Οι απόγονοι των Μακεδονομάχων δεν πρέπει να μιλάνε στα παιδιά. Μόνο οι αποδοχείς της «κληρονομιάς» των μαρξιστών serial killers
Οπως αποκάλυψε η «δημοκρατία», το γαβρόγλειο υπουργείο Παιδείας έκρινε «εκπαιδευτικά ακατάλληλη» την επίσκεψη απογόνων Μακεδονομάχων σε γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης. Σίγουρα θα ήταν ακατάλληλη. Αν, όμως, ήταν απόγονοι ΟΠΛΑτζήδων μαχαιροβγαλτών θα τους άφηναν να πάνε να μιλήσουν στα παιδιά για να τους μάθουν «λαϊκή δικαιοσύνη». Τι είναι αυτό; Η απάντηση δίδεται στο βιβλίο «Η Απελευθέρωσις της Ελλάδος Και Τα Μετά Ταύτην Γεγονότα» (εκδόσεις Αρχηγείου Στρατού - Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, κεφ. 4, σελ. 247-248), όπου διαβάζουμε: «Μόνον εις την πρωτεύουσα και το επίνειον αυτής εσφαγιάσθησαν 15.685 άτομα και συνελήφθησαν περί τους 9.800 ανδρών και γυναικών, πάσης τάξεως και ηλικίας, οίτινες πάντες εν μέσω χειμώνι απήγοντο νύκτωρ εκ των οικιών των και πεζή, νήστεις και ρακένδυτοι διά μέσου των χιόνων και των χαραδρών ωδηγούντο ως όμηροι. [...] Οι εκ των συλλαμβανομένων προς εκτέλεσιν ωδηγούντο εις διάφορα σημεία των Αθηνών εκ των προτέρων καθορισμένα. Εις τον συνοικισμόν Περιστέρι οι κομμουνισταί εξετέλουν τα προσαγόμενα θύματα με ομαδικόν τυφεκισμόν και εν συνεχεία έρριπτον αυτά εντός ορυγμάτων. Εις τα διυλιστήρια της Ούλεν, αποκεφάλιζον τα θύματά των διά πελέκεως και τα ενεταφίαζον εις παρακείμενον αγρόν. Εις το πεδίον βολής της Σχολής Ευελπίδων εξετέλουν ομαδικώς διά μαχαίρας όργανα της ασφάλειας του κράτους, χωροφύλακες, αστυφύλακες καθώς και ιδιώτας. Εις το φρέαρ του Αγίου Πέτρου Καισαριανής μετά φρικώδη βασανιστήρια εφόνευον τα θύματά των διά σφαίρας εξ επαφής εις τον αυχένα. [...]
Ο εκ των εκτελεστών κομμουνιστής Στ. Λιόλιος ενώπιον του δικαστηρίου περιέγραψε ως κάτωθι τον τρόπο εκτελέσεως των θυμάτων του εις τα διυλιστήρια Ούλεν. “Τους διέταζα πρώτα να γδυθούν και ύστερα τους έβαζα να γονατίσουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα διυλιστήρια. Τότε έπαιρνα το τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πάνω στο κεφάλι και, αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη, ώσπου να τα βροντήξουν. Aλλα παλληκάρια τούς έδιναν κάμποσες μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν έρχονταν αλλουνού σειρά. Οταν κουραζόμουνα έπαιρνε άλλος τη σειρά μου”».
Παναγιώτης Λιάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου