Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀπεφάσισε τὴν κατάργησιν τῆς αὐτοκεφαλίας της.

Τὸ Β΄ «Πόρισμα» διὰ τὸ Οὐκρανικὸν ποὺ ἐνέκριναν οἱ Ἱεράρχαι χωρὶς νὰ τὸ διαβάσουν, παραδίδει κυριαρχικὰ δικαιώματα εἰς τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον

Γράφει ὁ Παναγιώτης Κατραμάδος

Ὅταν κάτι, τὸ ὁποῖον ἀφορᾶ τὸ δημόσιον συμφέρον, δὲν δίδεται εἰς τὴν δημοσιότητα εἶναι βέβαιον ὅτι ὑπάρχει κάποιο σκοτεινὸν σημεῖον. Πολὺ περισσότερον αὐτὸ ἰσχύει διὰ τὰ ἐκκλησιαστικά. Πράγματι, παρὰ τὰς αἰτήσεις νὰ δοθῆ τὸ πόρισμα τῶν Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν εἰς τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, αὐτὸ ἐφυλάσσετο ὡς ἑπτασφράγιστον μυστικόν. Μετὰ ἀπὸ μικρὸν διάστημα, προκειμένου νὰ παύση ἡ κριτική, διωχετεύθη μόνον τὸ ἕνα πόρισμα ὡς τό… μοναδικὸν πόρισμα. Ἔπρεπε δηλαδὴ νὰ φθάση νὰ τοποθετηθῆ δημοσίως ὁ πολιὸς Σεβ. Ἠλείας προκειμένου νὰ καταστῆ γνωστὸν ὅτι ὑπῆρχε καὶ δεύτερον, ὥστε νὰ ἐκτεθοῦν ὄχι μόνον δι’ ὅσα γράφουν ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς χειρισμούς των.

Ὁ Σεβασμιώτατος μὲ τὰ ἐρωτήματα ποὺ ἔθεσεν ἐπὶ τῶν κειμένων ἐκονιορτοποίησε τὴν προχειρότητα καὶ τὸν ἐρασιτεχνισμὸν ποὺ ἐπέδειξαν οἱ συντάξαντες διά ἕνα τόσον σοβαρόν ζήτημα, ἐκθέτοντες τὸ κῦρος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Οὔτε τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς οὔτε ὁ Σεβ. Διδυμοτείχου ἀπήντησαν, καθὼς πολὺ καλῶς γνωρίζει καὶ ὁ ἴδιος, ὅτι ἄλλος ἦτο ὁ ὑποβολεὺς εἰς τὴν κακοσκηνοθετημένην παράστασιν. Πῶς λοιπὸν νὰ ὑπερασπισθῆ τὸ ὑποτιθέμενον «πόρισμα», ὅταν ἐκεῖνος εὑρέθη μόνον εἰς ρόλον ταχυδρόμου τοῦ κειμένου πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον; Πῶς νὰ ἀντιλέξη ὅταν δὲν ἐξεπλήρωσε τὸν ρόλον του ὡς Πρόεδρος, ἀλλὰ συμπεριεφέρθη ὡς διεκπεραιωτής; Ὀφείλει νὰ ἀπαντήση εἰς τὸν Σεβασμιώτατον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν δημοσίαν κριτικήν.
Τὸ μεῖζον ὅμως ζήτημα ποὺ ἐγείρεται εἶναι ὅτι Ἱεράρχαι ἐνέκριναν τὸ «πόρισμα» χωρὶς νὰ τὸ ἀναγνώσουν! Δὲν ἐξηγεῖται διαφορετικά, διότι ὅσα γράφονται δὲν εἶναι μόνον καινοφανῆ ἀλλὰ καὶ ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!


