Ο
περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι καλός παπάς είναι εκείνος που κάνει
φιλανθρωπικό έργο. Αρκετοί θα μακαρίσουν τον παπά που ασκείται στις
καλές πράξεις ενώ έπειτα θα τον συγκρίνουν με κάποιον άλλον που δεν
κάνει ή τέλος πάντων δεν το δείχνει.
Η δουλειά ωστόσο του παπά δεν είναι να ταΐζει κόσμο, ούτε να πληρώνει λογαριασμούς ανθρώπων που δεν έχουν να τους πληρώσουν.
Η 'δουλεία' του παπά είναι να τελεί την Θ. Λειτουργία και να κηρύττει το Ευαγγέλιο.
Τα υπόλοιπα, οι φιλανθρωπίες, είναι μέσα διάδοσης του Ευαγγελίου: πώς μπορώ να διδάσκω και να μην πράττω; Η φιλανθρωπία δεν είναι ο αυτοσκοπός της διακονίας μας.
Στις Πράξεις των Αποστόλων, όταν πεινούσε ο κόσμος και οι Απόστολοι ασχολούνταν με το να τους ταΐσουν, είδαν ότι αυτό πάει πίσω το έργο διάδοσης του Λόγου. Έτσι, οι Απόστολοι εμπιστεύθηκαν το σημαντικό αυτό διακόνημα στους επτά Διακόνους ώστε να συνεχίσουν οι ίδιοι άοκνα το κήρυγμα.
Σήμερα ο κόσμος θεωρεί ότι η Εκκλησία είναι χρήσιμη στην κοινωνία επειδή κάνει έργο κοινωνικό. Το έργο αυτό είναι σπουδαίο αλλά παραμένει πάρεργο.
Ο κόσμος θεωρεί την Εκκλησία χρήσιμη μονάχα σ' αυτό γιατί κρίνει με βάση αυτό που βλέπει.
Στην Εκκλησία ζούμε αυτά που δεν βλέπουμε: τα αόρατα, τα μυστικά, τα υπερουράνια, που νους ανθρώπινος αδυνατεί να χωρέσει. Αν μέναμε στα φιλανθρωπικά, τότε θα είμασταν ένα πράγμα σαν υπουργείο κοινωνικής μέριμνας. Η Εκκλησία είναι ιατρείο και εργαστήριο αγιότητας. Αν μένουμε στην φιλανθρωπία, τότε χάνουμε τον σκοπό μας που δεν είναι άλλος απ' το Αγιοπότηρο. Τα Άγια δηλαδή των Αγίων. Η ανάσα της γης που πάει να βρει τον ουρανό.
Η δουλειά ωστόσο του παπά δεν είναι να ταΐζει κόσμο, ούτε να πληρώνει λογαριασμούς ανθρώπων που δεν έχουν να τους πληρώσουν.
Η 'δουλεία' του παπά είναι να τελεί την Θ. Λειτουργία και να κηρύττει το Ευαγγέλιο.
Τα υπόλοιπα, οι φιλανθρωπίες, είναι μέσα διάδοσης του Ευαγγελίου: πώς μπορώ να διδάσκω και να μην πράττω; Η φιλανθρωπία δεν είναι ο αυτοσκοπός της διακονίας μας.
Στις Πράξεις των Αποστόλων, όταν πεινούσε ο κόσμος και οι Απόστολοι ασχολούνταν με το να τους ταΐσουν, είδαν ότι αυτό πάει πίσω το έργο διάδοσης του Λόγου. Έτσι, οι Απόστολοι εμπιστεύθηκαν το σημαντικό αυτό διακόνημα στους επτά Διακόνους ώστε να συνεχίσουν οι ίδιοι άοκνα το κήρυγμα.
Σήμερα ο κόσμος θεωρεί ότι η Εκκλησία είναι χρήσιμη στην κοινωνία επειδή κάνει έργο κοινωνικό. Το έργο αυτό είναι σπουδαίο αλλά παραμένει πάρεργο.
Ο κόσμος θεωρεί την Εκκλησία χρήσιμη μονάχα σ' αυτό γιατί κρίνει με βάση αυτό που βλέπει.
Στην Εκκλησία ζούμε αυτά που δεν βλέπουμε: τα αόρατα, τα μυστικά, τα υπερουράνια, που νους ανθρώπινος αδυνατεί να χωρέσει. Αν μέναμε στα φιλανθρωπικά, τότε θα είμασταν ένα πράγμα σαν υπουργείο κοινωνικής μέριμνας. Η Εκκλησία είναι ιατρείο και εργαστήριο αγιότητας. Αν μένουμε στην φιλανθρωπία, τότε χάνουμε τον σκοπό μας που δεν είναι άλλος απ' το Αγιοπότηρο. Τα Άγια δηλαδή των Αγίων. Η ανάσα της γης που πάει να βρει τον ουρανό.
π.ι.
3 σχόλια:
Η φιλανθρωπία είναι αρετή. Είναι το Έλεος (ελεημοσύνη) στους τρεις τομείς ύπαρξης του ανθρώπου. Υλικό, ψυχολογικό, πνευματικό. Εμείς ονομάζουμε φιλανθρωπία μόνο το υλικό. Αν δεν συνοδεύεται απ' τα άλλα δύο, χάνει την ουσία. Σημαντικότατον το υλικό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, αλλά απλά η βάση, όχι ο Σκοπός που είναι η Σωτηρία (Ιησούς= Σωτήρ). Ως τέτοια πράγματα, βεβαίως είναι καθήκοντα όλων των μελών της Εκκλησίας, και όχι εργασία επικεντρωμένη για τους ιερείς λες και είναι υπάλληλοι υπουργείου πρόνοιας. Ορθά τα λέτε. Αυτά είναι καθήκοντα όλων των μελών της Εκκλησίας, αλλά με την σωστή ιεράρχηση και φρούρηση στα τρία επίπεδα που ανέφερα
Άγιος Παπάς στις μέρες μας είναι εκείνος που αρπάζει το ντουφέκι, και πυροβολεί το διάβολο και τα τέκνα του.
το μεγαλύτερο φιλανθρωπικό έργο του ιερέα είναι η τέλεση της Θείας Λειτουργίας μας ενώνει με τον Θεό μας
υπέροχο άρθρο
Δημοσίευση σχολίου