Γιατί ἀπαγορεύουν τήν ἐλευθέρα προβολή ταινιῶν;

Εἶναι μόνον τά (λεγόμενα ὡς) «πνευματικά δικαιώματα» πού πρέπει νά ἀποδίδονται ἤ κάτι ἄλλο; Κι ἐάν δέν εἶναι μόνον αὐτά, τότε τί εἶναι; Πάντως εἶναι δεδομένον πὼς τὰ πνευματικὰ δικαιώματα χρησιμοποιῶνται ὡς πρόσχημα, γιὰ νὰ ἐλέγχονται ἀκόμη καλλίτερα οἱ χαχόλοι (δῆλα δὴ ἐμεῖς…!!!), ἐνᾦ παραλλήλως κάποιοι αἰσχροκερδοῦν ὄχι πρὸς ὄφελος τῶν δημιουργῶν, ἀλλὰ πρὸς ὄφελος δικό τους.
Κατ’ ἀρχὰς θὰ πρέπη νὰ γνωρίζουμε, βάσει προηγουμένης ἐμπειρίας μὲ τὴν ΑΕΠΙ, πὼς τὰ λεγόμενα «πνευματικὰ δικαιώματα», ἦσαν ἕνα νομομαγείρευμα ποὺ ἐχρησιμοποιήθη ὡς πρόσχημα. πρὸ κειμένου κάποιοι, ἐλάχιστοι, νὰ ἀπολαμβάνουν ἀλλὰ οἱ πολλοὶ νὰ παγιδεύονται. Μία (μᾶλλον …κατ’ ἐξαίρεσιν!!!) ἔρευνα τοῦ βαξεβάνιους ἀπεκάλυψε πολλὲς τέτοιες πτυχὲς τοῦ προβλήματος, ποὺ προσέφεραν μόνον σὲ ἐλαχίστους μίαν μέθοδν πλουτισμοῦ, ἐνᾦ οἱ πλεῖστοι τῶν καλλιτεχνῶν ἐλάμβανον …τίποτα.

Προσωπικός μου φίλος, πρὸ ἐτῶν, ὅταν ἀκόμη οἱ δραχμὲς ἦσαν τὸ ἐπίσημο νόμισμά μας, μὲ πραγματικὰ σπουδαῖο καὶ μεγάλο σὲ ἔκτασιν μουσικὸ ἔργο, εἰσέπραττε, κατ’ ἔτος, μόλις 25-100.000 δραχμές. Ἀστεῖο ποσὸν ἀναλογικῶς μὲ τὸ πόσο χρέωνε ἡ κάθε ΑΕΠΙ, μόνον γιὰ τὸ δικό του μερίδιον, βάσει τῶν ὅσων ὁ ἴδιος εἶχε ἐρευνήση καὶ διαπιστώση.
Καὶ δὲν εἶναι ὁ μόνος.

Ἡ ΑΕΠΙ ὅμως, γιὰ παράδειγμα, μία ἀπὸ τὶς ἑταιρεῖες ποὺ ὑποτίθεται προστατεύει αὐτὰ τὰ δικαιώματα, καθὼς καὶ ὅλες οἱ ἀντίστοιχες ἑταιρεῖες, εἰσπράττουν πρὸς ἴδιον ὄφελος καὶ πρὸς ὄφελος αὐτῶν ποὺ δὲν φαίνονται: τῶν πολυεθνικῶν, ποὺ στὴν πραγματικότητα ἤ ἔχουν ἐξαγοράσει ἤ ἔχουν …κληρονομήσει αὐθαιρέτως τὰ πραγματικὰ πνευματικὰ δικαιώματα, τῶν πραγματικῶν δημιουργῶν, ποὺ στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων πέθαναν πάμπτωχοι ἤ διαβιοῦν πάμπτωχοι!!!. Ἐὰν συνυπολογίσουμε καὶ τὸ νταβατζιλίκι-μπραβιλίκι, ποὺ ἐτσιθελικὰ ἐπιβάλλεται, μαζὺ μὲ τὸ νομομαγείρεμα, ποὺ φρόντισαν οἱ κουδουνισμένοι νὰ ψηφίσουν, ἔχουμε ἕνα τέλειο σκηνικὸ λεηλασίας μικροεπιχειρηματιῶν, ποὺ δὲν τοὺς φθάνει τὸ πλιάτσικο τῶν φοροεπιθέσεων, πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουν, κάθε μῆνα, τὰ ἁρπακτικὰ τῆς κάθε ΑΕΠΙ.
Οἱ σχετικοὶ νόμοι ξεκίνησαν νὰ ψηφίζονται τὸ 1993 (νόμος 2121/1993, ἀριθμὸς ΦΕΚ Α-25, 4 Μαρτίου τοῦ 1993, ποὺ κατεβάζετε ἀπὸἐδῶ), μὲ κυβέρνησιν Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Ὁ ἴδιος νόμος, μὲ κάποιες παραλαγές, ὑπεστηρίχθη ἀπὸ ὅλες τὶς κυβερνήσεις ἔως σήμερα.
Οὐδέποτε ἀμφισβητήθη ἡ ἰσχύς του, ἀπὸ κάποιαν κυβέρνησιν, ἄν καὶ συζητᾶμε γιὰ νόμους ποὺ καθιστοῦν τὴν κάθε ΑΕΠΙ κράτος ἐν κράτει!
Ὅταν ὁ δημοσιοκάφρος Βαξεβάνης, μέσα ἀπὸ τὸ «κουτὶ τῆς Πανδώρας», κατήγγελε τὸν ῥόλο τῆς ΑΕΠΙ κυρίως, πολλοὶ ἦσαν αὐτοὶ ποὺ πίστεψαν πὼς μπαίνουμε σὲ ἐκείνην τὴν περίοδο μειώσεως τῆς αὐθαιρεσίας τῆς κάθε ΑΕΠΙ.
Θὰ μποροῦσε πράγματι νὰ εἶναι ἔτσι, ἐὰν ἀπὸ τὸ 2013 ἔως καὶ σήμερα, εἴχαμε κυβερνῶντες μὲ συνείδησιν.
Δυστυχῶς, ὅπως καὶ σὲ ολα τὰ ὑπόλοιπα, παραμένουμε μὲ κυβερνῶντες τῆς ἁρπακτῆς!!!
Ἐννοεῖται πὼς ὅσοι εἶναι εὐχαριστημένοι ἀπὸ τὴν κάθε ΑΕΠΙ μιλοῦν γιὰ αὐτὴν μὲ τὰ καλλίτερα λόγια.
Οἱ περισσότεροι ὅμως ληστεύονται… Λεηλατῶνται… (Ὅπως γνωστοὶ καλλιτέχνες…!!!)
Κοινῶς, εἴπαμε, μία ἀκόμη ἁρπακτή, ἀπὸ ὅπου τρῶν οἱ προβεβλημένοι καὶ μόνον, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ πλειοψηφία τῶν δημιουργῶν νὰ μὴν εἰσπράττῃ οὔτε κἄν τὰ αὐτονόητα.
Τὰ ποσὰ ποὺ εἰσπράττονται, μὲ νταβατζιλίδικο τρόπο συνήθως, εἶναι ἀσύνδετα μὲ τὰ πραγματικὰ πνευματικὰ δικαιώματα.
Τὰ ποσὰ αὐτὰ στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων διπλο- ἤ τριπλο- ἤ πολλάκις εἰσπράττονται.
Μία ἀνώνυμος ἑταιρεία, σὰν αὐτὲς τῶν πνευματικῶν δικαιωμάτων, ἔχει δικαίωμα νὰ μὴν ἐμφανίζῃ τοὺς μετόχους της καὶ τελικῶς νὰ λειτουργῇ ὅπως θέλει, ὅπου θέλει καὶ νὰ …ἀπειλῇ γενικῶς τοὺς πάντες.
Καὶ φυσικά, ὅπως πάντα, μποροῦν τὰ κόμματα νὰ πλιατσικολογήσουν ἀκόμη καὶ ψηφαλάκια, πρὸ κειμένου νὰ δόσουν ἐπὶ πλέον πιστώσεις χρόνου στὴν ὕπαρξίν τους, ὑποσχόμενα καθάρσεις, ποὺ ποτὲ δὲν ἔρχονται.