Παραλογισμός!
Τὸ δεύτερον αὐτὸ «πόρισμα» ποὺ ἐπιγράφεται ὡς «Εἰσηγητικὸ σημείωμα γιὰ τὸ οὐκρανικὸ ζήτημα» καταλήγει εἰς συγκεκριμένα συμπεράσματα, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὅτι:
«Ὁ Οἰκουμενικὸς πατριάρχης εἶχε καὶ ἔχει πάντοτε τὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ δεχθῆ σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία ὅλους τοὺς σχισματικοὺς ἀρχιερεῖς ὄχι μόνο ἀπὸ τὴ δική του ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν δικαιοδοσία τῶν ἄλλων πατριαρχικῶν θρόνων, ἂν ὁ ἡγέτης τῶν σχισματικῶν αὐτῶν ἀρχιερέων ἀποκαταστάθηκε κανονικῶς στὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία»!
Αὐτὰ γράφει τὸ κείμενον τινάσσον τὴν Ὀρθοδοξίαν εἰς τὸν ἀέρα! Μὲ ἁπλὰ λόγια: κατὰ τὸ «πόρισμα» ὁ Πατριάρχης Κων/λεως ἔχει τὴν ἐξουσίαν νὰ ἀναγνωρίση τοὺς πάντας ὡς κανονικούς! Οὔτε ὁ Πάπας Ρώμης δὲν ἔχει τοιαύτην ἐξουσίαν! Καὶ αὐτὸ συμβαίνει διότι ὁ ἴδιος, ὡς γράφει, κρίνει ὅλας τὰς προσφυγάς:

«Ὁ Οἰκουμενικὸς πατριάρχης… εἶχε καὶ ἔχει πάντοτε τὸ ἀποκλειστικὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ δέχεται τὸ Ἔκκλητον ἀρχιερέων ὄχι μόνο τῆς κανονικῆς δικαιοδοσίας του, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν κανονικὴ δικαιοδοσία τῶν ἄλλων Πατριαρχικῶν θρόνων ἢ αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν… ἔχει καὶ τὸ αὐτονόητο κανονικὸ δικαίωμα ὄχι μόνο νὰ ἀποδέχεται τὴν τελεσίδικη ποινὴ τοῦ ἀσκήσαντος τὸ Ἔκκλητον ἀρχιερέως, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν μετριάση ἢ νὰ προβῆ καὶ σὲ ἄρση αὐτῆς…»

Ἑπομένως, ἐφόσον ὁ ἴδιος κρίνει τοὺς σχισματικούς, δύναται νὰ ἀποκαθιστᾶ οἱονδήποτε σχισματικὸν ἐπιθυμεῖ ἀπὸ οἱανδήποτε δικαιοδοσίαν! Ο ΙΔΙΟΣ θὰ κρίνη, ἂν ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν, εἶναι κανονικὸς Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν ὁ Παλαιοημερολογίτης ἢ ὁ Οὐνίτης, ἐφόσον σχισματικοὺς θεωρεῖ καὶ τοὺς παπικούς! Τὸ ἴδιον ἰσχύει διὰ κάθε Ἐπισκοπὴν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς! Θὰ εἶναι δυνατόν νὰ ὑπάρχουν παράλληλα δύο καὶ τρεῖς Ἐπίσκοποι τῆς ἰδίας Ἐπαρχίας, ὡς συμβαίνει τώρα εἰς Κίεβον. Καὶ αὐτὸ τὸ ἀνυπόστατο «δικαίωμα» ἀνεγνώρισαν οἱ Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!
Τὸ ἄκρον ἄωτον τοῦ παραλογισμοῦ!
Συνεχίζει τὸ «πόρισμα» μὲ θέσεις χειροτέρας:

«Ὁ Οἰκουμενικὸς πατριάρχης εἶχε καὶ ἔχει πάντοτε ἀπαραμείωτο τὸ κανονικὸ δικαίωμα… ἀλλὰ καὶ τὴ δέσμια κανονικὴ ὑποχρέωση νὰ ἀναλαμβάνη ἐγκαίρως ὅλες τὶς ἀναγκαῖες πρωτοβουλίες γιὰ τὴν ΠΡΟΛΗΨΗ, τὴν ἀποτροπὴ ἢ τὴ θεραπεία τῶν ἐπικινδύνων ἀπειλῶν ἢ δοκιμασιῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος… ὁ Οἰκουμενικὸς πατριάρχης εἶχε πάντοτε καὶ ἔχει πολὺ περισσότερο σήμερον τὸ κανονικὸ δικαίωμα ἢ μᾶλλον τὴν μητρικὴ εὐθύνη νὰ ἀναλαμβάνη τὶς ἀναγκαῖες πρωτοβουλίες, μὲ ἢ καὶ ΧΩΡΙΣ τὴν προηγούμενη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ὅλων τῶν ἄλλων αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν…»!

