχεύουν στην εφαρμογή του τελικού σκοπού τους την εγκαθιδρύσει του ‘’νέου ανθρώπου’’, του αντιχρίστου.
Ο οικουμενισμός είναι ένα μεγάλο ψέμα, διότι αυτοί μιλούν στο όνομα μιας ‘’αγάπης’’ εκτός Χριστού, η οποία σε οδηγεί εκτός της Αληθείας. Εάν οι οικουμενιστές αγαπούσαν αληθινά τον κόσμο, δεν θα χώριζαν την αλήθεια από την αξία και τον πνευματικό πλούτο της αγιοπατερικης Παράδοσης της Εκκλησίας. Αυτοί απογυμνώνουν τον χριστιανισμό από την ομορφιά της Θείας Χάριτος. Ο Θεός έφυγε από αυτούς κι έμεινε μόνον ο εαυτός τους: ‘’ Όχι, εμείς δεν Σε έχουμε ανάγκη, εμείς κυβερνούμε τον κόσμο, εμείς δίνουμε το ψωμί, εμείς προσφέρουμε την ευτυχία ς’ αυτήν τη γη. Ο Ιησούς πρέπει να φυλακισθεί ξανά, για να μην ενοχλεί την πορεία μας’’. Θέλουν να διαγράψουν τον Θεό από τον κόσμο και από την ψυχή του ανθρώπου με οποιοδήποτε μέσο: αυτός είναι ο σκοπός του οικουμενισμού, τον οποίο πολέμησε και ο άγιος Ιουστίνος Ποποβιτς. Ο οικουμενισμός και η παγκοσμιοποίηση είναι πρόδρομοι των Καιρών της Αποκάλυψης…

Οφείλουμε όμως να υπερασπιστούμε, ακόμη και με κίνδυνο της ζωής μας, τις αποφάσεις των Αγίων Οικουμενικών συνόδων. Για μας είναι ιερή παρακαταθήκη η μαρτυρία Πίστεως των Οικουμενικών Συνόδων, η οποία ορίστηκε από τους Αγίους Πατέρες δια του Αγίου Πνεύματος. Εάν εμείς αποκηρύξουμε αυτές τις αποφάσεις αποκηρύσσουμε και το Άγιο Πνεύμα. Στο θέμα των ιερών Κανόνων και της δογματικής αλήθειας δεν χωράει αμφιβολία. Οι ιεράρχες μας, όταν εκλέγονται στην Επισκοπή τους, δεσμεύονται με τη υποχρέωση να σεβαστούν δια βίου την ορθή Πίστη και τις Οικουμενικές Συνόδους. Εάν καταπατούν τον όρκο τους, τότε δεν είναι πλέον επίσκοποι, αφού δεν υπακούν στους ανωτέρους τους, δηλαδή στους αγίους Πατέρες. Εάν λοιπόν αυτοί δεν υπακούουν, πως θα ζητήσουν από εμάς υπακοή; Εμείς δεν υπακούμε σε ‘’κλέφτες και ληστές’’! Υπακούμε στην φωνή της Εκκλησίας , η οποία ομιλεί μέσω των θεοφόρων Αγίων Πατέρων, όχι μέσω μυαλών μεθυσμένων από τις χρυσοποίκιλτες επισκοπικές μίτρες… Αυτοί είναι υποχρεωμένοι να επανεξετάσουν τις συμφωνίες τους, η δε Εκκλησία πρέπει να επανεξετάσει τη στάση της για να ειρηνεύσει ο Ορθόδοξος λαός.

Η παπική ‘’εκκλησία’’ κρύβει στους κόλπους της μεγάλες αιρέσεις….
Οι συμβιβασμοί των ιεραρχών μας δεν γίνονται εξαιτίας μιας δογματικής πεποίθησης. Αυτοί ξέρουν πολύ καλά την αλήθεια. Φέρονται έτσι λόγω πολιτικών συμφερόντων. Δεν έχουν τη δύναμη να αντισταθούν, επειδή το να είσαι σήμερα επίσκοπος σημαίνει να γίνεις μάρτυρας. Δεν είναι εύκολο ούτε γι’ αυτούς. Εμείς έχουμε χρέος να τους αφυπνίσουμε και να προσευχόμαστε γι ‘ αυτούς ν’ αποκτήσουν τη δύναμη να αντιστέκονται στις δογματικές πλάνες και να ενδυναμώσουν την Εκκλησία με την ορθή μαρτυρία και ομολογία τους. Όσοι παραμένουμε Ορθόδοξοι, δεν αποδεχόμαστε τις πλάνες τους και τους συμβιβασμούς τους….
…Αλλά γιατί να μην ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά, όταν η κατάσταση είναι ήδη τόσο επικίνδυνη; Σήμερα, το να μην αντιδράσεις σημαίνει να μην ξεκαθαρίζεις. Βάλε σε ένα ποτήρι με θολό νερό μια σταγόνα ασβέστη και θα δεις πως η θολούρα πέφτει στον πάτο και τότε, μπορείς να πιεις το ποτήρι με καθαρό νερό. Αυτός είναι λοιπόν ο Χριστιανισμός! Ο Χριστιανισμός είναι η σταγόνα ασβέστη που καθαρίζει το θολό νερό στο ποτήρι. Οι ηγέτες ενός έθνους, μιας Εκκλησίας, είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να σταματήσουν το θόλωμα του νερού και να αποκαταστήσουν την καθαρότητα του. Αλλά εάν δεν έχουμε εκείνους τους ηγέτες, οι οποίοι θα παρέμβουν ώστε να καθαρίσουν τα θολά νερά που μας περικυκλώνουν, δεν θα δούμε το ποτήρι καθαρό.
Η μόνη διαύγεια που μας προσφέρεται είναι η σταγόνα αίματος των μαρτύρων μας…

Ζούμε σε δύσκολες εποχές, αλλά με τη βοήθεια του Θεού θα νικήσουμε, επειδή το Άγιο Πνεύμα πνέει ακόμα πάνω σ’ αυτήν τη ρουμανική γη…

Εάν εμείς οι μοναχοί ήμασταν άγρυπνοι και οι μονές μας σε αρμονία, θα κάναμε σπουδαία πράγματα μαζί. Ο χριστιανός μας δεν είναι ενημερωμένος, δεν έχει κίνητρο. Το σχολείο δεν τον πληροφορεί, αλλά ούτε και η Εκκλησία. Μερικές φορές μάλιστα ο λαός μας χρειάζεται να ‘’βάλει πλάτη’’ στους επισκόπους , επειδή εκείνοι δεν τολμούν να μιλήσουν…. (192)

Οι μοναχοί ας συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να γίνουν ‘’φως’’ για τον λαό. Ας σκεφθούμε ότι εκτός απ’ τον καθημερινό κανόνα μας και τις ιερές ακολουθίες – τη Λειτουργία, τον εσπερινό, τον όρθρο και το απόδειπνο – που έχουν σημαντικό ρόλο, εμείς οι μοναχοί θα δώσουμε απολογία ενώπιον του Θεού, για το πως υπερασπιστήκαμε τις αλήθειες που οδηγούν στη σωτηρία μας.
…ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση μπορούμε να στηριζόμαστε, επειδή όλοι οι άρχοντες του κόσμου τούτου κολυμπάνε στη σκοτεινή θάλασσα της μασονίας…
Οι χριστιανοί πρέπει να καταλάβουμε ότι, πάντοτε, με το αίμα μας και με τους διωγμούς μας διαφυλάξαμε την αλήθεια.

…O Χριστιανισμός δεν επιβιώνει μέσω των πολλών αλλά μέσω των ολίγων, χάρις στην υπομονή τους, διότι μέσα από την υπομονή γεννήθηκαν οι άγιοι. ..