Πνευματικὰ δικαιώματα καὶ καταπάτησις ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων!!!

Ὅσες νομομαγειρευτικὲς ἐπεμβάσεις ἔγιναν γιὰ τὰ πνευματικὰ δικαιώματα, ἔγιναν μὲ στόχο τὴν προστασία τῶν …«νταβατζήδων» ποὺ πλουτίζουν μὲ πρόσχημα τὰ πνευματικὰ δικαιώματα καὶ οὐδέποτε ὑπὲρ τῶν πραγματικῶν δημιουργῶν, ποὺ δικαιοῦνται, νομιμοφανῶς, νὰ πληρώνονται ἀπὸ τὰ πνευματικὰ δικαιώματα. Μάλιστα, εἰδικῶς γιὰ τὴν πλειοψηφία τῶν δημιουργῶν, ἐν τελῶς καταχρηστικῶς, χρησιμοποιεῖται τὸ ὄνομά τους ὡς πρόσχημα εἰσπρακτικῶν ἐπιδρομῶν, ποὺ ὅμως οὐδέποτε ἀποδίδεται κάτι στοὺς δικαιούχους.
Ἀκόμη καὶ τώρα, ποὺ ἔκλεισε ἡ ΑΕΠΙ, βλέπουμε νὰ γίνεται τῆς …«διαπλοκῆς τὸ κάγκελον», πρὸ κειμένου νὰ ἐξακολουθήσῃ ἡ ἰσχὺς τοῦ νόμου-καρικατούρας, βάσει τοῦ ὁποίου κάποιοι θὰ ἀπολαμβάνουν ὑπερβολικὰ πολλά, ἐνᾦ κάποιοι ἄλλοι θὰ ἀνακαλύπτουν διαρκῶς πὼς ἁπλῶς …ἀτύχησαν!!!

Ηχηρή παραίτηση με καταγγελίες από τον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας

Αδιαφάνεια, μη χρηστή διοίκηση, υπέρογκους μισθούς και σοβαρές παραλείψεις καταγγέλλει μεταξύ άλλων στην ηχηρή επιστολή παραιατήσεώς της προς την υπουργό Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά, η διευθύντρια του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ), Ειρήνη Σταματούδη. 
«Αδυνατώ να παραμείνω σε μια θέση στην οποία δεν υπάρχει πλέον τρόπος να ασκήσω τις κατά τον νόμο προβλεπόμενες αρμοδιότητές μου εξαιτίας του ανελέητου πολέμου εκ μέρους του προέδρου κ. Αντωνιάδη και του Δ.Σ. του ΟΠΙ διότι αντιτάχθηκα σε ενέργειές τους, που θεωρώ ότι ελέγχονται νομικά και αντιστρατεύονται κάθε έννοια διαφάνειας και χρηστής διοικήσεως», σημειώνει η κα Σταματούδη στην επιστολή της, την οποία παρουσιάζει η Καθημερινή. 
Όπως εξηγεί η κα Σταματούδη στην επιστολή της αντέδρασε: 
«-Στο ζήτημα του υπέρογκου μισθού τον οποίο επιθυμεί να λάβει ο πρόεδρος που εκτοξεύει κατά 9.500% την σχετική δαπάνη εν συγκρίσει προς τους προκατόχους του. 
-Στην μίσθωση χώρου 200 τ.μ. έναντι μεσοσταθμικού ετησίου κόστους (μίσθωμα, έξοδα εγκαταστάσεως, κλπ.) 30.000 ευρώ με μοναδικό σκοπό την στέγαση του γραφείου του προέδρου. 
-Στην παράληψη αναφοράς των συγκεκριμένων δαπανών στον προϋπολογισμό ΟΠΙ 2019.
-Στην μη κατάθεση εγγράφου της ελεγκτικής εταιρείας Ernst & Young στον εισαγγελέα που σχετίζεται με την υπόθεση της ΑΕΠΙ. 
-Στην ανύπαρκτη εποπτεία της Ειδικής Υπηρεσίας Έκτακτης Διαχειρίσεως (ΕΥΕΔ).
-Στην παράλογη κατάσταση όπου ο ελεγχόμενος ταυτίζεται με τον ελεγκτή και τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΥΕΔ (που συλλέγει πνευματικά δικαιώματα) είναι ταυτοχρόνως και μέλη του Δ.Σ. του ΟΠΙ (που εποπτεύει φορείς που συλλέγουν πνευματικά δικαιώματα), και δεν αφήνουν τις υπηρεσίες του ΟΠΙ να ελέγξουν την ΕΥΕΔ. 
-Στην διακριτική μεταχείριση μεταξύ της ΕΥΕΔ και των Οργανισμών Συλλογικής Διαχειρίσεως που δραστηριοποιούνται στην ίδια αγορά, η οποία συνεπάγεται και διακριτική μεταχείριση μεταξύ δημιουργών και άλλων δικαιούχων. 
-Στην τεράστια και αδικαιολόγητη διαφοροποίηση των μισθών προσωπικού μεταξύ ΟΠΙ και ΕΥΕΔ. Το ενδιαφέρον είναι ότι όσο πιο αδιαφανή είναι τα κριτήρια επιλογής του προσωπικού της ΕΥΕΔ, τόσο υψηλότερες είναι και οι απολαβές. 
-Στην έλλειψη διαφάνειας ως προς τις σημερινές σχέσεις της ΕΥΕΔ με την ΑΕΠΙ με ενδεικτικό στοιχείο την μη δημοσίευση στην Διαύγεια του μισθωτηρίου μεταξύ ΑΕΠΙ και ΕΥΕΔ, του ύψους του μισθώματος και του εάν έχει συμψηφισθεί το μίσθωμα με τις οφειλές που έχει η ΑΕΠΙ προς τον ΟΠΙ. 
-Στην έλλειψη διαφάνειας γενικότερα διότι κανένα από τα έξοδα και τις συμφωνίες που έχει συνάψει μέχρι σήμερα η ΕΥΕΔ δεν έχουν αναρτηθεί στην Διαύγεια.»
πηγὴ

Ἐννοεῖται πὼς ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν …«γιὰ τὸ καλό μας», ποὺ ἐμπράκτως σημαίνει τὸ νὰ παραμένουμε διαρκῶς καλοὶ καὶ ὑπάκουοι τροφοδότες τῶν ταμείων τῶν τοκογλύφων.
Τὸ ὅ,τι ἐπὶ πλέον ἔκλεισαν, μὲ τὸ ἔτσι θέλω, 38 ἱστοσελίδες, ποὺ ὑποτίθεται θίγουν τὰ πνευματικὰ δικαιώματα τῶν δημιουργῶν, θὰ ἦταν καλὸ νὰ τὸ ἐπανεξετάσουμε ὅλοι μας, ἐφ΄ ὅσον τελικῶς οὔτε οἱ δημιουργοὶ θὰ ἀπολαύσουν κάτι περισσότερο, μὰ οὔτε καὶ οἰ ἄλλοι, οἱ πολλοί, θὰ μποροῦν, δίχως νὰ πληρώνουν τοὺς ἐνδιαμέσους νταβατζῆδες, νὰ ἀπολαμβάνουν κάτι ἀπὸ τὰ πνευματικὰ δημιουργήματα τοῦ κόσμου μας.

Γιατί τόσος πόνος γιά τά πνευματικά δικαιώματα;

Τέλος θὰ ἤθελα νὰ σημειώσω τὸ ἐξῆς, ἀναφορικῶς κυρίως μὲ τὶς ἐλληνικὲς ταινίες, τοῦ κλασσικοῦ ἑλληνικοῦ κινηματογράφου καί, εἰδικῶς, τὶς ἀθάνατες ἑλληνικές μας κωμῳδίες., ποὺ μαζύ τους ὅλοι μας μεγαλώσαμε. Γιὰ κάποιο, μικρὸ ἀναλογικῶς χρονικὸ διάστημα, ἀνέβαζα στὸν λογαριασμό μου στὸ youtube ἑλληνικὲς ταινίες, πρὸ κειμένου νὰ ὑποστηρίξω τὴν ἑνότητα τῆς σελίδος μας «ἀν τὶ τῶν εἰδήσεων καλλίτερα ἑλληνικὴ ταινία». Ἡ ἐνασχόλησίς μου μὲ τὸ …«ἄθλημα» δὲν εἶχε σὰν στόχο τὸ κέρδος, παρὰ μόνον τὴν ἐμφάνισιν τῶν ταινιῶν σὲ μία συγκεκριμένη ἑνότητα.
Ἐννοεῖται, βεβαίως-βεβαίως, πὼς ὁ λογαριασμός μου ἔκλεισε ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως, μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες, «λόγῳ παραβιάσεως πνευματικῶν δικαιωμάτων».

Μῆνες ἀργότερα, συζητώντας μὲ κάποιον γνώστη τοῦ ἀντικειμένου, εἰδικῶς γιὰ τὸν τρόπο ἀμέσου κινητοποιήσεως τῆς google, μοῦ ἀνέφερε πὼς ὅλες οἱ ἑλληνικὲς ταινίες «σαρώνονται», «κωδικοποιοῦνται» καὶ «κατοχυρώνονται» ὑπὲρ δύο ἢ τριῶν πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν, ποὺ ἔχουν ὡς βιτρίνα τους κάποιες ἑταιρείες τύπου ΑΕΠΙ, οἱ ὁποῖες, τάχα μου, στὸ ὄνομα τῶν πραγματικῶν δημιουργῶν, εἰσπράττουν ἀμύθητα ποσά. Οἱ ἐν λόγῳ «νταβατζῆδες» ἐπὶ πλέον, στὸ ὄνομα τῆς …«νομιμότητος» δὲν φθάνει ποὺ ἀδικαιολογήτως θησαυρίζουν ἀλλά, κυρίως -πρῶτα κι ἐπάνω ἀπὸ ὅλα- ἀπαγορεύουν τὴν ἐλευθέρα προβολὴ συγκεκριμένων ἑλληνικῶν ταινιῶν, ἰδίως τῆς περιόδου ἐκείνης, ποὺ ὅλοι μας γνωρίζουμε. Πρόκειται δῆλα δὴ γιὰ μίαν σειρὰ ἑλληνικῶν ταινιῶν, τῶν ὁποίων, ὅπως καὶ τότε, ἔτσι καὶ τώρα, οἱ πραγματικοὶ δημιουργοὶ πληρώνοντο μὲ …ψίχουλα γιὰ τὰ ἔργα τους, ἀλλὰ οἱ ἐνιάμεσοι ἀποφασίζουν μόνον γιὰ τὸ ἐά, πόσο καὶ πότε θὰ προβάλονται αὐτὰ τὰ ἔργα. Ἔτσι καὶ σήμερα, ὅπως καὶ τότε, ἂν καὶ στὴν πραγματικότητα τὰ ὅσα ἀποδίδονται, ἐὰν ἀποδίδονται, δὲν ξεπερνοῦν τὰ κάτι ἐλάχιστα εὐρῶ ἐτησίως (ἔως, τὸ πολύ, 100-200 εὐρῶ) στοὺς πολλούς, ἐν τούτοις γιὰ τοὺς ἐλαχίστους καὶ -σταθερὰ προβεβλημένους- ἐκδίδονται ἐτησίως ἐπιταγὲς μὲ ὑπέρογκα ποσά, πρὸ κειμένου νὰ κυκλοφοροῦν ὡς …μαϊντανοί, οἱ καλοπληρωμένοι καὶ νὰ δικαιολογοῦν τὰ ἀδικαιολόγητα, ἐνᾦ πίσω ἀπὸ αὐτοὺς μία βιομηχανία εἰσπράξεως ἀλλά, κυρίως, κατ’ ἐπιλογὴν προβολῆς συγκεκριμένων ἔργων, ἀλλὰ κι ἀπαγορεύσεως ἄλλων, ἐμμέσως μὰ σαφῶς, ἐπιτυγχάνουν ἀκόμη καὶ τὴν δική μας ἐκπαίδευσιν, ὑπὸ συγκεκριμένα πρίσματα.
Μοῦ ἔλεγε ἀκόμη ὁ ἐν λόγῳ γνωστός μου πὼς τὰ ἔσοδα τῶν «ἑταιρειῶν-νταβατζήδων» εἶναι καὶ ἄγνωστα καὶ ἀφορολόγητα καί, κυρίως, οὐδέποτε μένουν στὴν χώρα. Οἱ ἐλάχιστες -ἀναλογικῶς- προμήθειες, ποὺ λαμβάνουν τὰ …τσιράκια τῶν «νταβατζήδων» καλὸ εἶναι νὰ θεωρηθοῦν ψίχουλα, ἐφ΄ ὅσον ἠ ἐν λόγῳ βιομηχανία δὲν ἔγινε γιὰ νὰ ὑπηρετήσῃ αὐτοὺς ποὺ δημιουργοῦν, ἀλλὰ αὐτοὺς ποὺ ξέρουν νὰ σαπροφυτοῦν ἐδῶ καὶ αἰῶνες.

