1. Σιτάρι: οι νεκροί (το γήινο στοιχείο)
2. Ζάχαρη: η γλυκύτητα του Παραδείσου
3. Σταφίδες: η Άμπελος (ο Χριστός)
4. Μαϊντανός: η ανάπαυση «εν τόπω χλοερώ»
5. Φρυγανιά τριμμένη ή σουσάμι: το χώμα («..ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει..»)
6. Ρόδι: τα ελέη του Παραδείσου, η λαμπρότητα
7. Κανέλλα: η ευωδία, τα αρώματα («...αρώμασι εν μνήματι κηδεύσας απέθετο..», «..μύραναν τον τάφο αι μυροφόροι μύρα...»)
8. Αμύγδαλα: η ευγονία, η ζωή που διαιωνίζεται με τους απογόνους (αντί για αμύγδαλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν καρύδια)
9. Κουφέτα (ασημένια και λευκά): τα οστά που μένουν αναλλοίωτα, καθώς το σώμα φθείρεται.
3 σχόλια:
Τρελλέ δεν πάς καλά ! Ο μαιντανός , εις τόπον χλοερόν , τα αμύγδαλα την ευγονία μέ τους απογόνους ( αντί για αμύγδαλα καρύδια ) και αυτοί που δεν ήταν εύγονοι και χωρίς απογόνους μήπως δαμάσκηνα ξερά ; τρελλέ σύνελθε !
Πάντα έλεγα τα κουφέτα τί δουλειά έχουν στα κόλυβα ! Παίζει νά μπήκαν σε πσριπτώσεις νέων ανθρώπων όπως τά νυφικά και έκτοτε καθιερώθηκαν ως διακοσμητικά . Αυτά περί οστών δεν νομίζω νά τα είχαν υπ' όψιν τους οι κυράδες . Μήπως τα ασημένια κουφέτα συμβολίζουν τις λάμες και τις τεχνητές αρθρώσεις , ασημένια δόντια ....ήμαρτον...!
χα χα ...
Δημοσίευση σχολίου