Κάποιοι θέλουν να καταστραφεί η Ορθόδοξη Εκκλησία, η μόνη αληθινή δύναμη που κρατά ακόμα ‘όρθιο’ τον κόσμο. Ξεκίνησαν με την Γιουγκοσλαβία την οποία διαμέλισαν, ακολούθησε η Ελλάδα με Ορθόδοξο πληθυσμό και αυτή, όπου δημιούργησαν αναρχία και οικονομική κρίση. Σειρά έχουμε εμείς. Με αυτές τις μεθόδους της αναρχίας, ακολουθώντας το γιουγκοσλαβικό πρότυπο, θέλουν να διαλύσουν την Ορθοδοξία. Άλλος τρόπος διάλυσης της Ορθοδοξίας – πιο ύπουλος αυτός- είναι ο οικουμενισμός, με τον οποίον καταστρέφονται οι βάσεις και οι αρχές, χωρίς τις οποίες η Εκκλησία δεν μπορεί να υπάρξει. Όμως θα εξακολουθεί να υπάρχει η Εκκλησία μέσω των επισκόπων και των ποιμένων, οι οποίοι θα επιλέξουν την αλήθεια. Οι οικουμενιστες έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι θα μπορέσουν να φέρουν κάτι καινούργιο στην Εκκλησία του Χριστού.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Εκκλησία είναι το Σώμα, με Κεφαλή τον Χριστό. Δεν μπορείς να την αποκόψεις από τον Χριστό, ο οποίος είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Οι οικουμενιστές δεν θα καταφέρουν τίποτα! Δεν μπορεί να αλλοιώνεται η αλήθεια ανάλογα με τα ανθρώπινα συμφέροντα. Η Αλήθεια του Θεού παραμένει ίδια, αναλλοίωτη στον αιώνα….

Το Άγιο Πνεύμα μιλάει δια στόματος εκείνων που έχουν μέσα τους τον Χριστό, όχι αυτών που υπηρετούν ανθρώπινα συμφέροντα. Πως τολμούν αυτοί ν’ αλλάξουν τις αποφάσεις των Αγίων Πατέρων;
Μερικοί θεωρούν ότι αυτοί οι κανόνες είναι ξεπερασμένοι… Ασφαλώς, όταν δεν σε βολεύουν και δεν συνάδουν με το συμφέρον σου είναι ‘’ξεπερασμένοι’’. Αλλά η Αλήθεια και το Ευαγγέλιο ‘’παλιώνουν’’ ποτέ; Ο Θεός δεν παλιώνει, ο Θεός είναι ίδιος, ο Αυτός εις τους αιώνας. Εάν όμως εμείς υποτάσσουμε την Εκκλησία στο Κράτος, την καθιστούμε ανθρώπινο ίδρυμα, όπου οι πολιτικοί εκλέγουν τους ποιμένες. Και όπως αλλάζει η πολιτική, αλλάζουν και αυτοί που καθοδηγούνται από πολιτικές κυβερνήσεις. Εμείς πρέπει πρώτα να είμαστε άνθρωποι της Εκκλησίας και μετά της πολιτείας. Ο ιεράρχης δεν συγχέει την πολιτική με την Εκκλησία, ακολουθεί τις εντολές του Κυρίου, όχι του κράτους. Ως πολίτες έχουμε το χρέος να αποδίδουμε ‘’τα του Καίσαρος τω Καισαρι και τα του Θεού τω Θεώ’’. Το πλήθος όμως αναγνωρίζει τον καλό ποιμένα και ο πραγματικός χριστιανός θα ακολουθήσει τον καλό ποιμένα. Εάν το πλήθος των πιστών γνωρίζει τον νόμο και τους κανόνες της Εκκλησίας, τότε και ο επίσκοπος θα συντονίζεται με τους πιστούς….

..Δεν προκαλούν διαίρεση εκείνοι που θέλουν να μπερδεύουν τα πράγματα; Αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι θέλουν να δημιουργήσουν μια ενιαία παγκόσμια ‘’εκκλησία’’ , ακολουθώντας τα πολιτικά πρότυπα.

Η διαμάχη που έχει ξεσπάσει τελευταία μεταξύ Ορθοδόξων Πατριαρχείων δεν είναι παρά πατριαρχικές δολοπλοκίες που προκαλούνται επί τούτου, για να υπάρχουν στην Εκκλησία ταραχές και διενέξεις. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ακόμη και Πατριάρχες υποστηρίζουν πολιτικά συμφέροντα, επειδή στις μέρες μας δεν υπάρχει διεθνές ίδρυμα που να μην χειραγωγείται. Υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα, που επιθυμούν την διαίρεση της Εκκλησίας. Υπήρχαν και στο παρελθόν συγκρούσεις ανάμεσα σε Πατριαρχεία, εν τούτοις πάνω από όλους τους εγωισμούς και τις μεταξύ τους διαφωνίες, διατήρησαν αλώβητη την ενότητα της Εκκλησίας…. Οι εχθροί της Εκκλησίας χορεύουν περιχαρείς, όταν βλέπουν τις διαμάχες μεταξύ των Ορθοδόξων, και κάποιοι Πατριάρχες πέφτουν στην παγίδα τους, θέλοντας και μη, παίζοντας το παιχνίδι εκείνων οι οποίοι δεν αγαπούν την αλήθεια…

...Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να φθάσουμε να γίνουμε ‘’μηχανές’’, δηλαδή άνθρωποι χωρίς βούληση και σκοπό… Δημιούργησαν την φτώχεια, ώστε ο άνθρωπος να μην σκέπτεται πια πάρα μόνο ένα κομμάτι ψωμί για αύριο. Να όμως που οι άνθρωποι δεν ξεχνούν τον Θεό, ακόμη αναζητούν ποιμένες και ιατρούς, για να θεραπεύσουν την ψυχή τους και να σωθούν. (σελ.199)

 

«Θα έρθουν δύσκολες εποχές, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να ακηδιάσουμε. Εμείς οφείλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να εργαζόμαστε να προσευχόμαστε, να είμαστε κοντά στον Θεό, να προσπαθούμε για τη σωτηρία μας κάθε στιγμή…
Μας απασχολεί το τέλος του υλικού κόσμου. Αλλά υπάρχει και το τέλος του πνευματικού κόσμου και αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό. Αυτή η φροντίδα για το σώμα έφερε τον κόσμο σε μια πνευματική κρίση, απ’ όπου δύσκολα ξεφεύγεις. Επειδή κανείς δεν φροντίζει για τη σωτηρία της ψυχής του. Η κρίση αυτή δημιουργήθηκε για ν’ ασχολείται ο άνθρωπος με τα υλικά. Ασχολείται μ’ ένα εντελώς δευτερεύον πρόβλημα. Αλλά για να ξεφύγει από εκεί πρέπει κι εμείς να του απλώσουμε το χέρι. Να αγαπιόμαστε και να αλληλοβοηθιόμαστε, να προσευχόμαστε μαζί, ο ένας για τον άλλον και να είμαστε συνοδοιπόροι προς τη Βασιλεία του Θεού.(σ. 138).
Ας μην φοβόμαστε όταν ακούμε για πολέμους και άλλα φοβερά γεγονότα, διότι αυτά πρέπει να συμβούν, όπως είπε ο Σωτήρας μας. Φόβο θα πρέπει να έχουμε για το γεγονός ότι οι ψυχές μας δεν είναι έτοιμες να συναντήσουν τον Χριστό»

***

«Θα έρθει μία εποχή, κατά την οποία μόνο όσοι βιώνουν τη Χάρη του Θεού θα μπορούν να διακρίνουν το καλό από το κακό. Ο άνθρωπος δεν θα είναι ικανός να επιλέξει ανάμεσα στο καλό και στο κακό μόνο με το νού του. Θα υπάρχουν φοβερές πλάνες. Και μόνον η Χάρις του Θεού είναι ικανή να μας λυτρώσει απ’ αυτές. Γι’ αυτό προσευχηθήτε, γρηγορείτε και προσεύχεστε για να μην πέσετε στον πειρασμό της πλάνης»(σ. 104).

***

Λύκοι εισχώρησαν στο μαντρί μας. Εξέλιπαν οι ποιμένες και θεολόγοι, που θα μπορούσαν ν’ αποκαλύψουν τις πλάνες και να δώσουν Ορθόδοξη μαρτυρία. Άδικα πάνε στο εξωτερικό και σπουδάζουν σε τόσες θεολογικές σχολές…
Η Ορθόδοξη εκκλησία αποτελείται από τον απλό λαο, τον πιστό, τη γιαγιά που ανάβει κερί με δάκρυα στα μάτια, τον χωρικό, ο οποίος δεν παραδίδει την Ορθοδοξία στους ξένους.
Η Ορθοδοξία δεν βρίσκεται στους καθεδρικούς ναούς, στους ουρανοξύστες και στα ψεύτικα ‘’μεγαλεία’’. Η Ορθοδοξία βρίσκεται στο μεγαλείο της ταπεινής φάτνης της Βηθλεέμ, εκεί όπου γεννήθηκε ο Θεός. Εκεί κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα, εκεί σκηνώνει, εις καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην. (172)

« Κάθε πιστός οφείλει να έχει στοιχειώδη γνώση του δόγματος της Εκκλησίας και να προσέχει να μην πιστεύει εύκολα άλλες απόψεις, παρά μόνο αυτές των Αγίων Πατέρων και ιερομαρτύρων» (σ. 174).