Τελικῶς, σήμερα, ἂν καὶ οὐδὲ μία πληροφορία σχετικὴ βλέπει τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος, ἐν τούτοις ἀντιλαμβάνομαι πὼς ὁ γνωστός μου μᾶλλον ἤξερε πολλὰ περισσότερα ἀπὸ ὄσα ἔπρεπε.
Ἐὰν ὅμως συνυπολογίσω πὼς τὸ ζήτημα τῶν πνευματικῶν δικαιωμάτων χρησιμοποιεῖται ἀκόμη καὶ γιὰ τὶς ἑλληνικὲς ταινίες, ποὺ ὅλοι μας ἀγαπήσαμε, τότε πολὺ φοβᾶμαι πὼς δὲν εἶναι μόνον τὸ χρῆμα ποὺ κινεῖ τὰ ἐν λόγῳ συμφέροντα, ἀλλὰ καὶ ἄλλες παράμετροι, πολὺ σημαντικότερες. Γιὰ παράδειγμα παραμένουν ἐλεύθερες διάφορες ἑλληνικὲς ταινίες τύπου «κλᾶψε με μάννα κλᾶψε με», ἀλλὰ οὐχὶ αὐτὲς ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ μᾶς χαλαρώσουν καὶ νὰ μᾶς ἡρεμήσουν. Λὲς καὶ κάποιοι ἔχουν ἀποφασίση ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ ἐὰν  ἐμεῖς θὰ μπορούσαμε νὰ ἀναλαμβάνουμε καθημερινῶς δυνάμεις, ἔστᾦ καὶ μέσῳ κάποιας καλῆς ταινίας. Ἐὰν δὲν εἶναι πολὺ …συνωμοσιολόγος ὁ ἐγκέφαλός μου, τότε κάτι ἀκόμη ἐμπεριέχουν αὐτὲς οἱ ταινίες, ποὺ δὲν θὰ ἤθελαν μερικοὶ μερικοὶ νὰ τὸ ἔχουμε.
Κι ἐάν ναί, τότε τί; Γιατί δέν ἀπαγορεύονται καί οἱ λοιπές ταινίες πού μᾶς ἐκπαιδεύουν στήν κλάψα καί στήν κακομοιριά; Κι ἐάν εἶναι …τυχαῖον αὐτό, τότε ποιό εἶναι τό κριτήριον τῆς ἐπιλογῆς τῶν ἐλευθέρων καί μή ἐλευθέρων γιά ὅλους ἑλληνικῶν ταινιῶν;
Πάντως σίγουρα ὄχι ἡ ζήτησίς τους…

Φιλονόη
Σημείωσις
Ἐλπίζω κι εὔχομαι νὰ μὴν σχετίζονται καὶ μὲ αὐτό:

Ὁ ἔλεγχος τῆς σκέψεως μέσῳ τῶν «ἀπηγορευμένων» καὶ «ἀποδεκτῶν» βιβλίων.

…τὰ λεγόμενα πνευματικὰ δικαιώματα. Ἐλπίζω…
…διότι ἡ ἐλπίς, ὡς γνωστόν, τελευταία θνήσκει!!!
Τελικῶς, ἐξ ὅσων ἀντιλαμβάνομαι, μόνον ἡ ΑΕΠΙ ἐνοχλοῦσε, γιὰ κάποιους λόγους. Ὅλες οἱ ἄλλες ἀντίστοιχες ἑταιρεῖες ἦσαν καὶ παραμένουν …καλές!!!