Εἶναι ἀνήκουστον! Ὁ Κωνσταντινουπόλεως ἔχει ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ δικαίωμα, ὅταν ὁ ἴδιος κρίνει ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ νὰ παρέμβη ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ εἰς οἱανδήποτε δικαιοδοσίαν! Οὔτε συνοδικὴ ἀπόφασις, οὔτε ἄλλο τι ἀπαιτεῖται.
Ὄχι μόνον αὐτὸ ἀλλὰ καὶ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ διὰ τὰς ἐνεργείας του ἡ ΣΥΜΦΩΝΙΑ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν! Δὲν δεσμεύεται ἀπὸ κανένα.
Ἐπιπλέον, μάλιστα, τὸ δικαίωμα αὐτὸ τῆς ἐπεμβάσεως παρέχεται εἰς αὐτὸν πρὶν κἄν ὑπάρξη πρόβλημα («ΠΡΟΛΗΨΗ»)! Τοιουτοτρόπως ὅλαι αἱ ἐπεμβάσεις του θὰ δικαιολογοῦνται.
Κατάλυσις κάθε φραγμοῦ! Δικτατορία τοῦ μονάρχου! Καταλύεται τοιουτοτρόπως ὄχι μόνον ἡ αὐτοκεφαλία τῶν Ἐκκλησιῶν ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησιολογία, καθὼς ἐν δυνάμει κάθε δικαιοδοσία ἀνήκει εἰς τὸν Κωνσταντινουπόλεως! Αὐτὰ ἀνεγνώρισαν οἱ Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!
Ἀπόδειξις εἶναι ὅτι ἤδη εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς εἰς τὸ «πόρισμα» προβάλλεται ὁ ἀνιστορικὸς ἰσχυρισμὸς ὅτι «ὁ κανονικὸς θεσμὸς τῆς αὐτοκεφαλίας λειτούργησε πάντοτε… μὲ κύριο μάλιστα ἐγγυητὴ καὶ συντονιστὴ τὸν Οἰκουμενικὸ θρόνο».
Ὁ ἰσχυρισμὸς καταπίπτει, ὅταν ἀναρωτηθῆ κανείς: καὶ τὴν αὐτοκεφαλίαν τοῦ «Οἰκουμενικοῦ θρόνου» ποῖος τὴν ἐγγυᾶται; Ὁ ἑαυτός του; Ἄλλωστε ποίαν ἐγγύησιν δύναται νὰ παρέχη μία Ἐκκλησία πρὸς ἑτέραν, ὅταν ὁ ὅρος «αὐτοκεφαλία» σημαίνει ἀκριβῶς ὅτι δὲν ὑφίσταται ἀνάγκη ἐγγυήσεως;
Ὁ συλλογισμὸς ὅμως τοῦ «πορίσματος» εἶναι σαφής: ὁ «Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης» ἔχει δικαιώματα ἐπὶ κάθε Ἐκκλησίας, τόσον εἰς τὴν δικαιοδοσίαν αὐτῆς, ὅσον καὶ εἰς τὸ θεμέλιον αὐτῆς ποὺ εἶναι τὸ ἴδιον τὸ «αὐτοκέφαλον». Ἑπομένως, ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν δύναται νὰ ἐπέμβη εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, νὰ ἀποκαταστήση οἱονδήποτε παρὰ τὴν τελεσίδικον κρίσιν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ εἰς περίπτωσιν διαφωνίας νὰ ἄρη τὴν «ἐγγύησίν» του ἀπὸ τὸ αὐτοδιοίκητον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!
Σεβασμιώτατοι, ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι ἀποδεχόμενοι τὸ «πόρισμα» ἀναγνωρίζετε ἕνα Σουλτᾶνον ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς σας;

Ἐπίθεσις καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας

Τὸ «πόρισμα» ὅμως δὲν ἀποδέχεται μόνον τὸν Κωνσταντινουπόλεως ἐπισήμως πλέον ὡς Πάπαν, ἀλλὰ ἀνοίγει πόλεμον καὶ μὲ τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσίας.
Δημιουργεῖ ἀλγεινὴν ἐντύπωσιν ὅτι ἐνῶ τοιούτου εἴδους «πορίσματα» ὀφείλουν νὰ ἔχουν νηφαλιότητα καὶ νὰ εἶναι οὐδέτερα, τὸ παρὸν κείμενον βρίθει χαρακτηρισμῶν ἐναντίον τοῦ Πέμπτου τῇ τάξει Πατριαρχείου· π.χ. ὅταν ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Μόσχας κ. Κυρίλλου, ὁ ὁποῖος διατυπώνει τὰ ἐπιχειρήματα αὐτοῦ, κρίνεται ὡς «ἄκριτη ἀμφισβήτηση»!
Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ θίγει ἐπικίνδυνα τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ εὐθεῖα ἐπίθεσις τοῦ «πορίσματος» ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας:

«ὁ ἀντικανονικῶς καὶ ἀκρίτως καταδικασθείς ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας μητροπολίτης Φιλάρετος, γιὰ τοὺς γνωστοὺς πλέον λόγους…»!

Ἀμφισβητεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὴν κρίσιν τῶν συνοδικῶν δικαστηρίων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας; Ἀμφισβητεῖ τὰ γεγονότα ποῦ ὅλοι ἀνεγνώρισαν μὲ αὐτοῦ του εἴδους τὰ λόγια; Ἀμφισβητεῖ καὶ τὴν ὑπογραφὴν τῶν ἀποφάσεων ἀπὸ τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον;
Τὸ «πόρισμα» θέτει βόμβα εἰς τὰ θεμέλια τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας! Ἂν μία Αὐτοδιοίκητος Ἐκκλησία ἀμφισβητεῖ τὸ αὐτοδιοίκητον ἑτέρας Ἐκκλησίας, ἀμφισβητεῖ τὴν παρουσίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς αὐτήν! Ὅταν, μάλιστα, ἀμφισβητεῖ ἀποφάσεις ποὺ καὶ ἡ ἰδία εἶχεν ἀποδεχθῆ τότε «πυροβολεῖ τὰ πόδια της».

Ὑστάτη ἔκκλησις

Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
Χωρὶς νὰ μελετήσετε ἐπισταμένως οὔτε τὸ «πόρισμα» οὔτε τὸ Οὐκρανικὸν ζήτημα εἰς τὰς πραγματικάς του διαστάσεις, ἐδώσατε ἀντικανονικῶς «διὰ βοῆς» ἔγκρισιν εἰς ὅσα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀντέγραψεν ἀπὸ τὴν εἰσήγησιν ποὺ παρουσίασαν οἱ Σεβ. Δημητριάδος καὶ Διδυμοτείχου, καθ’ ὑποβολὴν τοῦ κ. Βλ. Φειδᾶ, ὅλοι «γνωστοὶ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ» διὰ τὴν πορείαν τους. Ἐπράξατε αὐτὸ ἀπὸ τὰ ἀπροϋπόθετα φιλικὰ αἰσθήματά Σας πρὸς τὴν ἱστορίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Πατριαρχείου Κων/λεως καὶ ἀπὸ τοὺς στενοὺς δεσμοὺς ποὺ κάποιοι διατηροῦν μὲ τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον ἢ μὲ τὸν Ἀμερικανὸν Πρέσβυν. Τίποτε ὅμως ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον τῆς Ὀρθοδοξίας.
Κανταποντίζετε μὲ τὴν βεβιασμένην στάσιν Σας τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀφενὸς δίδοντες τὸ δικαίωμα, ποὺ δὲν Σᾶς παρέχουν οὔτε οἱ Ἱ. Κανόνες οὔτε οἱ νόμοι τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, νὰ παρεμβαίνη ὁ Πατριάρχης εἰς τὰ ἐσωτερικὰ ζητήματα, ἀφετέρου διαλύοντες τοὺς δεσμοὺς μὲ τὴν Ρωσίαν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν της, προσβάλλοντες τὸ αὐτοδιοίκητον αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀξιοπιστίαν τῆς ἀμοιβαίας ἀναγνωρίσεως ἀποφάσεων ἐκκλησιαστικῶν δικαστηρίων.
Ἀναθεωρήσατε τὴν στάσιν Σας ἐξετάζοντες τὰς ἀνυπολογίστους συνεπείας ποὺ ἔχει τὸ «πόρισμα» κατὰ τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
Ορθόδοξος Τύπος