Ο Ισχάκ
Ουτσουντζού προσέφυγε στο υπουργείο Τουρισμού και Πολιτισμού, ζητώντας
να τεθούν υπό προστασία το εκπαιδευτήριο και η εκκλησία στα Σούρμενα της
Τραπεζούντας.
«Ζητάμε να γίνουν πάλι εκκλησίες, οι εκκλησίες που είχαν μετατραπεί σε τζαμιά στην Τραπεζούντα, το δικαίωμα στην λατρεία δεν μπορεί να αφαιρείται, δεν μπορεί να διαταράσσεται η αυθεντικότητα των ιερών χώρων, τα ιστορικά κτίρια πρέπει να χρησιμοποιούνται από τους πραγματικούς τους ιδιοκτήτες. Αυτά είναι ιστορικά κτίρια. Είναι ανάγκη να υποστηριχθούν και να προστατευτούν. Έτσι δεν σκέφτομαι μόνο εγώ. Και αυτοί οι οποίοι ζουν στην περιοχή εκείνη, ζητούν την προστασία των ιστορικών κτιρίων. Αυτά εδώ αποτελούν μία αξία για εμάς, αλλά εμείς δεν γνωρίζουμε την αξία τους. Κτίρια τα οποία έχουν αφεθεί να λεηλατηθούν. Εγώ επιθυμώ να το εμποδίσω αυτό”
Αυτές οι φράσεις ανήκουν στον καταγόμενο από τα Σούρμενα Ισχάκ Ουτσουντζού. Τα κτίρια στα οποία αναφέρεται ο Ουτσουντζού, είναι το εκπαιδευτήριο στο χωριό Τζίντα των Σουρμένων και η ιστορική εκκλησία στο χωριό Ντιρλίκ.
Ο Ουτσουντζού αναφέρει πως ενώ και τα δύο κτίρια χρειάζεται να προστατευτούν, έχουν αφεθεί να καταστραφούν, ενώ ο ίδιος δια μέσω ηλεκτρονικής αίτησης ζητά από το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού την προστασία των ιστορικών αυτών κτηρίων.
Οι προσπάθειες των χωρικών έμειναν χωρίς αποτέλεσμα
Ο Ουτσουντζού στο αίτημα του αναφέρει τα εξής: ” Το εκπαιδευτήριο που κατασκευάστηκε από Ρωμιούς στα Σούρμενα, κατά την περίοδο της Δημοκρατίας χρησιμοποιήθηκε σαν δημοτικό σχολείο και κατάλυμα. Μετά από το πέρασμα στην οκταετή εκπαίδευση ( με μεταφορά των μαθητών) το σχολείο εκκενώθηκε και επί μακρόν έμεινε ασυντήρητο αφέθηκε στη μοίρα του.
Οι προσπάθειες του κόσμου της περιοχής και να γίνει ξενοδοχείο είτε εργαστήριο τοπικών προϊόντων, είτε και μουσείο Σουρμένων δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν τα προβλήματα και έτσι η αρχική πέτρινη σκάλα αυτού του διώροφου και ψηλοτάβανου κτιρίου κατεδαφίστηκε”
“Το εκπαιδευτήριο περιμένει την σωτηρία του”
O Ουτσουντζού αναφέρει πως “Στο χωριό Τζίντα, το εκπαιδευτήριο είναι ένα από τα δεκάδες εγκαταλελειμμένα κτίρια που περιμένουν να σωθούν”, ενώ ακολούθως στην αίτηση του εστιάζει στα εξής:
“Οι κάτοικοι του χωριού Ντιρλίκ, ζητάνε να επισκευαστούν οι ιστορικές εκκλησίες που κατασκευάστηκαν από Ρωμιούς εκεί και να αποδοθούν στον θρησκευτικό τουρισμό ,καθώς η εκκλησία κατέχει σημαντικό χώρο στο χωριό. Υπό την επίδραση του χρόνου και των φυσικών συνθηκών, κάποιες εκκλησίες κατεδαφίστηκαν, ενώ άλλες μετατράπηκαν σε τζαμιά”
” Να αποδοθεί στον θρησκευτικό τουρισμό”
Δεν χρησιμοποιήθηκε ως τζαμί από μουσουλμάνους. Ζητάμε να επανέλθει στην αρχική της μορφή η ιστορική ελληνική εκκλησία, να επισκευαστεί και να αποδοθεί στον θρησκευτικό τουρισμό. Το να βλέπουμε αυτή την εκκλησία σε αυτά τα χάλια, μας θλίβει. Ζητάμε το συντομότερο δυνατόν να αρχίσουν εργασίες αναστήλωσης. Ζητάμε να αποδοθεί στον τουρισμό.
“Να έρχονται οι πολίτες μας να την επισκέπτονται στο χωριό μας. Ως κόσμος του χωριού ζητάμε αυτή η εκκλησία μας που απέμεινε από τους Ρωμιούς, να επισκευαστεί και να ανοίξει για επισκέψεις”.
πηγή
«Ζητάμε να γίνουν πάλι εκκλησίες, οι εκκλησίες που είχαν μετατραπεί σε τζαμιά στην Τραπεζούντα, το δικαίωμα στην λατρεία δεν μπορεί να αφαιρείται, δεν μπορεί να διαταράσσεται η αυθεντικότητα των ιερών χώρων, τα ιστορικά κτίρια πρέπει να χρησιμοποιούνται από τους πραγματικούς τους ιδιοκτήτες. Αυτά είναι ιστορικά κτίρια. Είναι ανάγκη να υποστηριχθούν και να προστατευτούν. Έτσι δεν σκέφτομαι μόνο εγώ. Και αυτοί οι οποίοι ζουν στην περιοχή εκείνη, ζητούν την προστασία των ιστορικών κτιρίων. Αυτά εδώ αποτελούν μία αξία για εμάς, αλλά εμείς δεν γνωρίζουμε την αξία τους. Κτίρια τα οποία έχουν αφεθεί να λεηλατηθούν. Εγώ επιθυμώ να το εμποδίσω αυτό”
Αυτές οι φράσεις ανήκουν στον καταγόμενο από τα Σούρμενα Ισχάκ Ουτσουντζού. Τα κτίρια στα οποία αναφέρεται ο Ουτσουντζού, είναι το εκπαιδευτήριο στο χωριό Τζίντα των Σουρμένων και η ιστορική εκκλησία στο χωριό Ντιρλίκ.
Ο Ουτσουντζού αναφέρει πως ενώ και τα δύο κτίρια χρειάζεται να προστατευτούν, έχουν αφεθεί να καταστραφούν, ενώ ο ίδιος δια μέσω ηλεκτρονικής αίτησης ζητά από το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού την προστασία των ιστορικών αυτών κτηρίων.
Οι προσπάθειες των χωρικών έμειναν χωρίς αποτέλεσμα
Ο Ουτσουντζού στο αίτημα του αναφέρει τα εξής: ” Το εκπαιδευτήριο που κατασκευάστηκε από Ρωμιούς στα Σούρμενα, κατά την περίοδο της Δημοκρατίας χρησιμοποιήθηκε σαν δημοτικό σχολείο και κατάλυμα. Μετά από το πέρασμα στην οκταετή εκπαίδευση ( με μεταφορά των μαθητών) το σχολείο εκκενώθηκε και επί μακρόν έμεινε ασυντήρητο αφέθηκε στη μοίρα του.
Οι προσπάθειες του κόσμου της περιοχής και να γίνει ξενοδοχείο είτε εργαστήριο τοπικών προϊόντων, είτε και μουσείο Σουρμένων δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν τα προβλήματα και έτσι η αρχική πέτρινη σκάλα αυτού του διώροφου και ψηλοτάβανου κτιρίου κατεδαφίστηκε”
“Το εκπαιδευτήριο περιμένει την σωτηρία του”
O Ουτσουντζού αναφέρει πως “Στο χωριό Τζίντα, το εκπαιδευτήριο είναι ένα από τα δεκάδες εγκαταλελειμμένα κτίρια που περιμένουν να σωθούν”, ενώ ακολούθως στην αίτηση του εστιάζει στα εξής:
“Οι κάτοικοι του χωριού Ντιρλίκ, ζητάνε να επισκευαστούν οι ιστορικές εκκλησίες που κατασκευάστηκαν από Ρωμιούς εκεί και να αποδοθούν στον θρησκευτικό τουρισμό ,καθώς η εκκλησία κατέχει σημαντικό χώρο στο χωριό. Υπό την επίδραση του χρόνου και των φυσικών συνθηκών, κάποιες εκκλησίες κατεδαφίστηκαν, ενώ άλλες μετατράπηκαν σε τζαμιά”
” Να αποδοθεί στον θρησκευτικό τουρισμό”
Δεν χρησιμοποιήθηκε ως τζαμί από μουσουλμάνους. Ζητάμε να επανέλθει στην αρχική της μορφή η ιστορική ελληνική εκκλησία, να επισκευαστεί και να αποδοθεί στον θρησκευτικό τουρισμό. Το να βλέπουμε αυτή την εκκλησία σε αυτά τα χάλια, μας θλίβει. Ζητάμε το συντομότερο δυνατόν να αρχίσουν εργασίες αναστήλωσης. Ζητάμε να αποδοθεί στον τουρισμό.
“Να έρχονται οι πολίτες μας να την επισκέπτονται στο χωριό μας. Ως κόσμος του χωριού ζητάμε αυτή η εκκλησία μας που απέμεινε από τους Ρωμιούς, να επισκευαστεί και να ανοίξει για επισκέψεις”.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου