Ο Τάσος Νούσιας φορά το κοστούμι του αλαζόνα Ριχάρδου Β του Σαίξπηρ και βουτά στα άδυτα της ψυχοσύνθεσης του βασιλιά. Ο ηθοποιός καταπιάνεται για πρώτη φορά στην καριέρα του με τεχνικό θεατρικό είδος που δεν είχε ξανασυναντηθεί, τον μονόλογο. «Επεμβήκαμε πάνω στο κείμενο χωρίς να αλλοιωθεί τίποτα παρά μόνο η δραματουργική φορά του», εξηγεί ο ίδιος στην Karfitsa.
«Είναι βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, όπως όλοι οι βασιλείς που έχει καταπιαστεί ο Σαίξπηρ. Ο Ριχάρδος έχει χάσει το θρόνο του από τον αντίπαλό του τον Μπόλιμπροκ. Βλέπουμε όλο τον ρεαλισμό του Ριχάρδου ανάστροφα. Μέσα από την φυλακή συνδέετε με το παρελθόν του και με τα γεγονότα που τον οδήγησαν στη φυλακή και στον θάνατο. Απογυμνωμένος από αξιώματα και προνόμια, βιώνει το σκοτάδι και την απόλυτη μοναξιά. Ώσπου ένας απροσδόκητος επισκέπτης εμφανίζεται στο παράθυρο της φυλακής, ο σταβλίτης του τον βοηθά να κάνει αυτή την ανάκληση μνήμης, βγάζοντας τον από τον λήθαργο», περιγράφει με λίγα λόγια το έργο ο Τ.Νούσιας.
«Ο Ριχάρδος φέρθηκε πολύ ανώριμα, ξόδεψε όλα τα ταμεία, πτώχευσε την Αγγλία και ό,τι αποικιακό είχε τότε και αρχίζει να βάζει χέρι στα ταμεία των αρχόντων. Τότε όλοι οι αντίπαλοι συσπειρώνονται εναντίον του, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στο φινάλε με την πλάτη στον τοίχο. Σκακιστικά συμβαίνει ένα ματ, θα λέγαμε. Ο Μπόλιμπροκ, τον οποίο είχε εξορύσσει, όταν ο Ριχάρδος γυρίζει από πόλεμο στην Ιρλανδία τον βρίσκει μπροστά του οργανωμένο και μαζί του όλοι οι άρχοντες να κινούνται απέναντι του», σημειώνει.
Ποιο νόημα βρήκατε στον Ριχάρδο;
Με συγκίνησε η θνητότητα του, η οποία δεν ήταν δεδομένη για εκείνον. Ήταν επί γης θεός, αντιπρόσωπος, στρατηγός. Άρα διαβαίνουμε αυτή την κάθετη πτώση αυτού του ανθρώπου που φαντάζεται από τους άλλους και από τον ίδιο ως θεός επί γης, να αποκαθηλώνεται με αυτόν τον τρόπο και να φτάνει έως το πιο έσχατο σημείο και στην απόλυτη του γύμνια να βρίσκει ποιος είναι. Εκεί υπάρχει ένα αποκαλυπτικό σημείο για όλους μας γιατί όλοι κάνουμε τα ίδια λάθη, αναλαμβάνοντας πράγματα ή ευρισκόμενοι ψηλά στην διατροφική αλυσίδα σε σχέση με τους γύρω μας, η έπαρση και η αλαζονείας μας, η αγνωσία μας, η οποία έρχεται να εμφανιστεί η θνησιγένεια και η φοβικότητα που κουβαλάμε μέσα μας.
Γεννιούνται πάρα πολλά ερωτήματα τα οποία μέσα στο έργο υπάρχουν οι απαντήσεις. Είναι μια υπαρξιακή, θεολογική και πολιτική διαδρομή. Μέσα εκεί βρήκα αυτούσια σινιάλα, που μου φέρανε σε πρώτο χρόνο το πως διαβιεί η χώρας μας τώρα, εντελώς ταλαιπωρημένη από τους άρχοντες.
Ο Ριχάρδος θα μπορούσε να είναι ένας σύγχρονος άνθρωπος της πολιτικής σκηνής της χώρας;
Σαφώς!
Ποιες οι ομοιότητες του έργου με την εποχή μας;
Η πλήρης κατάρρευση μιας κυρίαρχης δύναμης. Aυτή τη στιγμή έχει απεμποληθεί η κυριαρχία. Ενοικιάζεται το κράτος είτε μέσω ΤΑΙΠΕΔ, είτε πωλείται η ιστορία του και αποδομείται. Αυτό είχε συμβεί και με τον ίδιο τρόπο στην Αγγλία τότε. Υπάρχουν σημεία στο έργο που μιλάνε για αυτό.
Η κρίση σας άλλαξε;
Η δική μας η δουλειά ήταν πάντα μετέωρη, δεν είχε και δεν έχει σταθερό βηματισμό. Μπαίνεις σε μια δουλειά και μέσα σε ένα μικρό διάστημα βιώνεις έναν αιφνίδιο θάνατο και σε σχέση με τον ήρωα, γιατί μετά θα πρέπει να εντρυφήσεις στον επόμενο. Αυτή η ανασφάλεια που υπάρχει στο θέμα εργασίας εμάς είναι στη φύση της δουλειάς, άρα είμαστε εδώ και καιρό κατά μια έννοια προετοιμασμένοι. Απλά διαλυθήκαν κάποιες σταθερές που παρήγαγαν πολλές δουλειές και είχαν ανεβάσει ψηλά τα στάνταρ, για την τηλεόραση κυρίως, καθώς το θέατρο στα χρόνια της κρίσης, δείχνει ότι δουλεύει.
Προσωπικά έχω φτάσει και με μηδενικό account και από την άλλη υπάρχει ο εφοριακός αυτός ο ορυμαγδός των πάντων να παίρνεις λεφτά στα χέρια σου και να μην σου μένει τίποτα. Παρ’ όλα αυτά για μένα η πτώση δεν είναι οικονομική αλλά αξιακή, για αυτό κάνω και τον Ριχάρδο.
Θα υπάρξει αξιακή άνοδος;
Θα ήθελα πάρα πολύ να το πιστέψω ότι θα υπάρξει, αλλά προς στιγμή δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Θέλει γενιές επί γενεών για να συμβεί ξανά ένα αξιακό σύστημα που θα λειτουργεί για μια κοινότητα εξ’ ολοκλήρου. Θέλει ξεπέρασμα της κρίσιμης μάζας, η οποία κινείται εδώ και πολλά χρόνια πίσω από κομματικούς μηχανισμούς και διαβαίνει πελατειακούς, οπαδικούς δρόμους και όχι αξιακούς.
*«Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά» στο θέατρο ΑΘΗΝΑΙΟΝ, από 21 Μαρτίου
πηγή
Διαβάστε επίσης: «Ο άνθρωπος πλάστηκε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν του Θεού, γι' αυτό είναι ικανός για τα πάντα!»
«Το έχω σκεφτεί το ενδεχόμενο του μοναχισμού!»
Συγκλονιστική περιγραφή του ηθοποιού Τάσου Νούσια: Ετσι έζησα το πραξικόπημα στην Τουρκία -«Ημουν έξω από τη Σμύρνη, φοβόμουν»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου