ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

 

Αν ήταν να σου πω
μονάχα δύο λεξούλες,
Κύριε,
που να σου δείχνουν της καρδιάς μου
τη λαχτάρα και τον πόνο,
θα ‘ταν,
Σε θέλω
μα και Σε φοβάμαι.
Φοβάμαι που με παίρνεις
τόσο σοβαρά.
Που όταν Σου ζητώ κάτι καλό,
με πας σε μονοπάτια
τόσο περιπετειώδη,
που τρελαίνομαι στο βάδισμα
και βγάζουν τα πόδια μου
φουσκάλες.
Που όταν Σου λέω,
δώσε μου χαρά,
με ξεγυμνώνεις
απ’ την πανοπλία
της ψευτιάς μου
και μ’ αφήνεις γυμνό
απ’ όλα.
Για να βρω μέσα μου
το γυμνό αυτό
κουκούτσι
που θα φέρει στης καρδιάς
το χώμα
μιαν Ανάσταση.