Bαρέθηκα μανούλα μου τη θάλασσα να βλέπω, να βλέπω
τη θάλασσα να βλέπω, να βλέπω
τον ταχυδρόμο να ρωτώ και γράμμα να μην έχω, να μην έχω
και γράμμα να μην έχω, να μην έχω.
Ήθελα νά ’σαι θάλασσα κι εγώ το περιγιάλι
τα κύματά σου νά ’ρχονται στην εδική μου αγκάλη.
4 σχόλια:
Ωραίο!!!!!!!!!!!!!!massala!
Μας φτιάξατε πάλι...Ναστε καλά!!!!
ΚΛΑΨ ΚΛΑΨ
ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΑΝ;
Δημοσίευση σχολίου