Πόσο αγνοί και αθώοι άνθρωποι!
Φωτ Christos Kaplanis.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
3 σχόλια:
Στο βάθος τα εικονίσματα στον τοίχο
και μπροστά τους
ο αργαλειός
όπου φτιάχνονταν
τα πάντα...
από
ρούχα...
υφάσματα...
πετσέτες...
...
προς λύπην
της βιομηχανικής
κλωστοϋφαντουργίας
που έκανε τα κεφάλαια στην "δύση"
ν'αυγατίζουν,
με...τούς λαούς της,
να ζούν στιβαγμένοι σε ανήλιαγα σοκάκια
σαν νουβέλα τού Ντίκενς
...!
Ε ναι, τοτε δεν ειχε μυκονο, φρεντο και στορις
Εκεί είχανε στείλει τους Φαρασιωτες και άλλους Καπαδόκες μετά την ανταλλαγή του 1924. Και, έτσι φυσιγνωμικα πιο πολύ για Μικρασιάτες φαίνονται.
Κι ένα ωραίο που έλεγε ο π. Παΐσιος γι τους Κονιτσιώτες
"Τόση απλότητα είχαν, που όταν πρωτοπαθής το λεωφορείο στο χωριό του πηγαίνανε..φύλλα από καλαμποκι για να το ταΐσουν,κι αν είχαν και λίγη πίστη παραπάνω θα τα τρωγε...το λεωφορειο" έλεγε γελώντας ο Άγιος.
Δημοσίευση σχολίου