***

Γι’ αυτόν τον λόγο σήμερα είναι πολύ δύσκολα. Οι άνθρωποι είναι πολύ μπερδεμένοι και περιμένουν να τους πει κάποιος, να ξεκαθαριστεί μια για πάντα ότι αυτή η εποχή του μικροτσίπ είναι η εποχή του Σατανά. Και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Η πνευματική μας ζωή δέχεται επίθεση.
Αυτό δεν έχει να κάνει με την παραχώρηση κάποιου εδάφους μας, κάποιου τμήματος της Ρουμανίας. Στο παρελθόν εκχωρήσαμε την Βεσσαραβία, την Μπουκοβίνα, τμήματα της Ντομπρουτζάς. Αυτήν την φορά δεν πρόκειται για την παραχώρηση κάποιου εδάφους μας ή για την απολαβή κάποιου υλικού ή οικονομικού οφέλους. Αυτήν την φορά έχει να κάνει με την υποταγή ενός ολόκληρου έθνους 20 εκατομμυρίων Ορθοδόξων κατευθείαν στην Κόλαση, στον πνευματικό θάνατο.
Γι’ αυτό πρέπει να δώσετε μεγάλη προσοχή. Εάν δεν σας λένε τίποτα στην Εκκλησία για αυτά τα πράγματα τότε θα πρέπει να ξέρετε ότι έχουν πληρωθεί να παραμείνουν σιωπηλοί. Κι εσείς ως απλοί άνθρωποι, με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ορθώς αισθάνεστε ότι από το μικρό ποίμνιο έρχεται πολύ περισσότερη αλήθεια παρά από τον ποιμένα.
Θα έλθει η ώρα που οι ποιμένες σας θα σας πουλήσουν. Θα παρακολουθούν να σας ξεσκίζουν τα άγρια ζώα και δεν θα έλθουν να σας βοηθήσουν.
Να γνωρίζετε ότι αυτά είναι στους αποκαλυπτικούς καιρούς που πρόκειται να μας χτυπήσουν άσχημα.
Μία αμερικανική ταινία στο τέλος έγραφε το εξής συμπέρασμα: μικροτσιπ = σκλαβιά. Σημαίνει ψηφιακή σκλαβιά. Δεν ζεις άλλο. Δεν ανήκεις στον εαυτόν σου. Είσαι σκλάβος σε εκείνους στους οποίους ανήκεις.

Πάντα πρέπει να φοβόμαστε μήπως μας εγκαταλείψει ο Θεός και παγιδευτούμε στα δίχτυα του εχθρού. Χωρίς τον άγιο φόβο Θεού παρασυρόμαστε στις πλάνες του μυαλού μας. Ας φροντίσουμε να μη χαλαρώνει η πνευματική μας δύναμη, για να μη γινόμαστε λεία του κακού… («Ζωή Θυσιαζόμενης Αγάπης» Γέρων Ιουστίνος Πίρβου-Εκδόσεις ΑΘΩΣ)

 

Λόγω των αμαρτιών και των ανομιών των ασεβών αρχηγών του λαού υποφέρει ο λαός και καταρρέει το κράτος. Ένας ηγέτης που είναι μέλος της Εκκλησίας δεν συμμαχεί ποτέ με τους ειδωλολάτρες, ούτε εναντίον ορθοδόξων κρατών. Να ξέρετε ότι και τις “Μεγάλες Δυνάμεις” ο Θεός θα τις παιδαγωγήσει κατάλληλα. Θα τις πατάξει, όταν δεν θα το περιμένουν και τότε θα ηττηθούν. Άγιος Ιουστίνος Πίρβου – Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 iconandligh