Επέτειος γέννησης του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά

 
Εκατό πενήντα χρόνια από τη γέννηση του Παύλου Μελά, του Ανθυπολοχαγού που με το θάνατό του προκάλεσε εθνική οδύνη, του νεομάρτυρα της ελευθερίας που αφιέρωσε τη ζωή του στην ένδοξη ελληνική γη. Ο ηρωικός θάνατος του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά άλλαξε τον ρου της ιστορίας και έκανε το Μακεδονικό Ζήτημα εθνική υπόθεση. Η προσωπικότητά του, οι αγνές προθέσεις του για την πατρίδα, το όραμα για μια καλύτερη και ισχυρότερη Ελλάδα δεν άφησε ασυγκίνητο κανέναν άνθρωπο, καθώς προσέγγιζε με την ευγενική συμπεριφορά του χωρικούς, δασκάλους και προύχοντες.

Σήμερα, μέσα σε πρωτόγνωρες κοινωνικές συνθήκες, τιμάμε τη μνήμη του καπετάν Μίκη Ζέζα με την ελπίδα ότι το μήνυμα της αγωνιστικότητας και της πίστης στα ιδανικά της πατρίδας και της ελευθερίας θα φτάσει σε όλους τους Έλληνες.

Ο Παύλος Μελάς γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1870 στη Μασσαλία της Γαλλίας και φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων (1886-1891). Παντρεύτηκε τη Ναταλία Δραγούμη, κόρη του Μακεδόνα πολιτικού Στέφανου Δραγούμη. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρίας και συμμετείχε στην οργάνωση και αποστολή ανταρτικών ομάδων στη Μακεδονία. Το 1897, αγωνίστηκε στον ατυχή για την Ελλάδα πόλεμο με την Τουρκία. Αμέσως μετά τον πόλεμο, δραστηριοποιήθηκε στην Αθήνα για την ενίσχυση του μακεδονικού ελληνισμού, συλλέγοντας πληροφορίες, διενεργώντας εράνους και χρηματοδοτώντας τα ελληνικά σχολεία της Μακεδονίας.

Την άνοιξη του 1904, εισήλθε μυστικά στο έδαφος της Μακεδονίας με τρεις ακόμη αξιωματικούς, τον Αλέξανδρο Κοντούλη, τον Αναστάσιο Παπούλα και τον Γεώργιο Κολοκοτρώνη, για να μελετήσουν από κοντά την κατάσταση και να ενημερώσουν την ελληνική κυβέρνηση. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, επανέλαβε το ταξίδι με τον ίδιο σκοπό. Τέλος, τον Αύγουστο του 1904, πέρασε για τρίτη φορά στη Μακεδονία επικεφαλής 35μελούς ανταρτικής ομάδας, όπου οργάνωσε την άμυνα σε πολλά χωριά της δυτικής Μακεδονίας και ενίσχυσε το φρόνημα των κατοίκων. Στις 13 Οκτωβρίου 1904, το ανταρτικό σώμα του δέχτηκε επίθεση στο χωριό Στάτιτσα (σημ. Μελάς), από τουρκικό απόσπασμα και τραυματίστηκε θανάσιμα.

Η ηρωική θυσία του ενέπνευσε πολλούς εθελοντές, που έσπευσαν να συνεχίσουν το έργο του εντασσόμενοι σε ανταρτικά σώματα στη Μακεδονία.