Στον Θαυμαστό Ανάποδο Κόσμο του κορωνοϊού, η στρατολόγηση του κ. Πλεύρη στο Υπουργείο Υγειονομικής Προπαγάνδας ήταν όχι απλώς αναμενόμενη, αλλά ε π ι β ε β λ η μ έ ν η.
Διότι ο καλύτερος “k i l l e r” της ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς και της α ξ ί α ς του ανθρώπου με πρόσχημα τον κορωνοϊό μπορεί να είναι μόνο όποιος στην παλιά εποχή πρέσβευε τα ακριβώς α ν τ ί θ ε τ α από εκείνα που “πρέπει” να υποστηρίξει και να υλοποιήσει στην σημερινή α ν ά π ο δ η (πάει να πει: διαβολική) εποχή.
Εκτός κι αν γίνει η μεγάλη έκπληξη και η επιλογή Πλεύρη αξιοποιηθεί για να δικαιολογηθεί η οπισθοχώρηση της κυβέρνησης στο ζήτημα του απάνθρωπου υποχρεωτικού εμβολιασμού που έχει φέρει εκατοντάδες πολίτες σε απόγνωση και θα κοστίσει χιλιάδες ψήφους στο κόμμα του φρικτού πρωθυπουργού. Αλλά ένα τέτοιο σενάριο αποτελεί μάλλον όνειρο θερινής νυκτός, δεδομένου ότι βρισκόμαστε ήδη σε τροχιά Α ν τ ι χ ρ ί σ τ ο υ και προϋπάντησης του παγκόσμιου κυβερνήτη που ετοιμάζει εδώ και καιρό η Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τι δήλωνε ο νεοβάπτιστος Αθανάσιος Πλεύρης, όταν προπονείτο με τα τ σ ι κ ό της Νέας Δικτατορίας, φορώντας την φανέλα του ΛΑΟΣ (η εμετική μητσοτακο-λ ε ι χ ί α εκ μέρους του Γ. Καρατζαφέρη κατά το διάστημα της υγειονομικής τυραννίας δεν πήγε χαμένη). Όλως τυχαίως, η προπόνησή του γινόταν την εποχή της απόπειρας μαζικού ε μ β ο λ ι α σ μ ο ύ για την γρίπη H1N1, δηλ. της πρόβας τζενεράλε ενόψει της μελλοντικής επιβολής μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας υγειονομικής δικτατορίας, η οποία σχεδιαζόταν με εκπληκτική μεθοδικότητα από πολλών ετών. Ιδού η δήλωση του επιστήμονα Θ. Πλεύρη:
«Μου δόθηκε η εντύπωση από την επιστημονική κοινότητα και από τους υπευθύνους που υπήρχαν, ενός απόλυτα π α τ ε ρ ν α λ ι σ τ ι κ ο ύ προτύπου της ιατρικής. Έβλεπα επιστήμονες που βγαίνανε, αναφέρομαι στους επιστήμονες που ήταν οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι για να πείσουν τον κόσμο για τον ε μ β ο λ ι α σ μ ό και να προσπαθούν να τον πείσουν με ένα φοβικό συναίσθημα, όταν έχουμε ένα κ α ι ν ο ύ ρ γ ι ο σκεύασμα, διότι εδώ επρόκειτο για ένα καινούργιο σκεύασμα, μη δοκιμασμένο σκεύασμα, ουσιαστικά στα όρια των π ε ι ρ α μ α τ ι κ ώ ν ελέγχων, δεν είχαν γίνει οι κλινικές φάσεις όλες, αποφάσισε ο Π.Ο.Υ. να τεθεί στην κυκλοφορία πιο γ ρ ή γ ο ρ α, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρχαν κάποιες προϋποθέσεις. Ακούγαμε επιστήμονες να βγαίνουν και να λένε ότι είναι εγκληματική αμέλεια, αν δεν πάτε να κάνετε το ε μ β ό λ ι ο, χωρίς να μπορούνε να απαντήσουνε ποια ήταν αυτή η αναγκαιότητα γιατί στο μ έ λ λ ο ν μπορεί να αντιμετωπίσουμε μια κ α ι ν ο ύ ρ γ ι α περίπτωση. Η επιστημονική κοινότητα από το να μπαίνει σε μια λογική π α ν ι κ ο ύ του κόσμου ότι αν δεν πας να κάνεις αυτό το ε μ β ό λ ι ο, θα πεθάνεις […] δεν είμαστε στην ι π π ο κ ρ ά τ ε ι α ηθική που ο γιατρός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει για το καλό του ασθενούς, είμαστε στη φ ι λ ε λ ε ύ θ ε ρ η αντίληψη ότι ο ασθενής αποφασίζει τι θέλει να κάνει και δεν θα πιέζεται».
