ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΖΑΧΟΥ

Πριν από λίγες ημέρες ξεκίνησε το στερνό, αχερούσιο ταξίδι ενός ανθρώπου που ταύτισε τη φωνή του με την ελληνικότητα
Ο θάνατος κυβερνά τον κόσμο και οι λίγοι «αναρχικοί» που ξεφεύγουν από τις αλυσίδες του είναι όσοι καθίστανται αθάνατοι με το έργο και το παράδειγμά τους. Ενας από τους λίγους, ο Δημήτρης Ζάχος, ο αξέχαστος ερμηνευτής των δημοτικών τραγουδιών της πατρίδας μας. Ο Ζάχος πέθανε στις 8 Μαρτίου, σε ηλικία 95 ετών. Το καλοκαίρι του 2018 είχε υποστεί βαρύ εγκεφαλικό και, έπειτα από λίγες ημέρες, κάηκε το σπίτι του στο Μάτι από τη φοβερή πυρκαγιά που κόστισε τη ζωή σε 100 ανθρώπους. Είχε μείνει άστεγη η οικογένειά του και για ένα διάστημα ο Δημήτρης Ζάχος νοσηλευόταν χτυπημένος από το εγκεφαλικό στην ογκολογική μονάδα του Νοσοκομείου «Σωτηρία», ενώ στο διπλανό δωμάτιο φιλοξενούνταν οι δικοί του. 
Ο Δημήτρης Ζάχος γεννήθηκε στα Γιάλτρα Αιδηψού Ευβοίας. Η σχέση του με το τραγούδι ξεκίνησε από την ψαλτική. Σ’ εκείνον πιστώνεται η ένταξη των δημοτικών τραγουδιών ως οργανικών κομματιών των κινηματογραφικών ταινιών. Ανεκτίμητο κομμάτι της συλλογής των πολύτιμων ήχων της παράδοσής μας θα μείνει η ερμηνεία του στο τραγούδι «Μια βοσκοπούλα αγάπησα», τους στίχους του οποίου είχε γράψει ο Γεώργιος Ζαλοκώστας (1805-1898), στην ταινία «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» (του 1955), όπου πρωταγωνιστούσε η Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Οι Μούσες τον αγάπησαν πολύ τον Ζάχο. Υφαναν τα γράμματα του ονόματός του με το νήμα της ψυχής του έθνους και άφησαν τις ερμηνείες του κτήμα εσαεί. Παντοτινά θα μας συντροφεύει η φωνή του. Κάθε φορά που η σκέψη θα ταξιδεύει στις ρίζες μας, θα τη συνοδεύουν τα τραγούδια που ερμήνευσε. Κάθε φορά που θα γιορτάζονται το 1821, η Ανάσταση του Κυρίου, οι προστάτες άγιοι πόλεων και χωριών, στους γάμους, στις βαφτίσεις και στα πανηγύρια, ακόμα και στις κηδείες και στους θρήνους θα είναι παρούσα η φωνή του Δημήτρη Ζάχου να τραγουδά τα όμορφα, τα έμμετρα, τα ελληνικά.

Τι να πεις γι’ αυτόν και σ’ αυτόν τον υπέροχο Ελληνα τραγουδιστή, εκτός από ένα αληθινό και ηχηρό «ευχαριστώ»; Ευχαριστούμε για όλα, σπουδαίε καλλιτέχνη.
Παναγιώτης Λιάκος