Ἀκαδημαϊκὰ ζιζάνια

Toῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἡ ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τῆς Μητροπόλεως Δημητριάδος πολλὲς φορὲς προκαλεῖ μὲ τὶς ριζοσπαστικές της πρωτοβουλίες. Ἀποτελεῖ τὸ δημόσιο καὶ ἐπίσημο βῆμα τῶν οἰκουμενιστῶν στὴν Ἑλλάδα καὶ ἔχει βαλθεῖ νὰ γκρεμίσει κάθετι, ποὺ ἐμποδίζει τὴ δράση τους. Ἡ ἐν λόγῳ Ἀκαδημία θέλει νὰ ἀνοίξει νέους ὁρίζοντες, νὰ ἀπελευθερώσει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπὸ τὰ πατερικὰ τείχη καὶ νὰ ἀκολουθήσει τὴ μεταπατερικὴ ὁδό, χωρὶς ὁδοδεῖκτες.

Νὰ ἀνοιχτεῖ στὸ πέλαγος χωρὶς τὰ στοιχειώδη σωστικὰ μέσα σὲ περίπτωση ἐνδεχόμενου ναυαγίου. Αὐτοὶ δὲ ποὺ θὰ πάρουν τὴ θέση τῶν ἁγίων Πατέρων θὰ εἶναι οἱ θεολόγοι τοῦ στοχασμοῦ καὶ τῆς σύγχρονης ἐκκοσμικευμένης θεολογίας, δηλαδὴ ἐλάχιστοι Μητροπολίτες (εἶναι λιγότεροι ἀπὸ τὰ δάχτυλα τῆς μιᾶς χειρὸς) καὶ μερικοὶ λαϊκοὶ θεολόγοι (στενοὶ συνεργάτες καὶ σύμβουλοι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου). Καὶ γιὰ νὰ τοὺς θυμᾶστε, εἶναι αὐτοὶ ποὺ δὲν...

θέλουν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα νὰ εἶναι κατηχητικὸ καὶ ὀρθόδοξο, ἀλλὰ θρησκειολογικό.

Ἡ Ἀκαδημία τοῦ Βόλου δὲν βρίσκει ἀνάπαυση στὴν Ὀρθοδοξία τῶν Ἁγίων Πατέρων, τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τῆς παράδοσης καὶ τῶν Γερόντων. Θέλει τὸ νέο στὴν Ἐκκλησία, τὸ χαλαρό, τὸ κοσμικό, τὸ κούφιο, τὸ στερημένο ἀπὸ κάθε πνευματικὴ ἐμπειρία, τὸ ἀνούσιο καὶ τὸ συμβιβασμένο μὲ τὸν οἰκουμενισμό.

Οἱ θεολόγοι τῆς Ἀκαδημίας τελευταῖα θέλησαν νὰ ἀφισβητήσουν καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ἰδίως ἐκείνους ποὺ ἀναφέρονται στοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὶς συμπροσευχὲς μὲ αὐτούς. Καὶ ἦταν ἑπόμενο. Γιατὶ οἱ Κανόνες αὐτοὶ εἶναι στὴ φαρέτρα τῶν Ὀρθοδόξων καὶ ἀντιοικουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται κάθε ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἐφ᾽ὅσον δὲν δείχνουν τὴν παραμικρὴ μετάνοια.

Οἱ νεωτεριστὲς θεολόγοι, ποὺ εἶναι ἐνταγμένοι στὴν περίφημη Ἀκαδημία καὶ οἱ οἰκουμενιστὲς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔχουν στενότατη ἐπικοινωνία. Οἱ πρῶτοι ἀνέλαβαν νὰ «διακονήσουν» ἐκτὸς τοῦ ἑλληνικοῦ ἐδάφους ὅ,τι δὲν τολμᾶ νὰ ἀναφέρει οὔτε ἀκροθιγῶς ὁ Πατριάρχης κατὰ τὶς συχνές του ἐπισκέψεις ἐδῶ. Ἔχουμε διαπιστώσει ὅτι εἶναι πολὺ προσεκτικὸς καὶ πολὺ πατρικός. Γνωρίζει ὅτι θὰ γίνει σεισμὸς μέγας, ἐὰν ἀναπτύξει δημοσίως τὶς περὶ τῆς ἑνώσεως τῶν «ἐκκλησιῶν» οἰκουμενιστικές του θεωρίες. Ἀντίθετα, οἱ θεολόγοι τῆς Ἀκαδημίας, μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου κ. Ἰγνατίου ἐργάζονται πυρετωδῶς ἔχοντας τὴν ψευδαίσθηση ὅτι θὰ παίξουν σημαντικὸ ρόλο καὶ στὴ μέλλουσα Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων! Ἔχουν ὄνειρα οἱ ἄνθρωποι καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς τὰ ἀφαιρέσουμε.

Ὅμως δὲν ἔχουν τὴ δύναμη -οὔτε καὶ θὰ τὴν ἀποκτήσουν ποτέ- νὰ κάνουν ἄνω - κάτω τὴν Ὀρθοδοξία, παρόλο ποὺ δὲν εἶναι ἀπίθανο σὲ κάποιο ἑπόμενο συνέδριό τους νὰ ἀρχίσουν νὰ ἀμφισβητοῦν καὶ τὸ περιεχόμενο τοῦ Εὐαγγελίου καὶ νὰ ἑρμηνεύουν τὶς ἐντολές του σύμφωνα μὲ τὸ σύγχρονο πνεῦμα, ποὺ ἐπικρατεῖ, γιὰ νὰ προβάλλουν μιὰ ἠθικὴ χωρὶς ὀρθόδοξο ἦθος, μιὰ πολυπολιτισμικὴ ἠθικὴ μὲ ὅλες τὶς παραξενιὲς τῶν μὴ ὀρθοδόξων, γιὰ νὰ γίνουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μία ποίμνη, χωρὶς ὅμως τὸν ἕνα Ποιμένα ἢ ὀρθότερα μία ποίμνη μὲ ποιμένα τὸ διάβολο!

Εἶναι μεγάλη ἡ εὐθύνη τοῦ Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου ποὺ ἵδρυσε μία Ἀκαδημία, ἡ ὁποία σπέρνει ζιζάνια στὸν ἀγρὸ τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἴδιος βέβαια τὰ θεωρεῖ εὐώδη ἄνθη, ποὺ θὰ γίνουν καρποὶ μεγάλης θρεπτικῆς ἀξίας γιὰ τοὺς πιστούς! Δυστυχῶς, ἀποδεικνύεται θερμὸς ὑποστηρικτὴς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀκολουθώντας πιστὰ τὰ βήματα τῶν οἰκουμενιστῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Στὸ ἀρχονταρίκι τῆς Ἀκαδημίας του φιλοξενεῖ μόνο οἰκουμενιστές, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἄλλοι, τὸ μέγα πλῆθος δηλαδή, εἶναι στρεβλοί, φανατικοὶ καὶ δὲν μποροῦν νὰ δεχτοῦν ὅτι οἱ καιροὶ ἔχουν ἀλλάξει καὶ ἡ Ὀρθοδοξία πρέπει νὰ ἀκολουθήσει δρόμους μὴ παραδοσιακούς. Νὰ τρέξει πίσω ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ὄχι γιὰ νὰ τοὺς φέρει στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς συμπαρασταθεῖ στὴν ἁμαρτωλὴ ζωή τους!

πηγή: Ὀρθόδοξος Τύπος