Tα παραπάνω προφητικά (ή μήπως στηριζόμενα σε πρώιμη εσωτερική πληροφόρηση;) λόγια του κ. Πλεύρη (βλ. την φράση του: «στο μέλλον μπορεί να αντιμετωπίσουμε μια καινούργια περίπτωση»), πέρα από το γεγονός ότι χρησιμεύουν άριστα στην επαλήθευση του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου μας (μια δήθεν φ ι λ ε λ ε ύ θ ε ρ η παράταξη όπως είναι αυτή της Νέας Δημοκρατίας μετέπεσε σε ι α τ ρ ο φ α σ ι σ τ ι κ ό καθεστώς π α ν ί σ κ λ η ρ ο υ πατερναλισμού –το οποίο μέσω ενός χυδαίου εξαναγκασμού π α ρ α κ ά μ π τ ε ι την βούληση των υγιών πολιτών που αντιμετωπίζονται ως προ-άρρωστα α ν δ ρ ά π ο δ α–, κερδίζοντας έτσι επάξια την μετάλλαξη του ονόματός της σε Νέα Δ ι κ τ α τ ο ρ ί α), περιέχουν μια θέση η οποία είναι ανάποδη σε σχέση με ό,τι υποστηρίζεται από τον Steven H. M i l e s (καθηγητή ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και μέλος του Κέντρου Βιοηθικής) στην μονογραφία του με τίτλο “The Hippocratic Oath and the Ethics of Medicine” (Oxford University Press, 2005, σελ. 128):
«ο ιατρικός πατερναλισμός ήταν ασυμβίβαστος με την κοινωνική αντίληψη περί ισότητας του ελληνικού πολιτισμού του 5ου αιώνα π.Χ., καθώς και με τα μηνύματα των ιατρικών πραγματειών της εποχής. […] Η εικόνα των γιατρών να υπαγορεύουν α λ α ζ ο ν ι κ ά εντολές στους ελεύθερους Έλληνες φαίνεται να έρχεται σε α ν τ ί θ ε σ η με τον ε ξ ι σ ω τ ι σ μ ό (egalitarianism) του ελληνικού πολιτισμού. Πιο συγκεκριμένα, οι ιατρικές πραγματείες της εποχής του Ιπποκρατικού Όρκου απεικονίζουν ένα ε λ κ υ σ τ ι κ ό μοντέλο για την επικοινωνία ανάμεσα στον γιατρό και τον ασθενή και την εξασφάλιση της σ υ ν α ί ν ε σ η ς του δεύτερου».
Το εν λόγω χωρίο του Miles αναδεικνύουν και οι Ε. Ασκητοπούλου / Α. Βγόντζας, Ωφελέειν ή μη βλάπτειν. Διαχρονικές αξίες ηθικής και δεοντολογίας στο έργο του Ιπποκράτη, εκδ. ΕΑΠ, Αθήνα 2021, σελ. 163, οι οποίοι συμπληρώνουν ότι «οι ιπποκρατικοί γιατροί εξασφάλιζαν τη συνεργασία του ασθενούς με την π ε ι θ ώ και όχι με την απόκρυψη πληροφοριών» (σχετικά με την επιταγή της ελεύθερης συναίνεσης του ασθενούς και στην εποχή του ιπποκρατικού όρκου βλ. επίσης Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού, εκδ. Αλφειός, Αθήνα 2021, σελ. 75).
Εν αναμονή, λοιπόν, του δείγματος γραφής Θ. Π λ ε ύ ρ η: Άραγε, θα υπερισχύσει η επιστημονική ή η κομματική του π λ ε υ ρ ά; Εύχομαι ολόψυχα το πρώτο, στοιχηματίζω όμως ότι θα συμβεί το δεύτερο.
Το καζάνι της κόλασης που βράζει όχι μόνο για τους υγειονομικούς αλλά και για άλλες πληθυσμιακές ομάδες κ ο σ τ ί ζ ε ι πολύ περισσότερο από τις ψήφους που θα χάσει ο ούτως ή άλλως ξοφλημένος αρχηγός του ιατροφασιστικού muppet show.
ΥΓ: Ο μπασκετμπολίστας δικαιωματικά μετακόμισε από το Υπουργείο Υγείας, στο οποίο ήταν τ ο υ ρ ί σ τ α ς,
στο Υπουργείο Τ ο υ ρ ι σ μ ο ύ.
Κωνσταντίνος Βαθιώτης
1 σχόλιο:
Ο Μιζοτάκης από την μία καίει
τον έτσι κι αλλιώς καμμένο
Πλεύρη, από την άλλη το καλό
παιδί των μ@$ώνων έπρεπε να
προστατευτεί (έφυγε Τουρισμού
στο τέλος της τουριστικής
περιόδου).
Οπότε το τρίο Άδωνης, Βορίδης,
Πλεύρης ξεφτελίζεται μπροστά
στο παλιό τους κοινό
γνωρίζοντας όλοι ότι από πίσω
είναι τα "λ€φτά αι$θήματα".
Ο παλαιός Μιζοτάκης κανόνιζε
με τον μαμμωνά ότι δεν μπορούσε
να κάνει με άλλον τρόπο. Κι
αυτό το ξέρει ο Αφορισμένος
υιός (έτσι λέμε) του.
Δημοσίευση σχολίου