Βροχές, πλημμύρες, καταστροφές, όπως πριν 125 χρόνια, όπως πριν πενήντα χρόνια ,όπως πριν 25 χρόνια, όπως πάντα.....

 καταρράκται του ουρανού  ηνοίγησαν  και έγινε βροχή, θάλασσα , καταποντισμός. 

Το κατώγειον της γρια- ραγιάδαινας  εγέμισε  νερόν ως δύο πήχεις. 

Το ελαιοτριβείον  του Λακιώτη επατήθη μέχρι αναστήματος, και πλέον από το νερόν οι κοπάνες εγέμισαν , αι ελαίαι  παρεσύρθησαν  από τον χαμηλόν σοφάν,το άλογον εσταμάτησε  και ο Γιάννης ο Αρμαμέντος  έμεινε με το πτυάριον εις την χείραν.

Ο σταύλος  του γέρο-Κουμενή είχε πλημμυρίσει  και το γαϊδούρι έπλεε  εις το νερόν.

Ο κύριός του, άλλο μέσον δεν εύρε παρά να τραβήξει την τριχιάν από την κλαβανήν επάνω εις το πάτωμα με κίνδυνον, το ζώον  να πνιγεί από το σχοινίον πριν γλυτώσει από το νερόν 

Το νερ'ον παρέσυρε , καλύβας, σταύλους, φυτείας και δένδρα. 

Τα κατώγεια των οικιών είχον πλημμυρίσει όλα . 

Το βαρελάδικο  του μαστρο-Στεφανή, είχεν γεμίσει  νερόν ως δυο μπόγια Ο βρόχινος ποταμός παρέσυρε τα βαρέλια εις χορόν όλα.

Η γριά Ραγιάδαινα  εφώναζε απ αντίκρυ να πάγουν να την γλυτώσουν . 

Ομως θα εχρειάζετο βάρκα, αλλά πού να βρεθεί;

Το σπιτάκι της πτωχής χήρας, είχε καθίσει από το έν μέρος και στήριγμα δεν υπήρχε δι αυτό.

Σπαρακτική  ήτο η φωνή της μητρός : Θα πνιγούμε ..Και απευθυνόμενη προς την κόρην : 

-Ο αδερφός σου  που λείπει απ' το  πρωί στο χωράφι, δεν θα πνιγεί ;...     

κυρ Αλέξανδρος  Παπαδιαμάντης  , 1896